Debata na temat aborcji została "spostponowana" na 11 kwietnia - to informacja z telewizji. Co jej autor miał na myśli?
Nie tak dawno w przypadku nazwisk kobiet stosowano także wołacz z końcówką "-o", np. "pani Wiśniewsko!".
Jedno słowo zapożyczone z angielskiego wystarczy na opisanie tego, do czego w polszczyźnie potrzeba kilku słów.
Ulica 3-ego Maja? O godzinie 20-tej? Nie. Ulica 3 Maja, o godzinie 20 - tak.
Przypomina mi się tekst piosenki "Daj mi znak, maleńki znak". Czy brzmiałby dobrze w formie: "Daj mi znaka, maleńkiego znaka"?
Kiedy piszemy w "Wyborczej" o mikołajkach i świętych mikołajach, czytelnicy oburzają się, że małymi literami, że nie szanujemy tradycji, a nawet świętości. Szanujemy. I tradycję, i świętości. I zasady ortografii.
Jak jest ładniej, bardziej majestatycznie: otwarcie podwoi czy otwarcie podwojów? - pyta Czytelnik.
O ile "adoptować" i "adaptować" myli nam się coraz rzadziej, o tyle "formować" i "formułować" - często. Zwłaszcza ostatnio.
Z jakiegoś powodu końcówka -ów jest nielubiana albo używana z wahaniem.
Mówimy cukińja, ale dyńa i niańa - to ma wpływ na ich odmianę. Co z innymi rzeczownikami zakończonymi na -ia?
Zjadłem prawdziwka czy prawdziwek? Grzybiarze się o to kłócą. A przy okazji o odmianę słowa "laptop".
Jednym z najczęściej zadawanych pytań na temat poprawnej polszczyzny jest to dotyczące odmiany nazwisk.
Kłopoty z konstrukcjami liczebnikowymi pojawiają najczęściej wówczas, gdy musimy ich użyć z przymiotnikiem
Dlaczego "co najmniej" pisze się rozdzielnie, a "przynajmniej" łącznie? Oba słowa mają podobne znaczenie, jednak ich pisownia jest różna - pyta Czytelniczka.
Błagam, nie używajmy nagminnie słowa "rzekomy" w niewłaściwy sposób (zamiast "prawdopodobny", "domniemany"), np. "Ponad 7 tysięcy rzekomych zbrodni wojennych popełnionych przez wojska rosyjskie w Ukrainie" - apeluje Czytelnik.
Z listu Czytelnika: Wielkanoc piszemy dużą literą, to jasne - bo to święto. A Wielka Noc? Czy to też oficjalna nazwa święta?
Jak napisać "granatowoczarne" czy "granatowo-czarne niebo"? Podobno może być tak i tak - pyta Czytelniczka.
Czytelnik napisał: "Razi mnie nadużywanie słowa narracja. Często pada ono z ust gości stacji radiowych i telewizyjnych. A dlaczego nie: przekaz, przesłanie, program, założenie, opinia itp., w zależności od kontekstu wypowiedzi?".
Czytelnik napisał: Słowo wytrych: "rzecz", często w odniesieniu do czegoś niematerialnego lub istoty żywej. Np. "Pan mówi do ukochanej: Jesteś najlepszą rzeczą w moim życiu"; "Zwrócę uwagę na pewną rzecz - pan głosował za tą ustawą". A dlaczego nie...
"Osoby przychodzą", "osoby kupują". Przykłady brzmią jak cytaty z pewnego serialu: "A dlaczego osoba zakłóca moją równowagę od rana?"
Z listu Czytelniczki: Regularnie używam słowa "ósmoklasiści", podobnie jest "pierwszoklasiści". Rozumiem, że skoro dziennikarz używa słowa "ośmioklasiści", to są również "czteroklasiści", "dwuklasiści", "jednoklasiści"?
Te pytanie, rubensowskie kształty, pokój w tapecie. Który błąd albo popularny zwrot uważasz za najgorszy? Zagłosuj
Czy to prawda, że jeśli komuś wyślę życzenia "Szczęśliwego Nowego Roku", to życzę mu szczęścia tylko na jeden dzień, czyli 1 stycznia?" - pyta Czytelnik.
Z listu Czytelniczki: Nagminnie słyszę w telewizji zwrot: "tylko i wyłącznie". Bardzo mnie to razi, mówią tak nie tylko politycy, ale też dziennikarze, od których wymagam poprawnej polszczyzny. Czy mogłaby Pani napisać, że to błąd, tautologia?".
Czy zdanie: "Zapytałem się Karola, czy...", jest poprawne, czy popełniam kardynalny błąd? - pyta Czytelniczka
Często, zwłaszcza w tekstach prasowych, spotykam zaimek "swój", który moim zdaniem w wielu miejscach jest zbędny, bo z treści wynika, czyja dana rzecz jest, np. "Wziął swoją teczkę i wyszedł z domu"; "Szedł ze swoją żoną pod rękę". Czy można tu...
Z listu Czytelnika: Mam wielką prośbę: czy mogłaby Pani zwrócić uwagę redaktorom, żeby nie tolerowali w tekstach używania czasownika "dopytywać" bez zaimka zwrotnego "się".
Na rynku najróżniejszych słowników i poradników językowych (papierowych i online) jest bez liku - ortograficznych, poprawnościowych, frazeologicznych. Ale co wybrać, z czego korzystać? - pytają Czytelnicy.
Czy to prawda, że słowo benzyna nie ma liczby mnogiej? Nie mogę powiedzieć: tych benzyn?! - pyta wzburzony Czytelnik.
Nie chcę się znęcać nad stylem urzędowym, nad tym nieszczęsnym "Odpowiadając na Pani pismo, uprzejmie informuję, iż...". Jednak styl urzędowy bardzo łatwo przenika do polszczyzny ogólnej, do tekstów prasowych. I je psuje.
Kiedy nowe słowa wchodzą do języka, dobrze jest obserwować, jak rodzą się zasady ich odmiany i pisowni
Podobno najczęstszym błędem w pismach urzędowych jest pisanie osobno takich wyrazów, jak: niedostarczenie (dokumentów), niespłacenie (raty kredytu), niestawienie się (w sądzie). Kiedy napisałam w piśmie "niewykonanie usługi", szef zwrócił mi uwagę,...
Niepalący to ten, kto w ogóle nie pali, a nie palący to ten, kto tylko w tej chwili nie pali? Nie wpadnij w pułapkę imiesłowów
Co łączy ciętą ripostę z szermierką, czyli o pleonazmach. Czasem bywają pomocne, a czasem zabawne
Zapraszamy do obejrzenia kolejnego spotkania w Klubie "Wyborczej". Gośćmi Michała Nogasia byli: Katarzyna Kłosińska - profesor UW i przewodnicząca Rady Języka Polskiego, Teresa Kruszona - największy autorytet i ostatnia instancja działu korekty...
Polacy lubią, jak ich się nie deklinuje. Czują się wtedy ważniejsi
Chciałabym napisać o "chciałabym". I napiszę. O powerbanku też. Teresa Kruszona odpowiada na pytania czytelników.
W czwartek, 6 maja o godz. 20 w Klubie "Wyborczej" spotkają się prawdziwe "pogromczynie i pogromcy byków": Katarzyna Kłosińska - profesor UW i przewodnicząca Rady Języka Polskiego, Teresa Kruszona - od 1989 roku największy autorytet i ostatnia...
Pisownia łączna i rozdzielna oraz użycie wielkiej i małej litery to najczęstsze rozterki ortograficzne piszących. Czytelnicy pytają: dlaczego naprawdę piszemy razem, a na pewno, na co dzień i wszech czasów - osobno?
Ziemia jest rodzima, nasza, a chemia - obca. To wiele zmienia w odmianie
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.