Wystawa fotografii z wydarzeń Marca 1968 r. na Uniwersytecie Warszawskim. Fotografie z czasów studenckich Ireny Lasoty, Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego ze zbiorów Archiwum UW.
Głodówka solidarnościowa członków i sympatyków Komitetu Samoobrony Społecznej KOR w obronie więźniów politycznych w Czechosłowacji oraz aresztowanych Polaków: Adama Wojciechowskiego i Edmunda Zadrożyńskiego. Od lewej: Grażyna 'Gajka' Kuroń, Halina Mikołajska, Jacek Kuroń i Konrad Bieliński. Kościół Świętego Krzyża w Warszawie, 3-10 października 1979 r.
Internowani działacze opozycji na dziedzińcu więzienia na Białołęce w Warszawie w 1982 r. Jan Rulewski, Jacek Kuroń i Janusz Onyszkiewicz.
Jacek Kuroń i stan wojenny. Posadzili też Gajkę i Maćka [FRAGMENT KSIĄŻKI 'JACEK']
Obrady Okrągłego Stołu w kwietniu 1989 r. Jacek Kuroń, Alojzy Pietrzyk, Adam Michnik, Klemens Szaniawski, Andrzej Stelmachowski.
Obywatelski Klub Parlamentarny w Sejmie w 1989 r. W pierwszym rzędzie szef OKP Bronisław Geremek i Jacek Kuroń. Obywatelski Klub Parlamentarny (OKP) to klub parlamentarny zrzeszający wybranych z listy Komitetu Obywatelskiego posłów i senatorów działających przy przewodniczącym NSZZ 'Solidarność' w Sejmie kontraktowym w latach 1989-1991. OKP miał 161 mandatów, czyli wszystkie możliwe do zdobycia (35% z 460).
Lech Wałęsa i Jacek Kuroń w Hucie Warszawa, 11 maja 1989 r.
Jacek Kuroń z Tadeuszem Mazowieckim i Wojciechem Jaruzelskim z wizytą w Bratysławie w Czechosłowacji w kwietniu 1990 r.
Jacek Kuroń z wizytą w litewskim parlamencie w Wilnie, styczeń 1991 r.
Jacek Kuroń przy urnie wyborczej, 27 października 1991 r. Wybory te zakończyły się zwycięstwem Unii Demokratycznej, a do Sejmu weszło 29 komitetów, z czego 11 posiadało zaledwie jednego posła.
Jacek Kuroń rozdaje w Warszawie zupę nazwaną od jego nazwiska 'kuroniówką', 16 czerwca 1991 r.
Jako minister pracy i polityki socjalnej w rządach Tadeusza Mazowieckiego i Hanny Suchockiej Jacek Kuroń opowiedział się za programem Leszka Balcerowicza zmierzającym do zdecydowanego zduszenia narastającej inflacji i wprowadzaniem reform wolnorynkowych. Związane z tym koszty społeczne miała łagodzić polityka społeczna i różnorodne jej programy, jak możliwość wcześniejszego przechodzenia na emeryturę, zasiłki dla bezrobotnych czy dopłaty do komornego. Jacek Kuroń zainicjował również ruch społeczny SOS, darmowe jadłodajnie i samopomoc społeczną. 'Kuroniówką' do dzisiaj potocznie określa się zasiłek dla osób bezrobotnych zarejestrowanych w urzędzie pracy.
Wspólna promocja książek Krystyny Jandy 'Tylko się nie pchaj' i Jacka Kuronia 'Spoko czyli kwadratura koła' wydanych przez Oficynę wydawniczą BGW, Warszawa, 26 października 1992 r.
Posiedzenie rządu w Urzędzie Rady Ministrów w Warszawie, 7 kwietnia 1993 r. Jacek Kuroń dwukrotnie piastował tekę ministra pracy i polityki socjalnej: w latach 1989-1991 w rządzie Tadeusza Mazowieckiego i w latach 1992-1993 w rządzie Hanny Suchockiej.
Jacek Kuroń i Bogdan Borusewicz przed Kancelarią Premiera Rady Ministrów po podpisaniu porozumienia przez Mariana Krzaklewskiego z premier Hanną Suchocką, Warszawa, 18 maja 1993 r.
'Gdyby Jacek Kuroń dalej był w polityce, to historia Polski wyglądałaby inaczej. Zamiast dwóch wrogich obozów mielibyśmy sprawiedliwość społeczną, dużo wdzięcznych uchodźców, najlepsze w Europie programy socjalne i najlepszą edukację.' Anna Bikont.
W swoim mieszkaniu w Warszawie w październiku 1994 r. Garnitur nie był ulubionym strojem Jacka Kuronia, zwykle chodził ubrany w dżinsową bluzę.
'Często był nie do zniesienia, ale zawsze miałam w nim oparcie'. Ewa Milewicz
Kolejne zdjęcie z sesji w garniturze, Warszawa, 21 października 1994 r.
Jacek Kuroń z rodziną w lipcu 1995 r.
Jacek Kuroń z wizytą w Katowicach, 23 czerwca 1995 r.
Spotkanie z wyborcami w Ustroniu, 3 czerwca 1995 r.
Początek kampanii prezydenckiej Jacka Kuronia, Ustroń, 4 czerwca 1995 r.
Kandydat na prezydenta Jacek Kuroń z wizytą w Dąbrowie Górniczej, 14 września 1995 r.
Mecz koszykówki w szkole podstawowej nr 36 w Bielsku Białej w ramach kampanii prezydenckiej, 18 października 1995 r.
Billboardy wyborcze Hanny Gronkiewicz-Waltz i Jacka Kuronia w Bielsku Białej, październik 1995 r.
Na warszawskim podwórku, lipiec 1995 r.
'Jacek czasami wychowywał przez ochrzanianie. Takie, po którym bardzo dużo zostawało w głowie'. Adam Wajrak
Manifestacja antyfaszystowska w rocznicę 'Nocy Kryształowej', Warszawa, 8 października 1996 r.
Jacek Kuroń i Leszek Balcerowicz podczas konferencji prasowej Unii Wolności, 10 września 1997 r.
Unia Wolności (UW) to centrowa partia polityczna powstała 23 kwietnia 1994 z połączenia dwóch działających od 1990 ugrupowań: Unii Demokratycznej (UD) i Kongresu Liberalno-Demokratycznego (KLD). W latach 1997-2000 Unia Wolności z Akcją Wyborczą Solidarność współtworzyła rząd Jerzego Buzka. Do 2001 r. UW miała swoich przedstawicieli w Sejmie, do 2005 r. w Senacie, a od 2004 r. w Parlamencie Europejskim. Należała do Europejskiej Partii Ludowej, a następnie do Partii Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów. 7 maja 2005 została przekształcona w Partię Demokratyczną.
Promocja książki Marka Edelmana w Instytucie Włoskim w Warszawie, 28 kwietnia 1999 r.
Jacek Kuroń podczas konferencji 'Problemy nietolerancji i ksenofobii w Polsce', która odbyła się na Uniwersytecie Warszawskim, 11 maja 1998 r.
W uznaniu zasług w działalności na rzecz suwerennej i wolnej Polski, prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył bohaterów wydarzeń marcowych z 1968 r. Orderem Orła Białego Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego. Po uroczystej dekoracji prezydent RP powiedział: 'Miałem honor odznaczyć przed chwilą najwyższym polskim odznaczeniem panów Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego, dzięki którym Polska spokojniej może patrzeć w lustro'. Warszawa, 6 marca 1998 r.
Odsłonięcie muralu pamięci Jacka Kuronia, projektu Wilhelma Sasnala, na ścianie budynku CXIX Liceum Ogólnokształcącego im. Jacka Kuronia przy ul. Złotej 58 w Warszawie.
Jacek Kuroń zmarł 17 czerwca 2004 w Warszawie.
Całe życie Jacka Kuronia było stawianiem sobie zadań i ich wypełnianiem
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
Coś ci się pomyliło. Człowiek z czarną teczką (Tymiński) startował i dostał sie do II tury razem z Wałęsą w 1990 roku a wtedy Kuroń nie kandydował. Tymiński wyprzedził wtedy Mazowieckiego.
W 1995, kiedy kandydował Kuroń do drugiej tury wszedł Kwaśniewski i Wałęsa.
OK, pewnie tak było. Co nie zmienia faktu, że naród wolał Tymińskiego od ludzi tej miary co Mazowiecki czy Kuroń.
Danielsa? Po tamtej stronie? Na Danielsa nie ma dyspensy, Jeżeli to ewentualnie, może jakieś niezbyt mocne miody pitne.