Skomplikowana historia Gdańska połączyła się w XX wieku z walką o ideały i prawa człowieka, za które w powojennej Polsce musiano ponosić nieraz wysoką cenę.
Pierwsze oznaki buntu pojawiły się w Gdańsku stosunkowo niedługo po zakończeniu wojny. Kiedy umarł Stalin, żal i łzy po jego śmierci szybko zastąpiło niezadowolenie gdańszczan z postępowania władz. Dali temu wyraz studenci, przenosząc głoszone postulaty z sal wykładowych również na ulice. Była to jednak zaledwie zapowiedź tego, co miało wydarzyć się w roku 1970, kiedy wojsko strzelało do demonstrantów. 10 lat później nastąpił prawdziwy przełom - powstała 'Solidarność', a o wydarzeniach na Wybrzeżu informowało Radio Wolna Europa i BBC. W latach 80. o swoje prawa zaczęły ubiegać się też mniejszości seksualne, mocno tępione przez władze i represjonowane. W Gdańsku powstało wówczas pierwsze w Polsce gejowskie Centrum Informacyjno-Konsultacyjne. Dziś organizuje się tu marsze równości i nadal walczy o tolerancję. Miejsce tej walki jest szczególnie ważne - to przecież tu narodziła się idea solidarności, która ogarnęła cały kraj.
Partnerem Strategicznym cyklu 'Objazdowe muzeum historii Polski' jest Fundacja PZU. Honorowy patronat objęło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Zapraszamy na:
wyborcza.pl/objazdowemuzeum
Scenariusz oparty na źródłach:
Holzer Jerzy: 'Solidarność' 1980-1981: Niemożliwa koegzystencja z komunizmem, Wyd. Bellona, Warszawa 2011,
Loew Peter Oliver: 'Gdańsk: biografia miasta', Instytut Kultury Miejskiej, Gdańsk 2013,
Szyk Agnieszka, Urbańczyk Anna: 'Tęczowa Solidarność', Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2010,
www.gedanopedia.pl.
Wszystkie komentarze