W latach powojennych Szczecin odgrywał niebagatelną rolę w dźwigającej się z gruzów Polsce. Ze względu na strategiczne położenie i możliwości, jakie dawał port szczeciński, zarówno władze radzieckie, jak i polskie, a nawet pokonani Niemcy, chcieli mieć go w swoim posiadaniu.
W 1945 r. oficjalnie przekazano Polakom decyzję ogłaszającą przynależność Szczecina do Polski. Port szczeciński pozostał jednak pod zarządem władz rosyjskich. Ze względu na swoje położenie i fakt, że był główną bazą przeładunkową dla Armii Czerwonej, wywożącej z Niemiec łupy wojenne, okazał się zbyt cenny, by od razu trafić pod polską kuratelę. Dlatego też praca w porcie wymagała specjalnych zezwoleń i dokumentów.
Doskonale prosperujący port szybko stał się miejscem przemytu i ożywionego handlu. Odwiedzając różne zakątki świata, marynarze korzystali szeroko z możliwości, jakie dawały te podróże. Przemycali wszystko, co tylko się dało - artykuły spożywcze, odzież, papierosy. Zdobyte poprzez handel i wymianę towary lądowały na szczecińskim bazarze Turzyn. Do portu w Szczecinie przypłynęły też... bloki. Szybko wrosły w tkankę odbudowującego się kraju i stały się symbolem okresu PRL.
Partnerem Strategicznym cyklu 'Objazdowe muzeum historii Polski' jest Fundacja PZU. Honorowy patronat objęło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Zapraszamy na:
wyborcza.pl/objazdowemuzeum
Scenariusz oparty na źródłach:
Hutnikiewicz Alina: 'Szczecin w polskiej polityce morskiej w latach 1945-1950, Wyd. 'Polskie Pismo i Książka', Szczecin 1991.
Mąka Henryk: 'Szczecin : wczoraj, dziś, jutro, Wyd. 'Interpress', Warszawa 1978.
Wąs Marek: 'Z dziejów morskiej kontrabandy', wybocza.pl.
Wojtkun Grzegorz: 'Osiedla Kaliny i Przyjaźń w Szczecinie - ?uniwersalna? wielorodzinna zabudowa mieszkaniowa', www.pif.zut.edu.pl.
Wszystkie komentarze