Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl Wolna Sobota

    Etgar Keret: Onkolożka orzekła, że tata nie będzie mógł nigdy pić. I oto jesteśmy w najbardziej hipsterskiej kawiarni w mieście

    Wolna Sobota
    Etgar Keret
    Etgar Keret
    Etgar Keret (Fot. Guillem Lopez / Reporter)
    "Sześcioletnie dzieci nie całkiem potrafią sobie wyobrazić inny świat, w którym ojciec ma więcej wolnego". Opowidanie Etgara Kereta.

    Etgar Keret – poeta, reżyser, jeden z najpopularniejszych izraelskich pisarzy

    Kiedy miałem sześć lat, mój tata pracował w bufecie na basenie, blisko nadmorskiej plaży w Tel Awiwie. Każdego ranka o wpół do szóstej wychodził z domu na basen, przepływał dwa kilometry, brał prysznic w komfortowej klubowej szatni i zaczynał pracę. Do domu wracał zmęczony dopiero o dziewiątej wieczorem. Szesnaście godzin dziennie, siedem dni w tygodniu – rozładowywał skrzynki z napojami, robił tosty i kawę w lśniących szklanych filiżankach.

    Twoja przeglądarka nie ma włączonej obsługi JavaScript

    Wypróbuj prenumeratę cyfrową Wyborczej

    Pełne korzystanie z serwisu wymaga włączonego w Twojej przeglądarce JavaScript oraz innych technologii służących do mierzenia liczby przeczytanych artykułów.
    Możesz włączyć akceptację skryptów w ustawieniach Twojej przeglądarki.
    Sprawdź regulamin i politykę prywatności.

    Łukasz Grzymisławski poleca
    Czytaj teraz

    Przydatne linki

    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego
      Cudne,smutne,śmieszne i straszne -jak życie.
      już oceniałe(a)ś
      57
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Czekam na każde nowe opowiadanie E. Kereta. Zrobiliście piękny prezent świąteczny. A treść jak najbardziej adekwatna do obecnej sytuacji. Czas przystanąć i pomyśleć...
      już oceniałe(a)ś
      54
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Ach, poprawił mi się humor. Proszę o jeszcze. Nie ma? To zaraz spróbuję pysznej nalewki na malinach. Dostałam ją kilka dni temu razem z godziwym słojem wspaniałego miodu, z karteczką od miłej sąsiadki, której właściwie nie znałam - ot, mówiłyśmy sobie "dzień dobry", kilka tygodni temu zostawiła mi pierwszą karteczkę, że jeśli coś będzie mi potrzebna - chętnie mi załatwi. Podziękowałam, bo radzę sobie. Teraz spotkałyśmy się, kiedy szykowała się do wyprowadzki z wynajmowanej kawalerki. Straciła pracę, jedzie do rodziców. Zmartwiłam się. Ale na pewno wróci - obiecała. A rano o wyjeździe znalazłam karteczkę - że zostawia coś na osłodę. I życzenia. Rozczuliłam się. Naprawdę.
      już oceniałe(a)ś
      49
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      dzięki!
      już oceniałe(a)ś
      38
      1
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Piękne
      już oceniałe(a)ś
      37
      1
      Zgłoś
      Odpowiedz
      bardzo dobry tekst!!!!!
      już oceniałe(a)ś
      31
      1
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Ładne, ale brutalne
      już oceniałe(a)ś
      24
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Pokaż odpowiedzi (1)
      @J.Bil
      może. ale przede wszystkim pełne miłości, uczciwe. gdyby syn coś takiego opublikował po mojej śmierci, wstałbym z martwych jak Joszka Dawidowicz na parę chwil, po to tylko, by synka ucałować.
      już oceniałe(a)ś
      17
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Właśnie takie jest życie, mieszanka wszystkiego absurdu, grody i humoru. Uwielbiam tel aviv, poczułem ten zapach morza, kawy i papierosow.
      już oceniałe(a)ś
      20
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.