Kolejna odsłona Akademii Opowieści. O co chodzi w naszej akcji?
Cezary Łazarewicz radzi jak pisać [PORADNIK]
"Nieznani bohaterowie naszej niepodległości". Weź udział w naszej akcji, przyślij opowieść [FORMULARZ]
Ośrodek w chwili obecnej prowadzi swoją działalność w trzech miejscach: w Bramie Grodzkiej, w Trasie Podziemnej (Trybunał) i w Domu Słów (ul. Żmigród). Wszystkie te miejsca łączy to, że opowiadają o historii miasta. Działalność Teatru NN rozpoczęła się tuż po upadku komunizmu, w okresie wielkich zmian politycznych i społecznych zachodzących w tamtym czasie w Polsce. Ze względu na swoją siedzibę – Bramę Grodzką prowadzącą do nieistniejącego już Miasta Żydowskiego - Teatr zaczął odkrywać pamięć o tym miejscu. Stąd nazwa naszego programu „Pamięć – Miejsce – Obecność”. Podkreślamy w nim historyczne i symboliczne znaczenie Bramy Grodzkiej będącej dawniej przejściem pomiędzy Miastem Chrześcijańskim i Miastem Żydowskim jako miejsca spotkania - łączącego różne narody, tradycje i religie. To w tej Bramie jak w Arce Pamięci zaczęliśmy ocalać stare fotografie, dokumenty, wspomnienia. Te wspomnienia stanowią niezwykłe – bo mówione - Archiwum najnowszej historii Lublina.
W przestrzeni wokół Bramy – tu gdzie kiedyś było Miasto Żydowskie, Teatr NN zrealizował wiele działań artystycznych odkrywających pamięć o przeszłości, ale też będących opłakiwaniem ofiar Zagłady.
Od roku 2005, w 25. rocznicę powstania „Solidarności” i Lubelskiego „Lipca '80” Ośrodek rozpoczął realizację programów nawiązujących do tych właśnie najnowszych wydarzeń w historii Polski. Jednym z nich jest projekt „Siła wolnego słowa” dokumentujący podziemny ruch wydawniczy w Lublinie.
W roku 2006 Ośrodek stał się gospodarzem Trasy Podziemnej, w której stworzył opowieść o rozwoju Lublina od chwili jego narodzin.
W roku 2008 Ośrodek przejął i uratował od zniszczenia starą drukarnię. To z tej drukarni zrodziło się w Lublinie nowe miejsce kultury – „Dom Słów”, a wraz z nim program poświęcony książce, jej historii, ale też literaturze i poezji. „Dom Słów” znajduje się w samym środku biednego i zdegradowanego śródmieścia Lublina. Dlatego powstał tu również program o charakterze społecznym.
Trzeba podkreślić wykorzystywanie przez Ośrodek w swoich programach nowoczesnych technologii. Dzięki temu wiele programów Ośrodka realizowanych jest już w zupełnie nowej przestrzeni kultury jaką jest Internet.
Gdy myślę o latach spędzonych w Bramie przypomina mi się tekst, w którym dawno temu spróbowałem opisać naszą obecność w tym miejscu.
„Nigdy nie wybieramy czasu ani miejsca, w którym przychodzi nam żyć.
W tym świecie tak pięknym i okrutnym jesteśmy tylko gośćmi i wędrowcami.
Skąd?
Dokąd?
Dlaczego właśnie to miasto?
Ta ulica?
Ta Brama?
Ta mała sala nad Bramą?
To tu, w Bramie Grodzkiej, zwanej też Bramą Żydowską, stojącej na straży nieistniejącego Miasta - żydowskiej Atlantydy, próbujemy zrozumieć, co oznacza to miejsce dla nas dzisiaj, jakim jest dla nas przesłaniem.
To tu rozmawiamy o książkach. O poezji. O sztuce. Starając się w zgiełku i chaosie codzienności chronić sens i porządek świata.
To tu, w tej sali nad Bramą, czasami od święta stajemy się też artystami, odrzucając zasłonę szarości i zmęczenia. Odsłaniając nasz Teatr.
To tu, w tym miejscu zawarliśmy wiele przyjaźni, wiele się nauczyliśmy, wiele przeżyliśmy.
To Brama Grodzka dała nam tę piękną podróż.
Bez niej nie wyruszylibyśmy w drogę”.
Tomasz Pietrasiewicz
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)