Pięć razy w Widzewie, trzy razy w Wiśle Kraków, a także w 17 innych klubach w Niemczech, Turcji, Polsce i na Cyprze - Smuda nie bał się pracy nigdzie, od IV do I ligi. Trzy razy sięgał po mistrzostwo Polski (dwa razy z Widzewem, raz z Wisłą), ale zaliczał też spadki. W 2005 r. poprowadził Odrę Wodzisław do zwycięskich baraży z Widzewem o pozostanie w ekstraklasie. Odra była jego pierwszym poważnym klubem, Widzem - klubem jego życia.
Pełne korzystanie z serwisu wymaga włączonego w Twojej przeglądarce JavaScript oraz innych technologii służących do mierzenia liczby przeczytanych artykułów.
Możesz włączyć akceptację skryptów w ustawieniach Twojej przeglądarki.
Sprawdź regulamin i politykę prywatności.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
Nie poszło w Legii i reprezentacji, ale te niejednego spaliły. Taki zawód, że masz jedną wybitną dekadę i kilka pozostałych na granicy przeciętności.
Pod kilkoma względami niespełniony, jak w swojej nieodwzajemnionej sympatii do niemieckiej piłki. Kochany albo nierozumiany, ale wrogów, z tego co wiem, nie miał.
Świat się zmieniał, futbol się zmieniał, a Trener Smuda był sobą, na dobre i na złe. To nie jest mało.
Kiedy grał w Legii na trybunach trochę ironicznie porównywano go do Beckenbauera.
Pamiętam :) Wyobrażam sobie, że po tamtej stronie zdążył już z tym drugim Franzem parę zdań zamienić :)