Z pewnością zasłużył na Oscara w kategorii największa niespodzianka w rządzie Donalda Tuska. Dziennikarze, słysząc w sejmowych kuluarach, że historyk filozofii zajmie się wymiarem sprawiedliwości, przez pół dnia myśleli, że to żart. Ale biorąc Gowina do rządu, Tusk pozbył się z Sejmu najbardziej zagorzałego krytyka. Wszak krakowski konserwatysta chłostał go w wywiadach w pierwszej kadencji za brak reform i politykę ''ciepłej wody w kranie''.
Teraz Gowin będzie mógł sam popisać się reformatorstwem. Ma przyspieszyć pracę sądów i otwierać dostęp do zawodów regulowanych. Misja to jednak wysoce ryzykowna, wielu na niej poległo. Gowin może okazać się więc szybko pretendentem do Złotej Maliny i pierwszym zderzakiem Tuska do wymiany.
Pierwsza kobieta marszałek Sejmu w historii polskiej polityki. - Odwaga zamiast strachu, uśmiech zamiast zaciśniętych zębów - tak jej kandydaturę rekomendował w Sejmie poseł PO, minister transportu Sławomir Nowak. Złośliwi dorzucają, że teraz w Sejmie emocje sięgną zenitu, bo Kopacz ma opinię histeryczki. Ale jest twardsza niż wielu mężczyzn, czego dowiodła w Smoleńsku, gdzie osobiście identyfikowała ciała po katastrofie.
Za debiut przyznajemy nowej marszałek Oscara. Ale wrażenie psuje bałagan, jaki Kopacz zostawiła po sobie w Ministerstwie Zdrowia. Zbyt późno opublikowana lista leków refundowanych, awantury z lekarzami i aptekarzami nawet zdrowego mogą przyprawić o chorobę.
Gdy w 2007 r. były premier śmiertelnie skłócony z SLD bez sukcesu startował do Sejmu z listy Samoobrony, wydawało się, że czeka go już tylko przerywana występami w TVN 24 emerytura. To za jego rządów SLD niemal zatonął, spadając z ponad 40 proc. poparcia do 11 proc. w wyborach 2005. Miller (rocznik 1946) osiągnął zresztą wiek, w którym częściej się kończy, niż zaczyna wielką aktywność.
A jednak dostał się - inaczej niż inny były premier Jozef Oleksy - na listy wyborcze SLD, zdobył mandat poselski (w Gdyni), a korzystając z osłabienia Grzegorza Napieralskiego i słabości Ryszarda Kalisza, zdobył władzę nad klubem, a potem nad partią (choć zastrzegał się, że nie wystartuje).
SLD to wprawdzie partia zaledwie 8-proc., ale i tak Miller zdecydowanie wygrał w kategorii powrót roku.
Prezydent konsekwentnie buduje wizerunek polityka ponad bieżącą walką, do tego stopnia, że nawet Jarosław Kaczyński mówi o nim z pewnym, choć minimalnym, szacunkiem. Pracę prezydenta chwali ok. 60 proc. Polaków (w tym aż co drugi zwolennik PiS), ufa mu trzy czwarte rodaków (bije Donalda Tuska o jakieś 20 pkt proc.).
W polityce zagranicznej i dogadywaniu się z MSZ bywa różnie - Pałac Prezydencki potrafił skrytykować Radosława Sikorskiego za brak konsultacji przed mową w Berlinie, ale sporym sukcesem była wizyta Komorowskiego w Chinach. Na Oscara za najlepszą rolę drugoplanową wystarczy.
Autor największej politycznej wolty roku, zmienił wizerunek jak bohater filmu grany przez Jima Carreya. Jeszcze kilka lat temu wydawca prawicowego tygodnika ''Ozon'' promującego NOP-owski zakaz pedałowania, w poprzedniej kadencji Sejmu kończył przysięgę poselską wezwaniem ''tak mi dopomóż Bóg''. Teraz chce ściągać krzyże w Sejmie i walczyć o prawa gejów.
Chociaż czuć w tym nihilizm, to zasłużył w tym roku na Oscara za polityczną intuicję. Wyczuł wzbierający w społeczeństwie antyklerykalizm, zbudował partię i zdobył w wyborach parlamentarnych 10,02 proc. głosów. ''Odbetonował'' polską scenę polityczną, choć wydawało się to niemożliwe.
Ruch Palikota, korzystając ze słabości SLD, może wyrosnąć na poważną liberalno-lewicową siłę. Pod warunkiem że nie zatopią go ludzie pokroju naczelnego ''Faktów i Mitów'', który ''zlustrował'' ostatnio Monikę Olejnik.
Zwyciężył w kolejnym pojedynku - tak jak bohater grany przez Sylvestra Stallone'a. Nie zmogły go chaos na kolei, drożyzna, bunt kiboli ani zmiany w OFE, które rozwścieczyły ekonomistów i spowodowały spadek notowań PO. Pojechał w Polskę autobusem i choć nie znalazł prostej odpowiedzi na pytanie słynnego paprykarza ''jak żyć?'', to znokautował politycznych przeciwników i wywalczył drugą kadencję u władzy.
Umocnił też pozycję w partii, marginalizując dwie silne spółdzielnie Grzegorza Schetyny i Cezarego Grabarczyka. Dlatego Tusk zasłużył na Oscara za męską rolę pierwszoplanową. Ale kryzys jest groźniejszym przeciwnikiem od Jarosława Kaczyńskiego, wszak jest nieprzewidywalny. Dlatego najważniejsza walka dopiero przed premierem.
W polityce ten rok upłynął pod znakiem wyborów parlamentarnych i tworzenia nowego rządu. Raf, o które mogli rozbić się politycy, było sporo. I niektórzy mocno się poharatali. Kto zasłużył na Oscara za najlepszą rolę, a kto na Złotą Malinę - za najgorszą? Oto typy "Gazety"
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze