Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl Zdjęcia

    Zdjęcia z kalendarza przyrodniczego na 2022 rok

    Zdjęcia
    Adam Wajrak
    Szanowni czytelniczki i czytelnicy. Z wielką przyjemnością przekazuję Wam mój przyrodniczy kalendarz na rok 2022. Na jego okładce jest wybrane przez Was zdjęcie. To dwie młode pójdźki, które powoli wchodzą w dorosłe życie. Te dwa młodziaki były wychowywane przez samotną matkę, gdyż ojciec został zabity przez samochód. Dlatego ten kalendarz dedykuję wszystkim dzielnym kobietom. Ale jest coś jeszcze. O tym, by ponownie zobaczyć pójdźkę, marzyłem od pewnego wieczoru bardzo wiele lat temu, gdy nad łąkami w pobliżu podwarszawskich Łomianek zobaczyłem ją lecącą charakterystycznym falującym lotem. To marzenie się spełniło po wielokroć w tym roku. Zobaczyłem mnóstwo pójdziek. Upodobały sobie pewną okolicę na mazowieckiej równinie. Są tam w każdej wsi. Widać je, jak siedzą na kominach lub w wypróchniałych wierzbach albo polują na polach. Mieszka ich tam tak dużo, jak chyba w żadnym innym miejscu w Polsce. Niestety, ta okolica ma zostać zniszczona, gdyż rząd zaplanował tam gigantomańską i bezsensowną inwestycję, jaką jest Cmentarny Port Komunikacyjny. Dlatego mam jeszcze jedno marzenie: aby ta głupia inwestycja nigdy nie powstała. Wam też życzę spełnienia marzeń, nawet najbardziej nieoczywistych, bo uwierzcie mi, że marzenia się spełniają. W tym kalendarzu są jeszcze na to przykłady.
    Dwie młode pójdźki z mazowieckiej wsi wprawiły mnie w zachwyt. Od dawna marzyłem, aby je zobaczyć, a w miejscu, w które trafiłem, było ich tyle, że przeszło to moje najśmielsze oczekiwania. Niestety, te niezwykłe okolice i środowisko życia tych ptaków mogą zostać zniszczone, bo właśnie tam, gdzie mieszkają pójdźki, ma powstać słynna i niezbyt przemyślana inwestycja, czyli Centralny Port Komunikacyjny.
    Adam Wajrak
    1 z 14

    Dwie młode pójdźki z mazowieckiej wsi wprawiły mnie w zachwyt. Od dawna marzyłem, aby je zobaczyć, a w miejscu, w które trafiłem, było ich tyle, że przeszło to moje najśmielsze oczekiwania. Niestety, te niezwykłe okolice i środowisko życia tych ptaków mogą zostać zniszczone, bo właśnie tam, gdzie mieszkają pójdźki, ma powstać słynna i niezbyt przemyślana inwestycja, czyli Centralny Port Komunikacyjny.
    Dla wróbli szczególnie zima to ciężki czas. Muszą oszczędzać energię. Doskonale wiedzą, że kiedy jest zimno, najlepiej się napuszyć i nie ruszać. Tak robią wróble na naszej kalinie. Na gałązce siedzą ona i on.
    Adam Wajrak
    2 z 14

    Dla wróbli szczególnie zima to ciężki czas. Muszą oszczędzać energię. Doskonale wiedzą, że kiedy jest zimno, najlepiej się napuszyć i nie ruszać. Tak robią wróble na naszej kalinie. Na gałązce siedzą ona i on.
    To tylko część wielkiego stada jeleni, która zmieściła mi się w kadrze. Są łanie, są młode, widać też jednego młodziutkiego byka. Dla tych zwierząt takie stada to większa szansa na przetrwanie. Przy tylu parach uszu i oczu łatwiej w porę zauważyć lub usłyszeć zbliżające się niebezpieczeństwo, czyli ludzi lub wilki.
    Adam Wajrak
    3 z 14

    To tylko część wielkiego stada jeleni, która zmieściła mi się w kadrze. Są łanie, są młode, widać też jednego młodziutkiego byka. Dla tych zwierząt takie stada to większa szansa na przetrwanie. Przy tylu parach uszu i oczu łatwiej w porę zauważyć lub usłyszeć zbliżające się niebezpieczeństwo, czyli ludzi lub wilki.
    Wiele żurawi już z Polski nie odlatuje. Ich wędrówka jest właściwie koczowaniem polegającym na unikaniu większych mrozów i poszukiwaniu pokarmu
    Fot. Adam Wajrak
    4 z 14

    Wiele żurawi już z Polski nie odlatuje. Ich wędrówka jest właściwie koczowaniem polegającym na unikaniu większych mrozów i poszukiwaniu pokarmu
    Nie ma bardziej niezwykłego niebieskiego koloru wiosną niż zniebieszczałe z miłości samce żaby moczarowej. Mają barwę bezchmurnego nieba. Nawet przylaszczki nie są tak piękne jak te płazy. Niestety, właśnie płazy są najszybciej wymierającą grupą kręgowców
    Adam WAJRAK
    5 z 14

    Nie ma bardziej niezwykłego niebieskiego koloru wiosną niż zniebieszczałe z miłości samce żaby moczarowej. Mają barwę bezchmurnego nieba. Nawet przylaszczki nie są tak piękne jak te płazy. Niestety, właśnie płazy są najszybciej wymierającą grupą kręgowców
    Gdy jest już zielono, bobry uwielbiają przegryźć coś bardziej soczystego niż tylko gałązki drzew lub korę i łyko. Uwielbiam tych zwierzęcych inżynierów, bo poprawiają to, co człowiek zniszczył. Nie dość, że zatrzymują wodę, to jeszcze wyregulowane i wyprostowane cieki zamieniają w meandrujące i pełne życia miejsca.
    Adam Wajrak
    6 z 14

    Gdy jest już zielono, bobry uwielbiają przegryźć coś bardziej soczystego niż tylko gałązki drzew lub korę i łyko. Uwielbiam tych zwierzęcych inżynierów, bo poprawiają to, co człowiek zniszczył. Nie dość, że zatrzymują wodę, to jeszcze wyregulowane i wyprostowane cieki zamieniają w meandrujące i pełne życia miejsca.
    Na trawie przysiadła ważka. To któraś z łątek, czyli albo łątka dzieweczka, albo łątka pospolita. Trudno powiedzieć która, bo jest jeszcze młoda, zaraz po przeobrażeniu się z larwy. Łątki to jedne z najpospolitszych ważek w Polsce. Ale co z tego, skoro i tak są piękne?
    Adam Wajrak / XnHq A6ii
    7 z 14

    Na trawie przysiadła ważka. To któraś z łątek, czyli albo łątka dzieweczka, albo łątka pospolita. Trudno powiedzieć która, bo jest jeszcze młoda, zaraz po przeobrażeniu się z larwy. Łątki to jedne z najpospolitszych ważek w Polsce. Ale co z tego, skoro i tak są piękne?
    Sierpień to czas miłości u saren. Koziołki uganiają się za samicami i przeganiają konkurentów. Tego spotkałem w okolicach Szczebrzeszyna na Roztoczu. Miał tylko jedno oko, dlatego patrzy na mnie bokiem. Pomimo tej niepełnosprawności świetnie sobie radził.
    Adam Wajrak
    8 z 14

    Sierpień to czas miłości u saren. Koziołki uganiają się za samicami i przeganiają konkurentów. Tego spotkałem w okolicach Szczebrzeszyna na Roztoczu. Miał tylko jedno oko, dlatego patrzy na mnie bokiem. Pomimo tej niepełnosprawności świetnie sobie radził.
    Rusałka pawik to motyl bardzo pospolity, który towarzyszy nam przez całe lato. Jest tak kolorowy, mieniący się barwami i wzorzysty, że aż trudno sobie wyobrazić, że jego gąsienice są kolczaste i czarne niczym stwory z mrocznych baśni.
    Adam Wajrak
    9 z 14

    Rusałka pawik to motyl bardzo pospolity, który towarzyszy nam przez całe lato. Jest tak kolorowy, mieniący się barwami i wzorzysty, że aż trudno sobie wyobrazić, że jego gąsienice są kolczaste i czarne niczym stwory z mrocznych baśni.
    Nie może w moim przyrodniczym kalendarzu zabraknąć żubra. Październik to wciąż czas żubrzych godów, gdy wielkie samce przemierzają puszczę w poszukiwaniu partnerek. Wtedy też wyglądają najpiękniej.
    Adam Wajrak
    10 z 14

    Nie może w moim przyrodniczym kalendarzu zabraknąć żubra. Październik to wciąż czas żubrzych godów, gdy wielkie samce przemierzają puszczę w poszukiwaniu partnerek. Wtedy też wyglądają najpiękniej.
    Aż trudno sobie wyobrazić, że w Polsce mieszka tak egzotycznie wyglądający ptak jak wąsatka. Wąsatki są mieszkańcami trzcinowisk. Późną jesienią i zimą można spotkać koczujące w poszukiwaniu trzcinowych nasion stada. Tę, choć zupełnie się tego nie spodziewałem, spotkałem w Teremiskach
    Adam Wajrak
    11 z 14

    Aż trudno sobie wyobrazić, że w Polsce mieszka tak egzotycznie wyglądający ptak jak wąsatka. Wąsatki są mieszkańcami trzcinowisk. Późną jesienią i zimą można spotkać koczujące w poszukiwaniu trzcinowych nasion stada. Tę, choć zupełnie się tego nie spodziewałem, spotkałem w Teremiskach
    Jak wiecie, uwielbiam fotografować ptaki przysiadające na moim płocie. Uwielbiam też sóweczki, najmniejsze europejskie sowy. O wiele mniejsze niż pójdźki z okładki. Miałem kiedyś marzenie, aby na moim płocie usiadła sóweczka. Tylko że było to marzenie raczej nierealne, bo to leśny gatunek. Ale jak widzicie, nawet najbardziej nierealne marzenia się spełniają.
    Adam Wajrak
    12 z 14

    Jak wiecie, uwielbiam fotografować ptaki przysiadające na moim płocie. Uwielbiam też sóweczki, najmniejsze europejskie sowy. O wiele mniejsze niż pójdźki z okładki. Miałem kiedyś marzenie, aby na moim płocie usiadła sóweczka. Tylko że było to marzenie raczej nierealne, bo to leśny gatunek. Ale jak widzicie, nawet najbardziej nierealne marzenia się spełniają.
    Bardzo lubię wilki. Spotykam je najczęściej na puszczańskich drogach. Stoimy wtedy i patrzymy na siebie. Mam nadzieję, że w kolejnym roku będziemy się często spotykać.
    Adam Wajrak
    13 z 14

    Bardzo lubię wilki. Spotykam je najczęściej na puszczańskich drogach. Stoimy wtedy i patrzymy na siebie. Mam nadzieję, że w kolejnym roku będziemy się często spotykać.
    Tego łosia, pięknego byka o porożu pokrytym jeszcze delikatną skórą, czyli scypułem, spotkałem na mazowieckiej wsi. Najpierw jadł jabłka pod betonowym płotkiem tak typowym w tym krajobrazie, a później ruszył niczym statek przez zboża. Mam nadzieję, że łosie w Polsce będą mogły żyć spokojnie i nikt do nich nie będzie strzelał.
    Adam Wajrak
    14 z 14

    Tego łosia, pięknego byka o porożu pokrytym jeszcze delikatną skórą, czyli scypułem, spotkałem na mazowieckiej wsi. Najpierw jadł jabłka pod betonowym płotkiem tak typowym w tym krajobrazie, a później ruszył niczym statek przez zboża. Mam nadzieję, że łosie w Polsce będą mogły żyć spokojnie i nikt do nich nie będzie strzelał.
    Czytaj teraz

    Przydatne linki

    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego
      Bardzo Panu za wszystko dziękuję. Kalendarz kupię już normalnie w sklepie, bo nie załapałam się na zakup z gazetą. Oglądam teraz Pana programy w TV, i coraz bardziej podziwiam ogromną cierpliwość, jaką trzeba mieć w tej branży!
      I jeszcze dziękuję za przemiłe spotkanie autorskie w Domu Literatury w Łodzi, na które Pan wpadł lekko zdyszany prosto z pociągu! Niestety, nie mam autografu, bo kolejka była chyba dwugodzinna!
      Pozdrawiam i życzę sukcesów!
      Krystyna z Łodzi
      już oceniałe(a)ś
      2
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.