Czy polskim kierowcom brakuje kultury na drodze?

Jestem pieszą, rowerzystką, kierowcą i czytając co tu się wypisuje jest mi niedobrze. Dopóki człowiek nie 'stanie' się z kierowcy pieszym bądź rowerzystą to nie zrozumie o co w tym chodzi!! Ale po kolei. Największą plagą dla rowerzystów i kierowców są piesi, którzy nie umieją CHODZIĆ!!! Są wśród nas tacy, którzy myślą, że pasy są nie dla nich, że oni mogą przejść przez jezdnie gdzie chcą i najlepiej spacerkiem. Jak ktoś zwróci im uwagę to wyzwą od najgorszych. Kiedyś jadąc autem musiałam się zatrzymać nagle bo starsza pani stwierdziła, że 50m do przejścia to za daleko. Nieważne, że samochód za mną o mały włos nie wyhamował i by wjechał we mnie, ale dla tej pani to nasza wina bo my to k&*wy i powinniśmy uważać na pieszych. Inny przykład: matka z dzieckiem chciała przejść na czerwonym świetle dla pieszych. Jako, że na pieszo byłam i stałam obok zwróciłam jej uwagę, że przecież nie zielone, samochody szybko jeżdżą, że dziecko może być potrącone - ona na to - jej dziecko jej sprawa. Uważam, że powinno się porozklejać plakaty ze zdjęciami ludzi potrąconych przez auta. Ludzie nie zdają sobie sprawy, że zachowując się tak nieodpowiedzialnie i przechodząc w miejscach niedozwolonych, krzywdzą siebie i kierowcę!!! Rowerzyści. Mieszkam w Łodzi więc ścieżek rowerowych trochę mamy jednak nie wszędzie. Kierowcy nie zawsze uważają na rowerzystów a piesi uważają, że się panoszymy wszędzie. Prawda, jeżdżę po chodniku, ale jeśli na drodze prędkość dozwolona jest powyżej 50km/h mam do tego prawo i niech się piesi przymkną bo niekiedy łacinę mają cudną, że się aż zastanawiam czy bozia ich w ogóle mózgiem obdarowała. Co do ścieżek rowerowych, to widzę, że rowerzyści się w miarę szanują. I znów nie mogę tego powiedzieć o pieszych, dla których taka ścieżka to sposób na ominięcie tłumu a rowerzysta ma się zamknąć i przepuścić pieszego. Podsumowując, są dobrzy kierowcy zarówno kobiety jak i mężczyźni i są źli imbecyle z celulitem zamiast mózgu. To samo dotyczy rowerzystów. Ale czemu jest tyle pieszych, których natura pozbawiła funkcji myślowej??? Ja, jako pieszy wolę już przejść dalej byle do pasów i trzymać się postanowienia, że skoro denerwuję mnie jako kierowcę i rowerzystę brak szacunku i myślenie ze strony pieszych to ja nie będę tak robić.

Sytuacja z przedwczoraj, trasa Warszawa-Białystok. Długi odcinek jednopasmowej jezdni z podwójną ciągłą i zakazem wyprzedzania, ograniczenie do 70 km/h i fotoradary w każdej miejscowości. Jadę ok. 75 km/h. Wyprzedza mnie kilka samochodów osobowych, a po kilku chwilach TIR, który najpierw migał długimi, a potem proponuje, że jeśli mam ochotę wreszcie jechać normalnie, to mogę go wyprzedzić. Oczywiście wszyscy zwalniają przed radarami. I przyspieszają zaraz za nimi. Fakt, może znaki są ustawiane przypadkowo, może przepisy bywają nieżyciowe. Ale obowiązują. A mnie irytuje, że podróż w zgodzie z nimi jest po prostu niemożliwa.

Popieram ostatnie zdania Greysad'a - Widać znaczna poprawę w zachowaniach kierowców. Jest coraz lepiej, jednak ciągle wydaje się ze na drodze trwa "walka". Przykłady: jazda w dużym ruchu, używam kierunkowskazu żeby zmienić pas - kierowca na pasie obok chyba używa nitro, nagle prawie całuje zderzak poprzedzającego auta. Najłatwiej jest nie używać kierunków, wtedy jak jest wystarczająca luka można wjechać, nie zdąża zablokować. Sam stosuje kierunkowskazy w takich sytuacjach - jednak jeżeli ktoś uporczywie, pomimo mojej sygnalizacji, blokuje mi wjazd - wbijam się siłowo. Inaczej się nie da. Kierunek to nie tylko ostrzeżenie dla innych - to czasem tez "prośba" o troszkę miejsca. Słynna jazda na zamek - to już jest dramat, jak widzę "szeryfa" blokującego pas to po prostu opieram się na klaksonie. Inaczej się nie da. Jak to jest, że jeżeli pas się kończy (roboty drogowe) to kierowcy będą stać w jednej linii, karnie jeden za drugim, a np. wejście do autobusu to zgromadzenie dookoła drzwi i kompletny chaos?? To samo przy parkingach, na wąskich uliczkach itp. tam każdy milimetr to "zdobycz" a na zwężeniu już nie. Kolejna sprawa - rowerzyści w ruchu miejskim. Jazda rowerem się popularyzuje, parę lat temu w centrach miast jeździli tylko weterani dwóch kółek, teraz jest dużo więcej rowerzystów. To ma wpływ na postrzeganie przez kierowców - i tutaj nie spodziewam się poprawy - nikt nie reaguje na źle nawyki rowerzystów. To grupa która traktuje przepisy jako luźne wskazówki dla rowerzystów i żelazne zasady dla samochodów. Jednak kierowcy samochodów w 90% stosują się do przepisów - te 90% nie pojedzie pod zakaz, nie przejedzie na czerwonym, zawsze się zatrzyma na stopie itp. Dla rowerzysty stop to zwykle ustąp, czerwone jak się zbyt długo nie zmienia to można jechać (przecież pusto), ścieżka rowerowa wydłuża mi trasę o 100m to lepiej pojadę ulica. itp. I kończąc - wszyscy powinniśmy trochę "zluzować" i pomyśleć czy nasze zachowanie nie przeszkadza innym (nawet jeżeli jest zgodne z przepisami). Nie walczmy na drodze. Czy idąc chodnikiem "walicie z raba" każdego kto nie porusza się tak jak powinien?? Gwarantuje wszystkim - będąc kulturalnym na drodze nie tracicie czasu, a docierając do celu samopoczucie na 100% jest lepsze. I wtedy wchodzicie do domu po spędzeniu godziny w aucie nie wściekli na cały świat tylko spokojni i gotowi na spotkanie rodziny po całym dniu pracy.

Jeżdżę na co dzień po Warszawie i obserwuję irytujące zjawisko, jak policjanci i strażnicy miejscy łamią przepisy ruchu drogowego. Jest to wręcz nagminne, szczególnie jeśli chodzi o dozwoloną prędkość. Jak można oczekiwać od kierowców, że będą przestrzegać przepisów, jeśli maja taki przykład? Wczoraj na ulicy Głębockiej, po której jechałem zgodnie z przepisami, błyskawicznie "doszedł" mnie radiowóz (oczywiście NIE na sygnale), następnie wyprzedził mnie i popędził 70-80 km/h, ulicą, na której obowiązuje ograniczenie do 50 km/h. Zdążyłem nakręcić komórką film, który mogę przekazać - oczywiście bez podawania swoich personaliów, bo policja zapewne ukarałaby mnie mandatem za to, że jechałem przez chwilę za radiowozem z prędkością 80 km/h...

Proponowałabym jeszcze zwrócić uwagę na kierowców ciężarówek i TIRów. Sytuacja z zeszłego tygodnia: w drodze powrotnej z Malborka do Gdańska (mniej więcej w okolicach Pruszcza) ugrzęzłam - standardowo zresztą dla tej trasy i godziny - w sznurku samochodów poruszających się, względnie zresztą płynnie, z prędkością 30-50km/h. Z kierunku przeciwnego podobnie. Za moimi plecami TIR (żałuję, że nie zapamiętałam numeru rejestracyjnego). Na zderzaku. W pewnym momencie któryś z kierowców przede mną w ostatniej chwili przypomina sobie, że miał skręcić w prawo, ostro hamuje, dwa samochody pomiędzy nami również, ja też... a potem pozostaje mi z rosnącym przerażeniem obserwować w lusterku wstecznym gwałtownie zbliżający się przód "ciężarowca". Nie ma szans, żeby się zmieścił, a ja - przyblokowana korkiem - nie mam gdzie uskoczyć. Kierowca TIRa równie dobrze jak ja wie, że nie wyhamuje swojego wozu, więc w ostatniej chwili skręca na wolny (fuksem) pas do skrętu w prawo. Zatrzymuje się równolegle do mnie, z maską na wysokości oparcia przednich siedzeń mojego opla. To są sekundy. Powiedzieć, że zrobiło mi się gorąco to jak nie powiedzieć nic. Czy po całym zajściu kierowca TIRa kontynuuje jazdę w większej odległości? Owszem. O jakiś metr. Mam dość wrażeń, więc zjeżdżam na parking, żeby go przeczekać. Nie twierdzę, że wszyscy kierowcy ciężarówek tak postępują. Na pewno nie. Pewnie ich odsetek wśród "normalnych" nie jest wcale większy niż odsetek naładowanych testosteronem agresorów wśród mężczyzn albo ułomnych w parkowaniu wśród kobiet. Nie chodzi mi o wykuwanie stereotypów. Raczej o to, że TIRowcy jak nikt inny - z uwagi na "możliwości" swoich maszyn - powinni być świadomi zagrożenia, jakie są w stanie stworzyć na drodze.

Rowerzyści, szczególnie tam gdzie nie ma ścieżek mają ciężki żywot ? ale też innym nie ułatwiają. Mieszkam w mieście złożonym z górek i dolinek, z centrum zawsze jest pod górkę, a wiadomo, że większość rowerzystów pod górę prędkość ma spacerową. Gdy już mi się uda w ciasnym ruchu wyprzedzić rowerzystę, staję na światłach, na których rowerzyści przepychają się prawą stroną do przodu ?na milimetry ? ? w końcu auta stoją, nic trudnego. Na zielonym samochód już ich nie wyprzedzi, bo skrzyżowanie, później pod górkę ominąć nie ma jak, bo rowerzysta dając z siebie wszystko kiwa się na boki, wyciągając te 10 km/h, a z naprzeciwka sznurek samochodów. W końcu wyprzedam rowerzystę ( jestem wśród 3 szczęśliwców, którzy zmieścili się w blokowanym ruchu na zmianie świateł), dojeżdżam do następnego skrzyżowania i zabawa zaczyna się od początku? Czy naprawdę rowerzysta musi zawsze być pierwszy na światłach i blokować wszystkich z tyłu ???

Kultura jazdy w Polsce nie istnieje albo jest w "fazie rozwojowej". Jak na swój wiek (30 lat z hakiem) jestem młodym kierowcą, więc podobno "wypryskałem" się z przygłupawych pomysłów i chęci poszanowania autem. Obserwuję jednak, że wśród młodych kierowców jest coraz więcej ludzi, którzy zachowują się na drodze normalnie: ustąpią, dostosują się do reszty jak i warunków na drodze, przepuszczą pieszego jak trzeba... Mieszkam w Czechach, mam polskie "prawko" - tutaj jest trochę inaczej: policję często widać na drodze, co rusz w mieście są tzw. pasywne radary (od razu widać, kto za szybko jedzie - wstyd jak beret, gdy przed tobą pali się "ZPOMAL"), częste kontrole prędkości (w dość perfidny sposób - nie tak jak u nas ale zza zaparkowanego "cywilnego" auta, radar strzela w plecy, drogą radiową dane przekazywane są do radiowozu stojącego 500 m dalej), surowe mandaty. W mieście dba się o to, by poprawić widoczność pieszych - malowanie 3D, radary pasywne, migające kocie oczka w asfalcie, dodatkowe oświetlenie i... kultura jazdy. Często widuję jak kierowca zatrzymuje się, by przepuścić pieszego, na drodze w większości w ograniczonym stopniu sobie ufają, wiedzą jak się zachować na drodze w sytuacji na suwak. Złe nawyki polskich kierowców? Jazda środkowym/lewym pasem, wyprzedzanie tam, gdzie nie wolno, niechlujstwo w parkowaniu czy wykonywaniu manewrów, użycie kierunkowskazu boli (że nie wspomnę, że tegoż używamy także do ostrzeżenia tych za mną, że na drodze coś się znajduje), jazda defensywna odbierana jest jak jazda emerycka i ślamazarna, za zwrócenie uwagi iż źle się coś zrobiło opieprzanie i pokazywanie miejsca zwracającemu uwagę (nie chodzi o bycie nauczycielem-samozwańcem wymierzającym sprawiedliwość), zajeżdżanie drogi, zwykła nieuprzejmość czy wręcz robienie komuś na złość. Ludzie u nas uczą się, jak zdać egzamin a nie jak jeździć (w ciągu 30h nie da się tego dokonać), dodatkowe kursy są zbędne a jak ktoś pisze, że zapisał się na kurs jazdy na śniegu (są takie wypady do Szwecji czy Norwegii) albo popiera jazdę defensywną, to jest wyśmiewany... Pieszy? Wróg. Rowerzysta? To samo. Ciężarówka? Wyprzedźmy ją na podwójnej ciągłej (po czym ciężarówka znika gdzieś albo ciężarowiec robi miejsce na bezpiecznym odcinku) - po co być cierpliwym i wyczekać odpowiedni moment? Dobra, są kierowcy, którzy jeżdżą wolniej - z tym, że nigdy z nas nie wie, dlaczego taki jest. Poganianie kogoś takiego albo robienie mu na złość jest niekulturalne - choć częste są przypadki, gdy to ma drugie dno bo on nic złego nie widzi w tym, że "pędzi" 80 km/h Maluchem środkiem A4 albo nie popatrzy w lusterko i wepchnie się "bo tak". I po co to wszystko? Noga z gazu, koniom lżej ;-) PS: pocieszę Was - przeciętny szwajcarski, niemiecki czy czeski kierowca, szaleje poza swoim krajem :-)

Kiedyś umówiłem się ze znajomymi w barze i przyjechałem tam rowerem. Po pogadaniu i wypiciu dwóch piw zebraliśmy się, grzecznie prowadząc rower domu. Po drodze do domu odprowadzałem znajomego na przystanek autobusowy, kiedy minął nas radiowóz, ale nas nie zatrzymał. Kolega odjechał autobusem, a ja spokojnie, prowadząc rower, zmierzałem do domu. Przed moim blokiem są garaże, takie tam blaszaki bez oświetlenia, gdzie strach jest po nocy chodzić. Dlatego postanowiłem, że to miejsce szybko przejadę na rowerze. Oczywiście zostałem zatrzymany przez radiowóz, który minął mnie, jak odprowadzałem znajomego na przystanek. Policjanci cały czas mnie śledzili czekając, kiedy wsiądę na rower, ponieważ widzieli mnie, jak wychodziłem z baru. Sprawa skończyła się na komisariacie mandatem, do domu wróciłem po kilku godzinach od zatrzymania. Na moje pytanie, dlaczego policjanci zatrzymują rowerzystów, którzy są po małym piwku i nawet jadąc rowerem, za bardzo nikomu krzywdy nie zrobią, zamiast zatrzymywać pijanych kierowców, dostałem odpowiedź, że im łatwiej jest zgarnąć na komisariat rowerzystę z rowerem niż pijanego kierowcę z samochodem, który trzeba holować na parking. Mniej się trzeba narobić, a zysk taki sam.

Jestem warszawskim kierowcą (samochodu i motocykla) od paru lat. Co mi przeszkadza: większość kierowców uważa migacze za zbędny dodatek, bezpieczna odległość jest tematem nieznanym, rowerzyści, którzy korzystają z drogi, jeżeli obok jest ścieżka rowerowa, motocykliści poruszający się bez wyobraźni. Od szybkiej jazdy, po blokowanie pasa ruchu - bo skoro jestem takim samym użytkownikiem drogi jak samochód, to mogę jechać 40 km/h środkiem pasa, a co! A z pozycji motocyklisty: kobiety za kółkiem. Nie wiem dlaczego, ale mężczyźni rzadko kiedy mają problem z ustąpieniem miejsca. Kobiety wręcz przeciwnie. Jeżeli ktoś nie chce mnie puścić, złośliwie hamuje, przetrzymuje przed światłami, to w 90 proc. przypadków jest to kobieta. Czasem dochodzi do absurdalnych sytuacji, kiedy to kierowczyni (?) uderzyła w samochód na prawym pasie, byleby tylko mnie nie przepuścić. Dlaczego? - Brak znajomości przepisów. Jeżeli samochody stoją w korku, ja - motocyklem- mogę jechać między nimi. Popularny zakaz wyprzedzania na znaku pionowym B-25 dotyczy zakazu wyprzedzania pojazdu wielośladowego pojazdem wielośladowym. Motocykl jest jednośladem i jego ten znak nie dotyczy. A często taka jazda wywołuje agresję i złośliwość kierowców samochodów. Ale ogólnie stwierdzam ,że jest lepiej. Kierowcy są bardziej uprzejmi, a i wariatów ostatnio mniej widzę. Pozdrawiam!

Zacznę tak. Jestem kobietą. Większość czytających może już wrzucać do pierwszej szufladki. Jestem blondynką - druga szufladka. Jeżdżę zgodnie z przepisami, zwłaszcza w terenie zabudowanym - to dla tych, którzy mają szufladkę zatytułowaną "zawalidroga, bo w zabudowanym, przez wsie i opłotki, oraz tam, gdzie podwójna ciągła jedzie maksymalnie 55 km/h". A teraz uprzejmie proszę o rozwalenie tych szufladek za pomocą piły łańcuchowej. Prawo jazdy mam od 17 lat, do wieku nie muszę się przyznawać, liczta jak chceta - robiłam prawo jazdy w momencie, kiedy osiągnęłam wymagany przez ustawodawcę wiek. I te 17 lat jeżdżę bezwypadkowo, a robię ok. 2 tysięcy km miesięcznie. I teraz uwaga - tak, niektóre baby jeżdżą jak...baby. Ale chciałabym zauważyć, że przepisy o ruchu drogowym to nie bajeczka na dobranoc oraz legenda miejska, tylko coś, co ma nam wszystkim ułatwiać funkcjonowanie. To tak tytułem wstępu. Długiego, ale jednak. Jeden z czytelników wypunktował kobiety - zgadzam się, ale chciałabym zauważyć wzrost odsetka kobiet jeżdżących czymś, co kolokwialnie można nazwać czołgami. Moja hipoteza jest taka, że mężowie mieli dość poobijanych "maleństw" i zaopatrzyli żony w tarany. Dosłownie. Kobiety w Bojowych Maszynach Wymuszaczy nagle zyskały odrobinę zastrzyku testosteronu i poszło! Jednakowoż pragnę zwrócić uwagę na to, co mnie osobiście wkurza najbardziej. Motocykliści. Nie zamierzam wrzucać wszystkich do jednej szuflady, iż albowiem w szufladkowanie się nie bawię. Chodzi mi o ten specyficzny gatunek w dżinsach, najlepiej jeszcze podkoszulku z krótkim rękawem i na ścigaczu. Podwójna ciągła to po prostu kreska na asfalcie, którą niechcący ktoś namalował, zakaz wyprzedzania przecież dotyczy tylko i wyłącznie samochodów, to samo jeśli chodzi o ograniczenia prędkości. A to, że jakiś samochód jedzie z naprzeciwka? Jak śmiał w ogóle się tam znaleźć?? Punkt drugi - kierowcy samochodów służbowych. Ok. Nie Twoje auto, nie musisz uważać. A uważaj na kogoś, kto jedzie przed Tobą, nie siedź na ogonie, zwłaszcza we wspomnianym już zabudowanym, nie wymuszaj pierwszeństwa, jak chcesz wyprzedzić, to nie jedź 100 metrów częściowo już lewym pasem, podwójna ciągła kiedyś się skończy, nie musisz sprawdzać tego tak wcześnie... i zdejmij tą nogę z hamulca, hamuj silnikiem, a nie naciskasz co sekundę na środkowy pedał...ktoś jedzie swoim własnym autem, kupionym za swoje własne ciężko zarobione pieniądze i każda ryska na tym aucie raz, że boli, dwa - kosztuje...Punkt trzeci - sorry, ale znakomita część facetów. Widzicie kobietę za kierownicą i już jazda. Bo ONA... bo ONA nie umie jeździć, bo ONA nie umie parkować.. tak, są takie ONE. Ale nie wszystkie. Są też takie, które potrafią. Jak się Samcze boisz, że Ci się wbiła w Twoją kompetencję (bo to przecież męska rzecz jest jeździć samochodem i umieć to robić), to przestań zachowywać się jak dziecko i nie wyżywaj się na niej werbalnie. Nie machaj rękoma, nie wystawiaj palców różnych, tylko się zastanów, albo może inaczej - poczytaj sobie, czym jest dobre wychowanie i respekt. I może kiedy ONE nie będą takie zestresowane obawą przed krytyką, kiedy ONYM żonom, matkom, kochankom, córkom, wytłumaczysz, czym jest kultura na drodze, wtedy i ONE będą dobrze jeździć. Ale najpierw sam się tej kultury naucz. W każdej dziedzinie.

W przypadku kultury jazdy, najważniejszym jej składnikiem jest poszanowanie życia i zdrowia drugiego człowieka. Niestety w Polsce większość kierowców zdaje się uważać, że to tylko on jest prawowitym użytkownikiem a inni to intruzi, którzy są obok niego, by utrudniać mu (specjalnie) jazdę. Takie odnoszę wrażenie, kiedy jestem na polskich szosach i ulicach. Jestem długoletnim, doświadczonym i bezwypadkowym kierowcą. Po raz ostatni jeździłem w Polsce samodzielnie sześć lat temu i stwierdziłem, że dość. Od tej pory przyjeżdżam do kraju samolotem. Problem polega nie tylko na braku kultury. Inne aspekty były już analizowane wielokrotnie ( brak czasu, ciągły pośpiech, nieuwaga, nadmierna wiara we własne umiejętności, alkohol, kompleksy, zawiść), dopóki samochód w Polsce nie stanie się zwykłym przedmiotem do przemieszczania się, a nie środkiem ekspresji lub presji to będzie coraz gorzej. Niezbędna jest również zmiana mentalności w stosunku do drugiego człowieka. Niestety polityka jest także nie bez wpływu na zachowanie na drodze. Drugi człowiek jest najczęściej przeciwnikiem, konkurentem, którego należy pokonać lub zniszczyć. Mnie często sprawia przyjemność - ustąpić pierwszeństwa, pomóc się włączyć do ruchu czy przepuścić pieszego na przejściu czy nawet poza. Niestety brak kultury dotyczy kierowców wszystkich kategorii - bogatych, biedniejszych, samochodów sportowych, starych maluchów, niemieckich limuzyn, samochodów dostawczych, ciężarówek - wszystkich. Najgorzej jest chyba jednak z traktowaniem pieszych, w peerelu było takie przekonanie, że pieszy to zawalidroga - bo droga jest tylko i wyłącznie dla pojazdów i niestety nadal ten sposób myślenia trwa. A przecież to pieszy jest najbardziej bezbronny. Dużo by pisać jeszcze o innych aspektach zachowania polskiego kierowcy(wyprzedzanie, przekraczanie prędkości, niedbałość o stan techniczny pojazdu, okropne parkowanie). Jest z tym BAAAARDZO ŹLE i tylko czas niestety może cokolwiek zmienić. Ile czasu ? Chyba - niestety - pokolenia.

1. Patrz prosto. Po bokach i z tyłu nie ma nic ciekawego! 2. Nie przepuszczaj i nie wpuszczaj nikogo. W końcu jesteś kobietą. Ciebie mają wpuszczać. Chamy jedne! 3. Pozostali ci wszystko wybaczą. Pamiętaj, wystarczy się obrazić i jechać dalej... 4. Nie jedź zbyt szybko. To niebezpieczne. 10 km/h to czasem jest bardzo szybko. 5. Jak masz dziecię, koniecznie pamiętaj o nalepce tworzysz wokół auta magiczną osłonę, tym samym chronisz dziecko, samochód i siebie. Możesz dla pewności jeszcze zwolnić. 6. Nie musisz wiedzieć co to jazda na zamek błyskawiczny. To droga, nie pasmanteria! 7. Skręt w lewo to jest trudny manewr. Ustaw się na lewym pasie jak najwcześniej.. I zwolnij.. 8. Stojąc na czerwonym zachowaj odstęp od samochodu z przodu, na wszelki wypadek jeszcze trochę marginesu i jeszcze trochę wolnego miejsca. Musisz ciągle widzieć jezdnię! 9. Ruszaj na światłach w swoim tempie. To nie wyścigi. 10. Parkuj jak umiesz. To przecież nie apteka.

Piszę ten list, bo właśnie po raz kolejny uniknąłem śmierci lub kalectwa. Pani, ruszająca z piskiem opon spod świateł, bez włączania kierunkowskazu, skręciła ostro w lewo. Przechodziłem akurat po pasach i musiałem odskoczyć dosłownie spod maski. Takich przypadków miałem już w tym roku kilka. Po prostu około 30 proc. kierowców nie używa kierunkowskazów, zwłaszcza na mniejszych uliczkach. Niedawno widziałem policjanta, który rozmawiając przez telefon komórkowy manewrował bez kierunkowskazów na skrzyżowaniu. Jakiś czas temu moja koleżanka została na pasach stuknięta przez panią, która tłumaczyła później: "bardzo panią przepraszam, ale ja myślałam, że pani odskoczy, bo ja się bardzo spieszę po dziecko" (nawiasem mówiąc koleżanka nie mogła odskoczyć z przyczyn medycznych).