Wiersze Bohdana-Ihora Antonycza poleca Andrzej Zagozda

Nauka

Od cieśli naucz się rzemiosła,

naucz się ciosać słowo.

Liryczna odpłynęła wiosna,

lato jest znów budową.

Siekiery modlitwami świecąc,

wydźwigam wiersz ze srebra.

Do śpiewnych krajów słowa lecą

pod mchem niebieskim nieba.

20 stycznia 1935

Do dna

Poemat swój ze srebra ciosam:

jak świerk się w niebo wspina.

Pobladła, przystanęła wiosna

w podziwie jak dziewczyna.

Śpiewaj, siekiero, obłęd rozszczep,

niech pieśń się ciosa nowa!

Do głębi, do dna śpiewne ostrze

wbijam pod korzeń słowa!

icon/Bell Czytaj ten tekst i setki innych dzięki prenumeracie
Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi
Wyborcza.pl to zawsze sprawdzone informacje, szczere wywiady, zaskakujące reportaże i porady ekspertów w sprawach, którymi żyjemy na co dzień. Do tego magazyny o książkach, historii i teksty z mediów europejskich. 
 
Więcej
    Komentarze
    Nie znałem tego poety, mimo że moja babcia też pochodzi z Nowicy. Dziękuję!
    @smutnyszatan

    ..ano, jest tam taki mały pomniczek.
    już oceniałe(a)ś
    3
    0