Urodzony w 1902 r. w Turku porucznik Wiktor Eugeniusz Nowakowski został zaprzysiężonym żołnierzem Związku Walki Zbrojnej (od lutego 1942 r. Armii Krajowej) w maju 1940 r. Posługiwał się pseudonimami "Nurek", "Bimbasza", "Luboń". Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako ułan (odznaczony Krzyżem Walecznych), był działaczem harcerskim. Przed wojną pełnił funkcję starosty powiatowego w Łasku. Podczas kampanii wrześniowej stracił prawą rękę i lewe oko w walkach pod Seroczynem. W czasie okupacji został przydzielony m.in. do pracy w Delegaturze Rządu na Warszawę. Zatrudniony w gazowni miejskiej jako komendant straży bezpieczeństwa był fikcyjnym przełożonym pracującego tam gen. Stefana Roweckiego "Grota", komendanta AK.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Wszystkie komentarze