Przed pobraniem należy przygotować jałowy pojemnik (dostępny w aptece), następnie przemyć delikatnie okolicę cewki moczowej, pierwszą porcję moczu oddać do sedesu, wstrzymać mikcję, kolejne 50-100 ml oddać do pojemnika, a pozostałą porcję do sedesu. Potem trzeba dokładnie zakręcić pojemnik. Próbkę najlepiej dostarczyć do laboratorium w ciągu 30 minut od pobrania. Optymalny dopuszczalny odstęp to dwie godziny. W tym czasie próbkę powinno się chronić przed słońcem i najlepiej przechowywać w lodówce.
W badaniu ogólnym moczu ocenia się jego zabarwienie, przejrzystość, odczyn (norma pH – 5,5-6,8) i ciężar właściwy (norma 1,015-1,025 g/ml).
W moczu szukamy także, a właściwie liczymy na to, że nie znajdziemy: białka (może świadczyć o chorobie nerek), urobilinogenu (może świadczyć o chorobach wątroby), glukozy (jej obecność może świadczyć o cukrzycy) czy ciał ketonowych. Nieprawidłowe wyniki badania ogólnego moczu sugerują najczęściej zakażenia układu moczowego, kamicę bądź niewydolność nerek.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
Zawsze to ładniej brzmi "przerwać mikcję" niż "przerwać szczanie" :)
Zresztą szkoda armaturę po domu męczyć. A tak wyjść pod trzepak osiedlowy, tam zdoić się na wydeptaną trawkę solidnie i od razu roślina odbije do słońca - toż nawóz jest ludzki. W razie czego w pampersik po drodze popuszczać czy w pracy. Wpompować co trzeba, ile fabryka dała wedle instrukcji, czyli do dwudziestu kilo, potem tampaks do kibla na śmieci - zero spłukiwania, sama ekologia.
No to smacznego.
literat?
tak, może być i literatka zamiast nocnika
zmień dilera, koleś
kogo polecasz?