Zaćma to postępujące mętnienie soczewki. Może zacząć się od środka i posuwać ku jej brzegom lub odwrotnie – od obrzeży ku środkowi. Zwykle jest wynikiem starzenia się organizmu, choć bywa także, choć rzadko, wrodzona. Chorują na nią głównie ludzie w wieku 60-80 lat, ale zdarza się także 40-latkom. Niestety, zaćmie nie da się zapobiegać.
Schorzenie to u każdego przebiega inaczej – niekiedy rozwija się przez kilka miesięcy, a czasem przez długie lata. Zawsze jednak prowadzi do pogorszenia widzenia oka, w którym się rozwinęła. Bywa również, że zaćma atakuje soczewki w obu oczach równocześnie.
Do jej zdiagnozowania wystarczy standardowe wyposażenie znajdujące się w każdym gabinecie okulistycznym: tablica do badania ostrości wzroku z literami i cyframi, próbne szkła korekcyjne, lampa szczelinowa oraz wziernik okulistyczny. Okulista zakłada na nos pacjenta kolejne szkła korekcyjne i prosi o odczytywanie wskazanych rzędów cyfr i liter. Jeśli po wielu próbach nie udaje się „ustawić" szkłami ostrości wzroku, lekarz musi się dokładniej przyjrzeć soczewce. Robi to po zaaplikowaniu do oka kropli, które rozszerzają źrenicę. Zmętnienie soczewki wskazuje na zaćmę; jeśli nie jest zmętniała, trzeba poszukać innych przyczyn złego widzenia.
Wszystkie komentarze