Z czym muszą mierzyć się osoby z interpłciowością? Jak pomóc kobietom, które właśnie poroniły? Czy na Tinderze można znaleźć partnera na całe życie i co jest schronem dla Agaty Passent? „Wysokie Obcasy” już w sobotę, 14 marca w „Wyborczej”.
Moja rodzina szepcze o mnie: „Mój Boże, co się podziało z tym Kamilem, co się porobiło, normalny chłopak był” – zaczyna opowiadać Emi. Ojciec lubił ją zagajać: „Młody, olej te cycki, zrób prawo jazdy”. Mama krzyczała, żeby skończyła z tą trutką w strzykawkach, a brat zapowiedział przez telefon, że jak tylko wróci z Anglii, to z radością jej wpierdoli. Czasem pod jedynym sklepem we wsi ktoś zapyta: „Jak to z tobą jest, masz siusiaka czy dziurę?”. Emi znów będzie tłumaczyć wszystko od początku: – Biologia chciała tak, że mam trochę tego i trochę tego. I nie, nie jest to żadne obojnactwo. Dziś się mówi „interseksualizm”. „Kim ty jesteś? Emilką czy Kamilem?” Z czym muszą mierzyć się osoby z interpłciowością? Opowieść Pauli Szewczyk.
Ponadto w sobotnich „Wysokich Obcasach”:
- Kiedyś nowych znajomości szukało się na studiach. Albo na Sympatii. Na pytanie: „Gdzie się poznaliście?”, odpowiadało się, że w bibliotece. Dzisiaj randkowanie i flirtowanie przez internet jest tak powszechne, że większy opór mamy przed zagadaniem w klubie. Ukończyłam studia kilka lat temu, od dłuższego czasu pracuję w tej samej firmie, grono przyjaciół – od lat to samo. W naturalny sposób w moim życiu pojawiało się mało nowych znajomych. Tinder był dla mnie sposobem na poznanie ludzi spoza swojej bańki. O „życiu” na Tinderze z Wróżką Tinderuszką rozmawia Katarzyna Seiler.
Kobiety powinny mieć prawo do przeżywania tego, jak chcą, jak czują. Wolno ci płakać, ale wolno ci też nie płakać. Najważniejsze to uwolnić się z poczucia winy. O trudnym temacie poronień i sytuacji w Polskich szpitalach z Joanną Siewko, doulą, pielęgniarką, rozmawia Monika Tutak-Goll.
- Brutalna jest walka o nasz czas, kieszeń i głowę. Tupika Messenger, tu ćwierka Twiter, tu walą po oczach nowe usta znajomej na Insta, jeszcze Netflix, a na koniec miłego dnia Librus, elektroniczny kaganiec naszych dzieci, informuje nas, że córka ma pałę z geografii. Im bardziej świat zewnętrzny ma mi coś do zaoferowania albo chce mi coś odebrać, tym więcej czytam książek. Dlaczego warto czytać książki, dlaczego są najlepszą inwestycją w siebie i gdzie najlepiej czytać książki opowiada Agata Passent.
Jest takie miejsce w Polsce, gdzie świnie żyją swobodnie. Biegają wolno, ryją dołki, kąpią się w oczku wodnym i bawią ze swoimi towarzyszkami. To nie gospodarstwo hodowlane ani ogromna ferma przemysłowa, w których trzyma się je w zamknięciu przez kilka miesięcy, by po intensywnym tuczeniu wysłać prosto do rzeź ni. To jedyny w Polsce azyl dla świń – Chrumkowo. Z założycielką azylu Katarzyną Trotozek rozmawia Eva Milczarek.
Zaczynała jako asystentka kelnerów. Po latach napisała książkę, która stała się bestsellerem, a Netflix nakręcił z nią serial. Kulinarny portret Samin Nosrat kreśli Małgosia Mita.
Krótkie i nagie, długie i brokatowe, matowe albo kwieciste – o swoich pomysłach na wiosenny manikiur opowiadają: dziewczyny z Kółka Manikiurowego, Zuzanna Wiślicka z Salonu Wisła oraz Marzena Kanclerska z Nail Spa.
Dawna elegancja. To określenie przykleiło się do Deneuve dekady temu. I nie jest bezzasadne. W odróżnieniu od Brigitte Bardot czy Claudii Cardinale nigdy nie uwodziła widzów. Grała u największych: François Truffauta, Jacques’a Demy’ego, Luisa Buñuela. Jej partnerami byli m.in. Roger Vadim i Marcello Mastroianni. Stała się raczej ikoną klasycznego piękna i elegancji, nie kusicielką. Trafiła na tabliczki na fasadach instytucjach państwowych, gdy udzieliła wizerunku Mariannie symbolizującej Francję. Śmiała się wtedy: „No proszę, twarz naszego narodu należy do rozwódki z dwojgiem nieślubnych dzieci, w tym jednym poczętym z żonatym mężczyzną”. O prywatnym i zawodowym życiu Catherine Deneuve opowiada Krzysztof Kwiatkowski.
Nigdy nie będzie żadnej taryfy ulgowej, nawet jeśli spotka cię coś najgorszego. Z Arturem Rojkiem rozmawia Joanna Wróżyńska.
„Wysokie Obcasy” już w sobotę, 14 marca w „Wyborczej”.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze