Był 19 grudnia 1958 r. Kamera pokazuje wszystko: rzęsiście oświetloną fasadę i monumentalne schody paryskiej Opery Garnier, wchodzącą do gmachu publiczność, wśród której są młoda i uśmiechnięta Brigitte Bardot i Charlie Chaplin. Cały wielki świat zebrał się tego wieczora w Operze Paryskiej, aby słuchać koncertu Marii Callas.
Popularność amerykańskiej gwiazdy greckiego pochodzenia sięgała wówczas zenitu. Prasa pisała o niej częściej niż o Marilyn Monroe i Elizabeth Taylor, największych aktorkach hollywoodzkich tamtego czasu. Głos Callas oddawał najbardziej złożone ludzkie emocje zapisane w rolach operowych, które wykonywała, na scenie była magnetyczna, publiczność szalała na jej punkcie, choć idolka bywała kontrowersyjna i nie zawsze potrafiła sprostać oczekiwaniom. Wielbiciele nazywali ją „La Divina" („Boska").
Pełne korzystanie z serwisu wymaga włączonego w Twojej przeglądarce JavaScript oraz innych technologii służących do mierzenia liczby przeczytanych artykułów.
Możesz włączyć akceptację skryptów w ustawieniach Twojej przeglądarki.
Sprawdź regulamin i politykę prywatności.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
W moim miejsce także. Bilety kupione - taki świetny prezent mikołajkowy !