Laureaci tegorocznych Nagród Nobla otrzymają medale, dyplomy i kwotę 8 mln koron, czyli ok. 830 tys. euro. W przypadku fizyki i chemii nagroda zostanie podzielona pomiędzy wszystkich laureatów
Youshuri Ohsumi (ur. 9 lutego 1945 w Fukuoce), w 1974 uzyskał doktorat na Uniwersytecie Tokijskim. Związany był między innymi z Uniwersytetem Rockefellera, a po powrocie do Japonii związał się ponownie z Uniwersytetem Tokijskim, gdzie założył w 1988 swoją grupę badawczą. Od 2009 jest profesorem w Tokyo Institute of Technology.
Thouless, Kosterlitz i Haldane, kolejni nobliści po rekordowym Cambridge. Dzięki nim liczba naukowców uhonorowanych Nagrodą Nobla, związanych z Uniwersytetem Cambridge zwiększyła się do 95. Żadna inna uczelnia nie może się pochwalić wychowaniem lub zatrudnianiem tylu noblistów, co czwarty najstarszy uniwersytet świata (rok założenia to 1209).
Duncan Haldane (ur. w Londynie w 1951 r.) jest absolwentem Christ's College, na którym rozpoczął studia w 1970 r. Trzy lata później zrobił tam licencjat, a w 1978 r. - doktorat. Wykładał fizykę m.in. w Grenoble i w Kalifornii. Pracował też w słynnych Laboratoriach Bella w USA. Od 1990 r. jest profesorem fizyki na Uniwersytecie Princeton w USA.
David Thouless (ur. w 1934 r. w Bearsden w Szkocji) od 1952 r. należy do Trinity Hall College. Po trzech latach studiów uzyskał tam licencjat. Po doktorat pojechał na Uniwersytet Cornella w USA. Obronił go w 1958 r. Potem pracował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkley, na Uniwersytecie w Birmingham, na kilka lat wrócił do Cambridge, a potem osiadł w Birmingham, gdzie w latach 1965-78 był profesorem fizyki matematycznej i współpracował m.in. z Michaelem Kosterlitzem. Od 1980 r. związany z Uniwersytetem w Seattle w USA, obecnie na emeryturze.
Michael Kosterlitz (ur. 1942 w Aberdeen w rodzinie niemieckich Żydów, jego ojciec był znanym biochemikiem) od 1962 r. jest członkiem Gonville and Caius College. W 1965 r. uzyskał tam licencjat. Rok później w tym samym miejscu otrzymał magisterium. Doktorat zrobił już na Oksfordzie w 1969 r. Potem pracował m.in. w Instytucie Fizyki Teoretycznej w Turynie, w Birmingham i na Uniwersytecie Cornella. Od 1982 r. jest profesorem fizyki na Uniwersytecie Browna w USA.
Sauvage, Stoddart i Feringa, śmietanka europejskiej nauki. Tegorocznego nobla z chemii otrzymało dwóch rycerzy i jeden Francuz.
Prof. Jean-Pierre Sauvage od początków kariery związany jest ze Strasburgiem. W 1971 r. obronił doktorat na Uniwersytecie Ludwika Pasteura (który później został włączony do Uniwersytetu w Strasburgu). Po stażu podoktorskim na Oksfordzie wrócił do Strasburga, gdzie w 1979 r. został dyrektorem ds. badań słynnego CNRS - Narodowego Centrum Badań Naukowych. Teoretycznie w 2009 r. przeszedł na profesorską emeryturę, ale ciągle pracuje w prowadzonym przez uniwersytet i CNRS Instytucie Nauki i Inżynierii Supramolekularnej.
Bernard L. Feringa, dla przyjaciół Ben, obronił doktorat na Uniwersytecie w Groningen w 1978 r. Poza akademią pracował m.in. w Shellu. W 1988 r. otrzymał profesurę na Uniwersytecie Groningen, gdzie pracuje do dziś.
J. Fraser Stoddart rozpoczął karierę na Uniwersytecie w Edynburgu, w którym obronił dwa doktoraty (w 1966 i 1980 r.). Pracował w Kanadzie, Wielkiej Brytanii i USA. Od 2008 r. jest profesorem chemii na Uniwersytecie Północno-Zachodnim w Evanston w USA.
Duncan Haldane (po lewej) z Princeton University podczas rozmowy z kolegami z uczelni Erikiem Wieschausem (w środku), laureatem Nagrody Nobla z fizjologii lub medycyny w 1995 r. i Josephem Taylorem (po prawej), laureatem Nagrody Nobla z fizyki w r. 1993.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze