Dla uczniów szkoły podstawowej w Daeseong-dong codzienne dojazdy do jednej z najsilniej uzbrojonych stref na świecie, otoczonej drutem kolczastym, posterunkami wojskowymi i barykadami przeciwpancernymi, stały się rutyną.
11-letnia szkoła znajduje się na Półwyspie Koreańskim w strefie zdemilitaryzowanej (DMZ), szerokim na 4 kilometry buforze między Koreą Północną i Południową. Były prezydent USA Bill Clinton nazwał kiedyś ten teren "najbardziej przerażającym miejscem na Ziemi".
Jedna z uczennic, Lee Su-jin mówi: Ludzie się boją o nas, ale żołnierze są stale z nami, a my ciągle robimy ćwiczenia ewakuacyjne, więc nie sądzę, żeby było się o co martwić.
Miejsca w jej szkole - zaledwie kilka kroków od Korei Północnej - są pożądane przez Koreańczyków mieszkających w pobliżu granicy. A to dlatego, że szkoła oferuje swoim uczniom rzadką okazję nauki języka angielskiego bezpośrednio od amerykańskich żołnierzy i urzędników ONZ nadzorujących kruchy rozejm zawarty po wojnie koreańskiej z lat 1950-53.
W tym roku chodzi do niej 29 uczniów. Limit uzgodniony z przedstawicielami ONZ to 30 osób. We wsi mieszka zaledwie czworo dzieci, a reszta miejsc jest przydzielana w drodze losowania tym z okolicy. Nauka i posiłki są bezpłatne, ale największym atutem są lekcje angielskiego na wysokim poziomie.
Bryan Waite (z lewej), 22-letni amerykański oficer marynarki i wolontariusz-nauczyciel, uczy Lee Su-jin.
- To wyjątkowe doświadczenie i kluczowa sprawa, żeby dzieci już na wczesnym etapie rozwoju miały kontakt z językiem angielskim - mówi Waite.
Szkołę początkowo otwarto dla dzieci rolników uprawnionych do pozostania w DMZ po wojnie. Izolowane Korea Północna i bogata, demokratyczna Republika Południowa nadal są technicznie w stanie wojny, ponieważ konflikt zakończył się zawieszeniem broni, a nie traktatem pokojowym.
Na zdjęciu: wystawa z rysunkami o marzeniach i nadziejach dzieci na zjednoczenie ich kraju.
W 2008 roku, kiedy dzieci miejscowych było za mało, by tylko dla nich prowadzić szkołę, otwarto ją dla południowokoreańskich uczniów, mieszkających poza DMZ. W tym samym czasie, dowództwo wojsk USA przy ONZ zaczęło wysyłać tam żołnierzy, by uczyli dzieci angielskiego dwa razy w tygodniu.
Na zdjęciu: próba "Nanty" - muzycznego przedstawienia z bębnami.
Uczniowie, o ile nie mają eskorty wojskowej, nie mogą wychodzić poza teren szkoły. Od strony północnej (sąsiadującej z KRLD) wybudowano umocnienia z cegieł w celu ochrony przed kulami.
Nauczycielom i dzieciom nie wolno przebywać na terenie szkoły od północy do 5 rano, bo wtedy obowiązuje "godzina policyjna".
Na zdjęciu: wejście do schronu.
Północnokoreańska wioska Kijong-dong, sąsiadująca z Daseong-dong, jest jedyną osadą w Korei Północnej bezpośrednio widoczną z koreańskiej strefy zdemilitaryzowanej. Obie miejscowości są oddalone od siebie o dwa kilometry.
W latach osiemdziesiątych XX wieku powstał gigantyczny 160-metrowy maszt w Kijong-dong jako odpowiedź na południowokoreański 98-metrowy maszt z Daeseong-dong. Wydarzenie to zostało ochrzczone "wojną masztów".
Wśród dzieci w szkole nie ma napięć, mimo, że pochodzą ze skonfliktowanych krajów. To jednak nie znaczy, że zniknęły podziały między mieszkańcami okolicznych wsi
Na zdjęciu: skrzynka pocztowa.
- Pomimo zagrożeń, istnieje pewien spokój w strefie - mówi wicedyrektor placówki. - Kiedy tu wchodzę, mój umysł jest bardzo spokojny. Nigdy nie czułem tu zagrożenia.
Na zdjęciu: pracownice sortują czerwoną paprykę.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze