Paryż. Utopia o świcie <br>[FOTOREPORTAŻ LAURENTA KRONENTALA]

Budynki są brutalne, masywne i widowiskowe. Ja bym to nazwał futurystycznym retro. Maria Kruczkowska rozmowa z fotografem Laurentem Kronentalem
________________________________________________________________________________
Pokazał pan miasta widma.
________________________________________________________________________________
- Nic bardziej mylnego! Tam mieszka wciąż mnóstwo ludzi w różnym wieku, sporo rodzin z dziećmi. Ale chciałem fotografować same budynki bez ludzi. Te fotografie to moja wizja artystyczna, widać na nich sztuczny świat jak po apokalipsie.
________________________________________________________________________________
n/z.: Jacques, 82 lata, mieszkaniec osiedla Le Viaduc et les Arcades du Lac, w Montigny-le-Bretonneux. Projekt Katalończyka Ricardo Bofilla

LAURENT KRONENTAL

1 z 9

Budynki są brutalne, masywne i widowiskowe. Ja bym to nazwał futurystycznym retro. Maria Kruczkowska rozmowa z fotografem Laurentem Kronentalem ________________________________________________________________________________ Pokazał pan miasta widma. ________________________________________________________________________________ - Nic bardziej mylnego! Tam mieszka wciąż mnóstwo ludzi w różnym wieku, sporo rodzin z dziećmi. Ale chciałem fotografować same budynki bez ludzi. Te fotografie to moja wizja artystyczna, widać na nich sztuczny świat jak po apokalipsie. ________________________________________________________________________________ n/z.: Jacques, 82 lata, mieszkaniec osiedla Le Viaduc et les Arcades du Lac, w Montigny-le-Bretonneux. Projekt Katalończyka Ricardo Bofilla

Wybrał pan Grands Ensembles, wielkie zespoły mieszkaniowe, te niewiarygodne modernistyczne osiedla pod Paryżem. Dlaczego?
________________________________________________________________________________
- Mam pociąg do gigantycznych budowli. Na 10. urodziny dostałem od rodziców książkę o Hongkongu. W tym azjatyckim megalopolis sąsiadują drapacze chmur i niska zabudowa. I tak się zaczęło. Swój wkład miały też Chiny, gdzie mieszkałem pół roku i które uczyniły ze mnie fotografa. Urzekła mnie tamtejsza skala i gabaryty budynków, mostów i estakad. Fascynują mnie też utopie, a Grands Ensembles mają coś z niezrealizowanej utopii. No i jedno z nich, Les Damiers, stoi w Courbevoie, gdzie mieszkam. Zrobiłem też dużo zdjęć w Les Espaces d'Abraxas w Noisy-le-Grand i les Tours Aillaud w Nanterre
________________________________________________________________________________
n/z.: Josette, 90 lat ,mieszkanka osiedla Vision 80 zaprojektowanego przez Jean-Pierre'a Jouve'a, Andreia Frieschlandera i Charles'a Mamfredosa, Esplanade de la Défense

LAURENT KRONENTAL

2 z 9

Wybrał pan Grands Ensembles, wielkie zespoły mieszkaniowe, te niewiarygodne modernistyczne osiedla pod Paryżem. Dlaczego? ________________________________________________________________________________ - Mam pociąg do gigantycznych budowli. Na 10. urodziny dostałem od rodziców książkę o Hongkongu. W tym azjatyckim megalopolis sąsiadują drapacze chmur i niska zabudowa. I tak się zaczęło. Swój wkład miały też Chiny, gdzie mieszkałem pół roku i które uczyniły ze mnie fotografa. Urzekła mnie tamtejsza skala i gabaryty budynków, mostów i estakad. Fascynują mnie też utopie, a Grands Ensembles mają coś z niezrealizowanej utopii. No i jedno z nich, Les Damiers, stoi w Courbevoie, gdzie mieszkam. Zrobiłem też dużo zdjęć w Les Espaces d'Abraxas w Noisy-le-Grand i les Tours Aillaud w Nanterre ________________________________________________________________________________ n/z.: Josette, 90 lat ,mieszkanka osiedla Vision 80 zaprojektowanego przez Jean-Pierre'a Jouve'a, Andreia Frieschlandera i Charles'a Mamfredosa, Esplanade de la Défense

To budownictwo z czasów tzw. 30 lat chwały, powojennego boomu. Potrzebne były wtedy mieszkania dla wyżu demograficznego, dla migracji ze wsi, dla robotników z Afryki Północnej, których ściągały Citroën i Peugeot. Ludzie chcieli żyć lepiej, a w starym Paryżu mieszkania były pozbawione wygód. Budowano więc dużo i szybko.
________________________________________________________________________________
n/z.: Paulette, 83 lata, mieszka w Les Damiers w Courbevoie, zespole mieszkaniowym zaprojektowanym przez Ricardo Bofilla. Jest sąsiadką fotografa

LAURENT KRONENTAL

3 z 9

To budownictwo z czasów tzw. 30 lat chwały, powojennego boomu. Potrzebne były wtedy mieszkania dla wyżu demograficznego, dla migracji ze wsi, dla robotników z Afryki Północnej, których ściągały Citroën i Peugeot. Ludzie chcieli żyć lepiej, a w starym Paryżu mieszkania były pozbawione wygód. Budowano więc dużo i szybko. ________________________________________________________________________________ n/z.: Paulette, 83 lata, mieszka w Les Damiers w Courbevoie, zespole mieszkaniowym zaprojektowanym przez Ricardo Bofilla. Jest sąsiadką fotografa

W latach 50. były to standardowe bloki, takie prostopadłe klocki. Ale w latach 70. przyszła moda na architekturę o wiele ciekawszą, zarazem monumentalną i futurystyczną. Powstały Grands Ensembles. Z czasem ta architektura przestała się ludziom podobać i niektóre blokowiska - te starsze - wysadzono w powietrze. Zwrot zaczął się na przełomie wieków. Teraz mówi się, że tę architekturę trzeba zachować, ale doinwestować, bo gdy je budowano, poskąpiono na transport i infrastrukturę socjalną.
________________________________________________________________________________
n/z.: Dzielnica Le Pavé Neuf, Noisy-le-Grand

LAURENT KRONENTAL

4 z 9

W latach 50. były to standardowe bloki, takie prostopadłe klocki. Ale w latach 70. przyszła moda na architekturę o wiele ciekawszą, zarazem monumentalną i futurystyczną. Powstały Grands Ensembles. Z czasem ta architektura przestała się ludziom podobać i niektóre blokowiska - te starsze - wysadzono w powietrze. Zwrot zaczął się na przełomie wieków. Teraz mówi się, że tę architekturę trzeba zachować, ale doinwestować, bo gdy je budowano, poskąpiono na transport i infrastrukturę socjalną. ________________________________________________________________________________ n/z.: Dzielnica Le Pavé Neuf, Noisy-le-Grand

Panu się podoba?
________________________________________________________________________________
- Ma w sobie brutalność, jest masywna i widowiskowa. Budynki nie są tak eleganckie jak dzisiejsze nowoczesne wieżowce, ale mają rozmach. Ja bym to nazwał futurystycznym retro. Fotografowałem je przez cztery lata.
________________________________________________________________________________
n/z.: Joseph, 88 lat, na osiedlu Les Espaces d'Abraxas (architekci: Ricardo Bofill i Manuel N nez Yanowsky), Noisy-le-Grand

LAURENT KRONENTAL

5 z 9

Panu się podoba? ________________________________________________________________________________ - Ma w sobie brutalność, jest masywna i widowiskowa. Budynki nie są tak eleganckie jak dzisiejsze nowoczesne wieżowce, ale mają rozmach. Ja bym to nazwał futurystycznym retro. Fotografowałem je przez cztery lata. ________________________________________________________________________________ n/z.: Joseph, 88 lat, na osiedlu Les Espaces d'Abraxas (architekci: Ricardo Bofill i Manuel N nez Yanowsky), Noisy-le-Grand

Jak pan uzyskał efekt pustki?
________________________________________________________________________________
- Fotografując je wczesnym rankiem, około piątej. Wtedy osiedle jeszcze śpi, nie widać ludzi ani samochodów. Fotografie robione o tej porze mają w sobie coś z s.f. Potem wschodziło słońce i ocieplało szary beton.
________________________________________________________________________________
n/z.: Les Orgues de Flandre zaprojektowane przez Martina van Treecka, 19. dzielnica Paryża

LAURENT KRONENTAL

6 z 9

Jak pan uzyskał efekt pustki? ________________________________________________________________________________ - Fotografując je wczesnym rankiem, około piątej. Wtedy osiedle jeszcze śpi, nie widać ludzi ani samochodów. Fotografie robione o tej porze mają w sobie coś z s.f. Potem wschodziło słońce i ocieplało szary beton. ________________________________________________________________________________ n/z.: Les Orgues de Flandre zaprojektowane przez Martina van Treecka, 19. dzielnica Paryża

Na tle budynków stoją starzy ludzie.
________________________________________________________________________________
- Pozostało ich tam niewielu, większość przeniosła się do domów spokojnej starości czy na specjalne osiedla dla seniorów. Grands Ensembles powstawały na oczach moich bohaterów, oni mi o tym opowiadali. Uderzyła mnie analogia między ich starzeniem się i starzeniem się architektury.
________________________________________________________________________________
n/z.: Les Tours Aillaud, Cité Pablo Picasso, Nanterre

LAURENT KRONENTAL

7 z 9

Na tle budynków stoją starzy ludzie. ________________________________________________________________________________ - Pozostało ich tam niewielu, większość przeniosła się do domów spokojnej starości czy na specjalne osiedla dla seniorów. Grands Ensembles powstawały na oczach moich bohaterów, oni mi o tym opowiadali. Uderzyła mnie analogia między ich starzeniem się i starzeniem się architektury. ________________________________________________________________________________ n/z.: Les Tours Aillaud, Cité Pablo Picasso, Nanterre

To nie jest architektura dla starych ludzi. Spytał pan, jak się w niej czują?
________________________________________________________________________________
- Przyzwyczaili się. I nie czują się starzy. Mówili mi: starzeje się nasze ciało, ale nie umysł.
________________________________________________________________________________
n/z.: José, 89 lat, sąsiad fotografa z Les Damiers, Courbevoie

LAURENT KRONENTAL

8 z 9

To nie jest architektura dla starych ludzi. Spytał pan, jak się w niej czują? ________________________________________________________________________________ - Przyzwyczaili się. I nie czują się starzy. Mówili mi: starzeje się nasze ciało, ale nie umysł. ________________________________________________________________________________ n/z.: José, 89 lat, sąsiad fotografa z Les Damiers, Courbevoie

LAURENT KRONENTAL

9 z 9

LAURENT KRONENTAL urodził się w Paryżu w 1987 roku, mieszka w Courbevoie. Te niezwykłe podparyskie osiedla fotografuje od czterech lat. Teraz pracuje nad nowym cyklem o Grands Ensembles, tym razem od środka ________________________________________________________________________________ n/z.: Osiedle Les Tours Aillaud nazwane na cześć głównego architekta Émile'a Aillauda. Cité Pablo Picasso, Nanterre

Komentarze

psujumuju_1 29.01.2016, 17:43

Zaebiste

już oceniałe(a)ś

Zgłoś

Odpowiedz

tyberium1111 29.01.2016, 22:00

silosy, elewatory. Rurą powinni odsysać martwych mieszkańców wraz z wyposażeniem mieszkania.

już oceniałe(a)ś

Zgłoś

Odpowiedz

misscollins 29.01.2016, 23:26

Les Espaces d'Abraxas - fantastyczne. Podobnie jak Le Viaduc et les Arcades du Lac.

już oceniałe(a)ś

Zgłoś

Odpowiedz

kimfkimf 29.01.2016, 23:21

To się śni.

już oceniałe(a)ś

Zgłoś

Odpowiedz

jasna77 02.02.2016, 09:47

To wszystko ciekawie wyglada na zdjeciach, w rzeczywistosci sa to odrazajace betonowe potworki,z ktorych ucieka kto tylko moze - no, oprocz "artystow" i starych lludzi, nie majacych pieniedzy na czynsz w lepszych dzielnicach. Pan fotograf wiedzial co robi fotografujac o swicie - nie widac kto tam mieszka...Typowy przyklad - zdjecie nr 6, Les Orgues des Flandres - strach tam wyjsc na ulice wieczorem,gniazdo handlarzy narkotykow pochodzenia afrykanskiego , mozna stracic portfel albo i glowe.. Papier (rowniez fotograficzny) przyjmie wszystko.

już oceniałe(a)ś

Zgłoś

Odpowiedz

sasnal 30.01.2016, 00:52

szkoda że polska fotoedycja wycielą najlepsze zdjęcia z tego fotoreportażu na the Guardian można znaleźć więcej i ciekawsze ujęcia

już oceniałe(a)ś

Zgłoś

Odpowiedz

bmw 29.01.2016, 22:20

Przepiękne zdjęcia, niezwykła architektura. Świat jest cudowny.Nic tylko podróżować, fotografować, przeżywać.

już oceniałe(a)ś

Zgłoś