Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl

    "Nogaś na stronie": Piotr Ibrahim Kalwas o współczesnym Egipcie

    Piotr Ibrahim Kalwas, Michał Nogaś; montaż: Michał Szyszka
    Gościem kolejnego wydania programu Michała Nogasia jest w tym tygodniu polski pisarz od blisko dziewięciu lat mieszkający w Aleksandrii. W roku 2015 ukazała się jego książka o współczesnym Egipcie, zbiór reportaży 'Haram halal'. Od tego czasu Egipt bardzo się zmienił? Czego o nim nie wiemy? Jak mieszka się teraz w kraju, w którym rewolucja obaliła reżim Mubaraka, a następnie wojsko obaliło rządy Bractwa Muzułmańskiego? Jak z tamtej perspektywy Kalwas patrzy na świat islamu i Europę?
    Egipt książki wideo wyborcza Bractwo Muzułmańskie literatura rozmowa Aleksandria Mubarak Michał Nogaś #wideowyborczej

    Przydatne linki

    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego
      Gorąco polecam wspominaną w wywiadzie książkę "Egipt. Haram Halal" Kalwasa (wyd.2015). Zrobiła na mnie, moich bliskich i znajomych ogromne wrażenie. On zna ten kraj naprawdę od środka. Obserwacje obyczajowe, dyskusje polityczne (z postępowymi naukowcami - w Aleksandrii i Kairze są uczelnie na nie gorszym poziomie niż w Polsce - 4-5 setka światowych rankingów), religijne (Kalwas skłania się ku sufizmowi - islamowi poszukującemu, mistycznemu, po Oświeceniu, b.tolerancyjnemu, dającemu każdemu prawo do własnych poszukiwań i interpretacji wiary, absolutnie wrogiemu przemocy i narzucaniu dogmatów). Książka zawiera obserwacje dość głębokie (jak na reportaż) ale nie nudne - czasem wręcz pasjonująco-sensacyjne (np.rytuały, dwójmyślenie - samooszukiwanie się, mieszanina tolerancji-postępu-konserwatyzmu u jednego i tego samego jego rozmówcy). Do tego zadziwiające - wprost śledcze dziennikarstwo, Kalwas zdołał spenetrować podziemie - obyczajowe, muzyczne, aż dziw, że tam coś takiego istnieje. W tym podziemiu jest jakaś tęsknota i opór, jak u nas w czasach komuny. To życie tych ludzi, młodzieży na skraju światów - tradycja, rodzina, a zarazem Zachód, jego wartości, kultura tam dociera i penetruje, rozdziera wręcz ich. Są w tej książce i momenty humorystyczne, także wręcz malarskie, poetyckie, a chwilami jak ze złego snu - horroru. Czytałem jego artykuły w GW - kilka z nich jest szkieletem rozdziałów książki - ale całość książki to wiele więcej. Język Kalwasa dojrzał, nabył i pewnego mistycyzmu i pewnego filozoficznego dystansu. Cała książka jest nie tylko zbiorem rozdziałów - to pewna budowla ze swoimi kulminacjami, kompozycją i wymową. Bywałem w Egipcie niewiele, rozmawiałem z ludźmi spędzającymi tam wiele czasu. Miałem też wyobrażenie z lektur. Ale książka Kalwasa dała mi nieporównywalnie pełniejszy obraz tego kraju i generalnie kultury arabskiej. Wnioski jakie sam wyciągnąłem z lektury 2 lata temu są nadal aktualne - jak wynika z powyższego wywiadu. A formułuje je Autor, który ma wiele sympatii, a nawet miłości do tego świata, do ludzi, do duchowości, co nie przeszkadza mu surowo oceniać zacofanie, nietolerancję, poddańczy stosunek do władzy, i generalnie przepaść kulturową. Zachęcam do tej książki i czekam na wydanie nowej.
      już oceniałe(a)ś
      3
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      w epoce PRL Polacy pracujący w Libii dzięki Kadafiemu dorobili sie uczciwie dobrych pieniedzy - mieszkania - yugo-domy i status pewexiaka
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      egipcjanie nie chcieli aby ich kraj był taki jak Iran czy Libia? Iran to rozumiem ale Libia, która była najbardziej rozwiniętym krajem Afryki? W Libii: Nie było rachunków za prąd, który był darmowy dla wszystkich mieszkańców. Udzielanie pożyczek nie było biznesem, libijskie banki były własnością państwa i udzielały pożyczek nieoprocentowanych Jeśli Libijczyk po obronie dyplomu nie był w stanie znaleźć zatrudnienia, państwo wypłacało mu przeciętną pensję w zawodzie danej osoby, do czasu znalezienia zatrudnienia. Libijczycy, którzy chcieli zająć się uprawą roli, otrzymywali ziemię, dom, sprzęt, nasiona oraz żywy inwentarz na rozpoczęcie działalności Kaddafi zrealizował największy na świecie projekt irygacyjny, zwany Wielką Sztuczną Rzeką, składający się z sieci rurociągów oraz studni; dostarczający wodę pitną z podziemnych warstw wodonośnych na Saharze do miast na wybrzeżu kraju. Wielka Sztuczna Rzeka jest uważana za największą na świecie podziemną sieć rurociągów i największy projekt inżynieryjny, jaki kiedykolwiek został zrealizowany. Składa się na nią 1300 studni o głębokości od 80 do 400 metrów, które dostarczają dziennie łącznie ok. 3 milionów m³ wody pitnej do Trypolisu, Bengazi, Syrty i innych miast Libii. Mu’ammar al-Kaddafi określił projekt mianem ósmego cudu świata. Prawo do mieszkania w Libii uznawane było za prawo człowieka. W Zielonej Książeczce autorstwa Kaddafiego pisał on: „Mieszkanie jest podstawową potrzebą jednostki i rodziny, wobec tego nie może ono stanowić cudzej własności”. Wszyscy nowożeńcy otrzymywali od rządu 60 tys. dinarów (50 tys. dol.) na zakup swego pierwszego mieszkania i stworzenie rodziny. Matka, która urodziła dziecko otrzymywała 5 tys. dol. Rząd dofinansowywał 50% ceny zakupu samochodu. Cena benzyny: 0,14 dol./litr Edukacja i służba zdrowia były bezpłatne Jeśli dany zabieg nie mógł być zrealizowany w Libii, rząd finansował koszty zagraniczne, włącznie z podróżą i pobytem. 25% Libijczyków posiadało wykształcenie wyższe. Przed panowaniem Kaddafiego jedynie 25% potrafiło czytać i pisać (dziś 87%). Libia nie miała żadnych zagranicznych długów, posiadała natomiast rezerwy w wysokości 150 mld dol.
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Pokaż odpowiedzi (1)
      @med555 masz rację ...mój wujek tam dorobił sie godnego dobrobytu pracując tam za..... PRL-u!
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      To coś jak u nas pod osłoną nocy przez rok galopująca pislamizacja.
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Waszczykowski na ministra spraw zagranicznych w Egipcie. Właściwy człowiek na właściwym miejscu....
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      No to niedługo poczynając od czasów Kaczyńskiego staniemy się jak Egipt. Ale przecież Wielkie Imperium Lechitów jest tak stare jak faraaonowie i walczyło z Imperium Rzymskim. Cezara już mamy. Czy wyobrażacie go sobie z wieńcem laurowym na na tym jego okrągłym czerepie?
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.