Wiersz jest cudem
Co sobotę Jarosław Mikołajewski proponuje wiersz. Na ogół niepublikowany, jak 'Skoro o tym mowa' Krzysztofa Siwczyka.
Skoro o tym mowa
Z.J. (1951-2015)
żeby było jasne powtórz jak możesz powiedz
czego ci potrzeba nie dało to nic zostawiło
pomór opatula co jeszcze żywe jak krynolina
zawisła na piszczelim maszcie powiewa zaledwie
niezauważalny dym z siedlisk truchlenia zestrachane
latarnie odległej autostrady przebiega dreszcz stad
płoszonych przez ogólne szumy mocy jak kompaktor
ktoś zostawił wyraźne ślady w ziemi nie masz ci miejsca
pod głębszy oddech podróżują tam same tłumy metrem
widmo okostne źródła mówią jak wyżej jest ci dane
podnieść wzrok wbity w ćwiek nieba niczym odwiert
szpiczak czy co tam jeszcze może drążyć zapomnij
nie było tematu poza tobą nie ma o czym mówić
gdzie dążyć celem żalu za śmiechy lub nic w świecie
Krzysztof Siwczyk (ur. 1977) mieszka w Gliwicach. Jest autorem dziesięciu tomów wierszy i dwóch książek krytyczno-literackich. Za poemat 'Dokąd bądź' (2014) otrzymał Nagrodę Fundacji Kościelskich. Prezentowany wiersz pochodzi z tomu Jasnopis, który ukaże się nakładem Wydawnictwa a5 w 2016 roku.
Krzysztof Ogłoza jest aktorem
Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy. Na scenie można go zobaczyć m.in. w: 'Młodym Stalinie' T. Słobodzianka, 'Nocy żywych Żydów' I. Ostachowicza, 'Nosorożcu' E. Ionesco oraz 'Rosyjskim kontrakcie' A. Płatonowa.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze