To słowo trąciło myszką. Było jak walkman, jak buty na koturnach, jak haftowana serwetka pod telewizorem. Można pójść do BIBLIOTEKI, ale po co?
Wielka Brytania wstąpiła na służbę u kleptokratów i kombinatorów - brzmi podtytuł tej książki. Ale jak do tego doszło?
Tarjei Vesaas, jeden z wielkich norweskich pisarzy XX w., odnotował w dzienniku, że pierwsze zdanie "Wiosennej nocy" zapisał w dniu śmierci Stalina. Tak oto pewnego dnia zdarzyły się przynajmniej...
"Obłąkany, zimny świat, gdzie zdyscyplinowani i wykształceni mężczyźni w mundurach przychodzili po to, by zabić", znajduje się znów na wyciągnięcie ręki.
Springer zabiera nas w podróż po Ziemiach Odzyskanych, nakładając na fakty historyczne fabularyzowaną narrację, abyśmy inaczej spojrzeli na teraźniejszość.
Dwie krótkie, autobiograficzne powieści, w których Eduardo Halfon bezpardonowo rozlicza się z historią swojej rodziny.
Jak to możliwe, że jeszcze w lipcu 1942 r. można się było łudzić? A jak się można było nie łudzić?
Trzeba pamiętać, że sam Wawrzyniec Brzozowski, tłumacz "Życia instrukcji obsługi", powątpiewał przed laty, czy polski przekład "Zniknięć" byłby możliwy i sensowny.
Pewien wspinacz opowiedział mi o morskim robaku, który infekuje rybę przez jej skrzela, wygryza jej język, a potem zastępuje go. Działa jako autentyczny, funkcjonalny język.
Tytuł tej książki "Zapasowy" to aluzja do starego powiedzenia brytyjskiej arystokracji, że szanujący się dżentelmen z tytułem i ziemią spłodzić musi przynajmniej "an heir and a spare", czyli...
"Po co piszę tę książkę?", pyta Dłużewska i odpowiada: "Żeby ludzie mnie polubili". Na szczęście jej czytelnicy dowiedzą się też sporo o depresji, manii, a przy okazji polubią siebie.
Tuż przed ślubem miała powiedzieć swojemu przyszłemu mężowi o kobietach, które kochała, ale sama nie była pewna, co znaczy bycie lesbijką.
Jedną z największych zalet "Zguby" są kobiece portrety. Milcząca główna bohaterka występuje w trio ze skomplikowanymi postaciami mamy i babci-teściowej.
Wznowiony po latach "Stoner" zyskał świetne recenzje i uznanie takich gwiazd jak Julian Barnes, Bret Easton Ellis czy Ian McEwan.
"Gdyby nie ta ręka, byłby mądrym dzieckiem" - wtórowała nauczycielowi matka chłopca, cesarzowa Wiktoria Koburg, najstarsza córka brytyjskiej królowej Wiktorii. Wilhelm wyczuwał ponoć matczyną...
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.