Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl

    Jak Ojciec Tadeusz Rydzyk budował swoje imperium? "Nie został przyjęty do szkoły średniej, a nie chciał być robotnikiem"

    Piotr Głuchowski, Jacek Hołub Montaż: Janusz Raczyński
    Ojciec Tadeusz Rydzyk - określenie 'z nędzy do pieniędzy' do nikogo nie pasuje lepiej, niż do niego. Zaczynał - jak tysiące Polaków bez grosza przy duszy. Dziś - poprzez sieć fundacji i spółek - kontroluje imperium. Materiał powstał na podstawie książki Piotra Głuchowskiego i Jacka Hołuba ?Ojciec Tadeusz Rydzyk. Imperator?. Do nabycia w kulturalnysklep.pl oraz publio.pl
    bizsylwetki tadeusz rydzyk

    Przydatne linki

    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego
      Czym się różni wyłudzanie "na wnuczka" przez telefon od wyłudzania "na ojca" przez radio? Dla mnie złodziej to złodziej, oszust to oszust. Żadna różnica.
      już oceniałe(a)ś
      2
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Jeśli ktoś chce się przekonać o pluralizmie i wolności mediów w Polsce, to wystarczy zadzwonić do Radia Maryja i bardzo grzecznie wyrazić delikatny sprzeciw wobec opinii Ojca Dyrektora. Jeszcze się taki nie urodził, któremu w takiej sytuacji udałoby się dokończyć zdanie.
      już oceniałe(a)ś
      2
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Ma Świebodzin największego Chrystusa, ma Częstochowa największego papieża, teraz kolej na Toruń. Podobno pobożne mohery już przymierzają otwór Ojca Rasputina do końcówki od kompresora.
      już oceniałe(a)ś
      2
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      POWRÓT TATY (odnaleziony, nieznany dotąd rękopis Adama Mickiewicza) „Pójdźcie, o babki, pójdźcie wszystkie razem Za miasto, pod słup, na wzgórek, Tam przed cudownym klęknijcie obrazem, Pobożnie zmówcie paciórek. Ojciec nie wraca; ranki i wieczory We łzach czekamy i trwodze. Rozlały rzeki, pełne zwierza bory I liberały na drodze!” Słysząc to babki biegną wszystkie razem, Za miasto, pod słup na wzgórek, Tam przed cudownym klękają obrazem I zaczynają paciórek. Całują ziemię, potem: “W imię Ojca, Ducha i Syna-Dziedzica, Bądź pochwalona, przenajświętsza Trojca, Karzeł i Zawsze Dziewica”. Dalej: „Niech Tuska i Komorowskiego Przeklęte będą plemiona!” I „Niech Pałacu drzwi Prezydenckiego Karła dosięgną ramiona”. Potem: „Ojcze nasz” i „Zdrowaś”, i „Wierzę”, Dziesięcioro i koronki, A kiedy całe zmówiły pacierze, Wyjmą książeczkę z kieszonki I litaniję do Najświętszej Matki Jedna z nich miele ozorem. “Święta Panienko – przyśpiewują babki – Zmiłuj się nad Dyrektorem!” Wtem słychać warkot, wozy jadą drogą Znajomy maybach na przedzie; Skoczyły babki i krzyczą jak mogą: “Ojciec, ach, Ojciec nasz jedzie!” Obaczył Ojciec, łzy radosne leje, Z wozu wysuwa cholewy; “Ha, jak się macie, co się u was dzieje? Czyście wysłały przelewy? Macie tu z konta numerem, niebogi, Święte obrazki w koszyku!” Ten sobie mówi, te – całują nogi, Pełno radości i krzyku. “Ruszajcie – Ojciec na babki zawoła – Ja wozem zjadę ku miastu”. Aż tu – poborcy obskoczą dokoła, A drani było dwunastu. Brody ich długie, kręcone wąsiska, Wzrok dziki, suknia plugawa; Noże za pasem, miecz u boku błyska, W ręku ogromna buława. Krzyknęły babki, do Ojca przypadły, Tulą się pod płaszcz na łonie; Ojciec nie struchlał, stał nieco pobladły, Drżące ku zbójcom wzniósł dłonie. “Wy liberały, żydy i masony, Tuska pomiocie najęty, Niech ród wasz nędzny, choć rozpanoszony, Po stokroć będzie przeklęty! Z powierzchni ziemi niech zniknie czem prędzej Wasza skundlona podnacja! Babki mi z rent swych przydają pieniędzy! Mnie karać – to profanacja!” Poborcy głusi na Ojca wyzwiska, Jeden drugiego pogania. Najstarszy - papier Ojcu w rękę wciska: To nakaz aresztowania! Pobladł był Ojciec, lecz z odsieczą oto Aniołów huf mężnych bieży. Każdy jak smoła, pod kusą kapotą Widły – to broń tych rycerzy. Butów nie trzeba – wszak mają kopyta Jak krowy w wójta oborze, Za to na głowach buńczucznie rozkwita Krótkie, lecz ostre poroże. Anielski orszak już Ojca zabiera. Poborców zgraja się wściekła. On prowadzony przez imć … (Archanioła Gabriela?) Zmierza prościutko do … (nieba?) (w znalezionym rękopisie zatarte były końcówki dwóch ostatnich wierszy; autor postu próbował się ich domyślić)
      już oceniałe(a)ś
      1
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Pokaż odpowiedzi (1)
      @krzywelustro he, he zatarte koncowki swietne... i nawet do rymu i w tempie... gratulacje
      już oceniałe(a)ś
      1
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      <a href="http://czlowiek2003.wrzuta.pl/audio/5AgW45kYJn3/radio_maryja_-_trzy_slowa_do_ojca_prowadzacego" target="_blank" rel="nofollow">czlowiek2003.wrzuta.pl/audio/5AgW45kYJn3/radio_maryja_-_trzy_slowa_do_ojca_prowadzacego</a>
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Pokaż odpowiedzi (1)
      @krzywelustro Sorry, link już nieaktualny. Tu jest to samo: <a href="https://www.youtube.com/watch?v=iRPsOk1gvgA" target="_blank" rel="nofollow">www.youtube.com/watch?v=iRPsOk1gvgA</a>
      już oceniałe(a)ś
      1
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.