Mała Bejlka wychowuje się na cmentarzu, z dziadkiem grabarzem. Radosna i beztroska, w martwym mieście żyje w zgodzie z duszyczkami. Jej dziadek „nie mógł przywyknąć do śmierci, Bejlka nie potrafiła pojąć życia". Dopiero którejś nocy w dziewczynce odezwały się lęki i cierpienia, przez które została sierotą: „Co tam na dworze się dzieje? Czyj niepokój tak drży w powietrzu? Kogo tam torturują? Czyja cierpliwość pęka - całkowicie, na zawsze, na wieczność?".
Lamed Szapiro miał 28 lat, gdy w 1906 r. wyjechał z matką do Ameryki. Był bodajże pierwszym autorem, który opisał pogrom w utworze literackim. Nie doświadczył tych wydarzeń bezpośrednio, jak Izaak Babel, do którego bywał porównywany (nawet fizycznie trochę przypominał autora „Konarmii").
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Wszystkie komentarze