Wiersz Tadeusza Hollendra* poleca Andrzej Zagozda.
Opinie publikowane w serwisie wyrażają poglądy osób piszących i nie zawsze muszą odzwierciedlać stanowiska całej redakcji

Więc zapalono świecznik bardzo gorejący,

na stole postawiono Ukrzyżowanego,

zatem sędziów dwunastu w orderach jak słońca

patrzyło w judaszowe lica Trzynastego.

*

Więc czytano zarzuty – monotonnie, długo,

recytowano winy, za które odpowie,

prokurator zabłysnął słów wymownych strugą,

aż w krzyżach paragrafów przechodziło mrowie.

*

– „Oskarżamy cię zdrajco! – (huczał oskarżyciel),

o zdradę narodowych znaków i sztandaru,

że o własnych rodakach pisał jadowicie,

że kochał innych więcej, niż swój własny naród.

icon/Bell Czytaj ten tekst i setki innych dzięki prenumeracie
Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi
Wyborcza.pl to zawsze sprawdzone informacje, szczere wywiady, zaskakujące reportaże i porady ekspertów w sprawach, którymi żyjemy na co dzień. Do tego magazyny o książkach, historii i teksty z mediów europejskich. 
 
Anna Gamdzyk-Chełmińska poleca
Podobne artykuły
Więcej
    Komentarze
    Jeśli płacę abonament, to moze mógłbym oczekiwać, żeby przynajmniej wiersze nie były przecinane reklamami. Zaczynacie być odpychający.
    @kristower
    Pełna zgoda. Wstyd.
    już oceniałe(a)ś
    5
    0
    Zmieniło się tylko to, że nie ma już takich poetów.
    już oceniałe(a)ś
    6
    0
    Niezwyķłÿ wiersz.....!
    już oceniałe(a)ś
    3
    0