Uważna obecność
Nie poddawać się wybiegającym w przyszłość, pełnym rozpaczy myślom, ale serwować pupilowi jego ulubione przysmaki, poczuć miękkość jego futerka w czasie głaskania, dawać mu ulubione zabawki i skupić się na jego reakcjach.
Decyzja o eutanazji zwierzęcia
Wśród czynników wymienianych jako te, które wpływają na decyzję o eutanazji pupila znajdują się: warunki finansowe opiekuna zwierzęcia, obciążenie i wypalenie opiekuna, żałoba za życia, depresja i stres. Za najistotniejsze uznaje się jednak trzy czynniki obciążające opiekuna zwierzęcia, czyli odczuwanie ogólnego napięcia związanego ze stanem pupila, dyskomfort emocjonalny oraz poczucie winy i niepewności. Odpowiedzialność za decyzję o zakończeniu życia ukochanego zwierzęcia spoczywa na jego opiekunach i bywa przytłaczająca. Należy pamiętać, że eutanazja zwierząt, wobec której istnieją wskazania lekarsko-weterynaryjne, to przede wszystkim uwolnienie od cierpienia i najbardziej szlachetny rodzaj pomocy, której można udzielić zwierzęciu. Chociaż zawsze wydawać się będzie, że „jeszcze za wcześnie na pożegnanie", to priorytetem i motywacją takiej decyzji zawsze powinno być zdrowie oraz komfort zwierzęcia.
Wsparcie w żałobie
W momencie przeżywania żałoby za życia, tak jak i żałoby po stracie, nieocenione może okazać się wsparcie bliskich. Należy pamiętać o tym, że każdy z nas ma prawo do przeżywania trudnych emocji po swojemu i nie bać się prosić o pomoc i wsparcie. Wartościowe mogą okazać się grupy wsparcia, a kiedy to za mało – kontakt z lekarzem, psychologiem czy psychoterapeutą. Wyjątkowo istotna może być w tym momencie świadomość tego stanu i możliwość wczesnej interwencji, jeśli okazuje się on zbyt przytłaczający. Należy pamiętać, że choroba ukochanego zwierzęcia jest dużym wyzwaniem dla psychiki opiekunów, dlatego warto korzystać z pomocy specjalistów, którzy pomogą przystosować się do zmian i wesprą w radzeniu sobie z trudnymi emocjami.
Możemy odczuwać niedowierzanie i zszokowanie. W momencie usłyszenia diagnozy może ogarnąć nas uczucie przytłoczenia i niedowierzania. Tak jak w żałobie po stracie pupila możemy starać się temu przeczyć oraz nie chcieć się z tym mierzyć, uznając, że to nie może być prawdą.
Towarzyszyć może nam nadzieja. Po zdaniu sobie sprawy z powagi sytuacji i akceptacji informacji o chorobie pupila, może pojawić się w nas nadzieja, dzięki której przyjmiemy postawę proaktywną. Niektórzy opiekunowie zdecydują się na kosztowną terapię, by za wszelką cenę ratować pupila i przedłużyć jego życie, a inni postanowią użyć suplementów i zmodyfikować jego dietę. Nadrzędnym celem wszystkich starań jest wtedy poprawienie jakości życia zwierzęcia.
Pojawić się może strach, nagle i niespodziewanie. Zarówno wtedy, kiedy następuje pogorszenie kondycji zwierzęcia, jak i w momentach jej stabilności. Strach przed utratą ukochanego towarzysza i myślenie o jego ostatnich chwilach może wywoływać dojmujący smutek i płacz. Może również prowadzić do dystansowania się od chorego zwierzęcia i prób ukrywania emocji. Wszystko to w następstwie działania mechanizmów obronnych i oddalania od siebie bólu.
Może także pojawić się frustracja, zwłaszcza kiedy po podjęciu wszystkich możliwych działań mających pomóc choremu zwierzakowi, nie dochodzi do zauważalnej poprawy jego stanu zdrowia. To często początek zdawania sobie sprawy z tego, że walka z chorobą zbliża się do finału, a strata czworonoga jest nieunikniona. W tym stadium trudne emocje wywoływać mogą informacje o innych zdrowych zwierzętach lub tych, których leczenie przebiega z osiąganiem oczekiwanych efektów. Choroby nieuleczalne, do których zaliczyć możemy zaawansowane stadia nowotworów, nie przebiegają u wszystkich zwierząt identyczne, a pacjenci nie reagują tak samo na leczenie. Porównywanie stanu dwóch chorych zwierząt jest bezzasadne – każdy przebieg choroby jest inny.
Możemy odczuwać niepokój i lęk. Kiedy stadium choroby zwierzęcia jest zaawansowane, opiekunom często towarzyszy uczucie niepokoju. Świadomość pogarszającego się stanu zdrowia pupila może wiązać się z problemami ze snem, płaczem czy obsesyjnym zwracaniem uwagi na to, czy zwierzę nie wykazuje zachowań świadczących o nadchodzącym końcu
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)