Jak korzystać z dobrodziejstw ruchu, gdy masz cukrzycę? Tłumaczy prof. Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz, diabetolog.
Sport dla chorych na cukrzycę typu 2 to tak naprawdę lek. Pracujące mięśnie w trakcie aktywności fizycznej zwiększają wychwyt glukozy, więc obniża się zapotrzebowanie na insulinę. Dlatego wysiłek fizyczny pozwala na zmniejszenie insulinooporności (zwiększa się wrażliwość komórek na insulinę) i ułatwia kontrolowanie glikemii (stężenia glukozy we krwi).
Organizm regularnie ćwiczącego pacjenta lepiej metabolizuje lipidy, a w związku z tym sprzyja odtłuszczaniu wątroby. Sport pozwala również na zmniejszenie ilości tłuszczu ektopowego, czyli tego tłuszczu, który jest gromadzony w miejscach nieprzeznaczonych w organizmie do jego magazynowania.
Każda osoba, która choruje na cukrzycę typu 2, powinna się trzymać trzech zasad: regularności, indywidualizacji zaleceń i nieprzekraczania własnych możliwości.
Chory na cukrzycę typu 1 decydując się na aktywność fizyczną, musi być poinformowany, jak bilansować insulinę z węglowodanami podczas aktywności fizycznej – szczególnie gdy aktywność jest dłuższa, a trening – wytrzymałościowy. Wtedy trzeba uzupełniać węglowodany, i to w całkiem dużych ilościach. Pacjent musi też wiedzieć, jak manipulować insuliną i węglowodanami, żeby uzyskać odpowiednią glikemię.
Z artykułu dowiesz się, jak ćwiczyć z cukrzycą typu 1, a jak z typu 2. Dlaczego w ogóle warto podejmować wysiłek fizyczny mimo choroby? Na co uważać w obydwu typach choroby?
"Jak trenować z cukrzycą?" w piątek 3 sierpnia w tygodniku "Tylko zdrowie", dodatku "Gazety Wyborczej"
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze