Emocjonalny styl jedzenia najczęściej wykształca się w dzieciństwie, kiedy rodzice mówią: "Weź czekoladkę, będzie ci lepiej", albo nie pozwalają okazywać złości.
O emocjonalnym stylu jedzenia opowiada w rozmowie z Ewą Pągowską dr hab. prof. Anna Brytek-Matera, psycholożka, terapeutka, specjalistka od zaburzeń odżywiania.
W rozmowie poruszone zostają m.in. następujące kwestie:
- Dlaczego niektórzy zawsze, gdy jest im smutno albo kiedy są zdenerwowani, się-gają po pączka lub czekoladkę?
- Jaki jest prawidłowy styl jedzenia?
- Czy Ci, którzy wykształcili w sobie nawyk emocjonalnego jedzenia już w życiu dorosłym, a kiedyś w trudnych sytuacjach radzili sobie inaczej, mogą do tego wrócić?
- Co można zrobić, by jedzenie przestało być regulatorem emocji?
- Czy są techniki, które można stosować samodzielnie, bez pomocy specjalistów?
- Czy trudno jest znaleźć odpowiedź na pytanie: co mi daje jedzenie?
- Jeśli mamy świadomość, że smutek zawsze wywołuje chęć objadania się, to co można zrobić, gdy następnym razem to uczucie się pojawi?
- Czy ćwiczenia, które zwiększają świadomość ciała, też mogą pomóc osobom, które jedzą emocjonalnie?
- Jak długo trwa terapia i na jakie możemy liczyć efekty?
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze