Co oglądać i czytać, czego słuchać? Podpowiadamy i inspirujemy. Zapisz się na nasz kulturalny newsletter.
Walter i Koleś stają na brzegu skarpy nad oceanem. Cisza, zaduma, bezkresna przestrzeń. Walter trzyma puszkę, w której są prochy ich przyjaciela. Rozpoczyna podniosłą przemowę, w której wspomina kompana. Wydawało się, że będzie to moment wyciskający łzy.
Mowa jest jednak tak podniosła, że aż komiczna – Walter, jako weteran z Wietnamu, porównuje śmierć kumpla do śmierci młodych Amerykanów, którzy zginęli na wojnie. Choć jego kumpel wcale nie poległ na froncie, a pod kręgielnią... Walter rozsypuje w końcu prochy. Podmuch wiatru zwiewa je na Kolesia. Skremowane prochy przyklejają się do jego brody i ubrań.
Wszystkie komentarze
pokazuje prawdę o tym życiu tutaj i pracy na emigracji, w tym siedzeniu tu i tam,
i jeszcze rewelacyjna Ola - Zofia Stafiej oraz Kinga Preis i Arkadiusz Jakubik + irlandczycy !
Prawdziwe kino prawdy a film świetny - gratuluje !!!