Atiq Rahimi, urodzony w Kabulu w 1962 r., ale od lat mieszkający w Paryżu, to m.in. laureat Nagrody Goncourtów za „Kamień cierpliwości", przejmującą powieść o losie afgańskich kobiet.
„Wszystko zrównane z ziemią, zamienione w popiół... Rodzinnego miasta trzeba szukać w pamięci ziemi i popiołów" – pisał prawie 20 lat temu, po powrocie do Kabulu, gdy upadł reżim talibów. Z aparatem fotograficznym przemierzał zaułki swojego miasta w poszukiwaniu miejsc, które zniknęły. Rahimii opuściwszy Afganistan w 1983 r. w trakcie inwazji radzieckiej, uciekł przez Pakistan do Francji, ukończył Sorbonę i zaczął pisać po francusku, a po latach otrzymał Nagrodę Goncourtów za powieść „Kamień cierpliwości". Do Afganistanu zdołał powrócić w 2002 r. Teraz znów mieszka w Paryżu. „Żyję tu już dłużej, niż mieszkałem w mojej ojczyźnie. Ale Afganistan jest cały czas w mojej głowie" – mówi.
Materiał promocyjny
Wszystkie komentarze
Niektóre kraje europejskie do dzisiaj się nie nauczyły...
Dokładnie, afganki to jedne najpiękniejszych kobiet. Tylko te nosy... Ale to można poprawić
Właśnie dlatego. W islamie uroda kobiety jest przeznaczona dla oczu męża.
to proponuję żeby panowie byli konsekwentni i też się zapakowali w wory po kartoflach: uroda męża tylko dla żon.
Ale chcą zabić każdego, kto im się nie spodoba.