Aby poprosić partnerkę, mężczyzna kłaniał się towarzyszącemu jej panu, pytając, czy może zaprosić do tańca. Nie zawsze to tak gładko przebiegało. Pamiętam, jak się wybrałam na bal z Januszem Minkiewiczem. Przed naszym stolikiem pojawił się bardzo elegancki młodzian, ukłonił się Minkiewiczowi, pytając, czy może prosić. Na co Minio odparował: 'Dziękuję nie tańczę. Jestem w żałobie'. Nz bal prasy w hotelu Morskie Oko w Zakopanem.
W filmie 'Czy Lucyna to dziewczyna?' z 1934 r. Jadwiga Smosarska gra dziewczynę, która potajemnie przebiera się w męskie ubranie i jako Julian Kwiatkowski zatrudnia się w rodzinnej fabryce. Ale myliłby się ten, kto sądziłby, że fabuła jest całkowicie oderwana od rzeczywistości. Męskie przebranie było nie tylko zabawą karnawałową. Dwudziestolecie międzywojenne to czas, gdy kobiety zaczęły zdobywać zawody dotąd zarezerwowane dla mężczyzn.
Dla wielu osób karnawałowy bal nie mógł obyć się bez alkoholu. Ale na balach, w których brały udział osobistości ze świata polityki, oszczędnie raczono się alkoholem, aby nie doszło do jakiejś kompromitacji 'pod wpływem' Nz bal w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Aktorka Karolina Lubieńska. W 1931 r. wydarzeniem stała się jej Julia w tragedii Szekspira w Teatrze Polskim. Miała wtedy 25 lat. Oczarowany nią Marian Hemar pisał po premierze: 'Była najlepszą Julią, jaką widziałem - młodziutką, wiotką, zmysłową i dziecinną zarazem'. Była u szczytu sławy, gdy wybuchła wojna.
Podczas balu w teatrze Morskie Oko w Warszawie toast wznosi Zula Pogorzelska (z lewej), zdobywczyni królowej Balu Mody w 1929 r. Była największą gwiazdą przedwojennego kabaretu. Nosiła najmodniejsze toalety, brylowała wśród najlepszego towarzystwa. Kiedy wchodziła na scenę, wzbudzała zachwyt, a jej piosenki śpiewała cała Warszawa.
Bal sylwestrowy w kasynie w Warszawie. Po prawej klęczy Bolesław Wieniawa-Długoszowski, adiutant marszałka Józefa Piłsudskiego. Nie pasował do stereotypu o tępym wojskowym. Znał kilka języków, był inteligentny i błyskotliwy. Miał lekkie pióro i dowcip. W jego bliskim otoczeniu byli poeci, którzy chętnie puszczali w obieg fantastyczne historie jak np. ta, że do restauracji Adria wjechał na koniu. Był przeciwieństwem marszałka, który imprez szczerze nie znosił.
Wieczór kostiumowy Szkół Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie, 1930
Na kolanach świnkę trzyma restaurator Franciszek Moszkowicz, pomysłodawca i współwłaściciel legendarnego klubu Adria w Warszawie. Adria to był jeden z najmodniejszych lokali przedwojennej Warszawy. Część restauracyjno-dansingowa mogła pomieścić 1000 gości. Wśród atrakcji był obrotowy parkiet w kształcie płyty gramofonowej, najlepsze jazzowe grupy i coca-cola, którą można było czasem kupić mimo braku oficjalnej dystrybucji w Polsce.
Laureatka konkursu piękności jednego z bali krakowskich, lata 20-te.
Przed II wojną światową balowało się wspaniale - wspominała Stefania Grodzieńska. Chodziliśmy z balu na bal. Patrzyliśmy, kto jest, jak się ubrał. Tańczyliśmy tanga, walce, ale też tańce o zapomnianych dziś nazwach: fokstroty, bostony, a w 1939 roku (trudno uwierzyć, ale to był wyjątkowo wesoły karnawał) zapanował lambeth walk.
Uczestniczki balu prasy w kostiumach reklamujących tytuły pism wydawane przez wydawnictwo IKC bawią się w hotelu Morskie Oko w Zakopanym.
Bal otwierał polonez, później: boston, shimmy, one step, walc, tango, mazur, kotylion, oberek, biały walc, krakowiak. Taniec wymagał dobrej kondycji. Jadwiga Beck, żona szefa MSZ: 'Ze względu na stanowisko męża, musieli mnie obtańczyć co gorsi tancerze, co starsi dygnitarze. Sapali, męczyli się, nie robiło im to żadnej przyjemności. Mnie również. Na zdjęciu: bal Polskiego Czerwonego Krzyża w gmachu Rady Miejskiej w Warszawie, 1932 r.
Grupa uczestników balu w Akademii Sztuk Pięknych w strojach Hawajskich, 1933 rok.
Uczestniczka balu kostiumowego pani dyrektorowa Grabowska pozuje w nagrodzonym kostiumie Cyganki.
- Trzeba było mieć pieniądze - wspominała przedwojenne bale Stefania Grodzieńska - Na bal nie chodziło się ani w swetrze, ani w podkoszulku czy w adidasach. Panowie chodzili w smokingach lub frakach. Panie w długich sukniach przyozdobione tym, co tylko miały (...) Mało kto kupował gotowe [kreacje] w sklepie, raczej szyło się na zamówienie. (...) Modne wtedy były bardzo misternie ułożone fale i loki. Nz bal prasy w Adrii w 1937 r.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
![Trzeba było mieć pieniądze - wspominała przedwojenne bale Stefania Grodzieńska, pisarka, aktorka estradowa i teatralna. - Na bal nie chodziło się ani w swetrze, ani w podkoszulku czy w adidasach. Panowie chodzili w smokingach lub frakach. Panie w długich sukniach przyozdobione tym, co tylko miały - niektóre jak choinki, ale to akurat się nie zmieniło. (...) Mało kto kupował gotowe [kreacje] w sklepie, raczej szyło się na zamówienie'](https://bi.im-g.pl/im/ab/ac/1a/z27970731IHG,Trzeba-bylo-miec-pieniadze---wspominala-przedwojen.jpg)
![- Trzeba było mieć pieniądze - wspominała przedwojenne bale Stefania Grodzieńska, pisarka, aktorka estradowa i teatralna. - Na bal nie chodziło się ani w swetrze, ani w podkoszulku czy w adidasach. Panowie chodzili w smokingach lub frakach. Panie w długich sukniach przyozdobione tym, co tylko miały - niektóre jak choinki, ale to akurat się nie zmieniło. (...) Mało kto kupował gotowe [kreacje] w sklepie, raczej szyło się na zamówienie. Byłam maniaczką braku ozdóbek - bufek i falbanek - a były wtedy one modne. (...) Modne wtedy były bardzo misternie ułożone fale i loki. Nie znosiłam tych fryzur. (...](https://bi.im-g.pl/im/4f/ac/1a/z27970895IHG,--Trzeba-bylo-miec-pieniadze---wspominala-przedwoj.jpg)
Wszystkie komentarze
Zwłaszcza ta sfotografowana.
Ta niesfotografowana harowała za marne grosze albo była na bezrobociu.
Owszem, demokracja przed wojną była w modzie jak SK.....YN! A tak na poważnie, to jedynym demokratyczntm krajem w Europie środkowej i wschodniej była Czechosłowacja.
Zakopanem