Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl

    Zobacz makietę Warszawy 1939 [ZBLIŻENIA, DUŻE ZDJĘCIA]

    Wiadomości
    kuch
    Warszawa na zdjęciach
    To był "Paryż Północy" - mówi aktor i reżyser Emilian Kamiński. W jego teatrze przy al. Solidarności powstaje makieta miasta w tuż przed wybuchem II Wojny Światowej. Przyjrzeliśmy się jej dokładnie.
    To był
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    1 z 15

    To był "Paryż Północy" - mówi aktor i reżyser Emilian Kamiński. W jego teatrze przy al. Solidarności powstaje makieta miasta w tuż przed wybuchem II Wojny Światowej. Przyjrzeliśmy się jej dokładnie. Na zdjęciu ulica Królewska.
    Makieta przedstawia północną część Śródmieścia w sierpniu 1939 r. Na zdjęciu Pałac Saski z widoczną kolumnadą, które ruiny są dziś Grobem Nieznanego Żołnierza.
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    2 z 15

    Makieta przedstawia północną część Śródmieścia w sierpniu 1939 r. Na zdjęciu Pałac Saski z widoczną kolumnadą, które ruiny są dziś Grobem Nieznanego Żołnierza.
    Makieta to pomysł Emiliana Kamińskiego i Piotra Wielgomasa, szefa firmy Bigram. Zadania podjęło się dwoje młodych artystów Bogna Romańska i Michał Mroczka. Ona jest plastykiem, konserwatorem rzeźby i ilustratorem. On ukończył malarstwo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Budowę miniaturowego miasta zaczęli jesienią zeszłego roku. <br> Na zdjęciu widać Zachętę i fragment ulicy Królewskiej, po której przed wojną jeździł tramwaj. Północną pierzeję ulicy tworzy rząd kamienic zburzonych w 1939 r. - dziś w tym miejscu jest Ogród Saski.
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    3 z 15

    Makieta to pomysł Emiliana Kamińskiego i Piotra Wielgomasa, szefa firmy Bigram. Zadania podjęło się dwoje młodych artystów Bogna Romańska i Michał Mroczka. Ona jest plastykiem, konserwatorem rzeźby i ilustratorem. On ukończył malarstwo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Budowę miniaturowego miasta zaczęli jesienią zeszłego roku.
    Na zdjęciu widać Zachętę i fragment ulicy Królewskiej, po której przed wojną jeździł tramwaj. Północną pierzeję ulicy tworzy rząd kamienic zburzonych w 1939 r. - dziś w tym miejscu jest Ogród Saski.
    Uroczysta prezentacja całości makiety jest zapowiadana na 30 września. Gotowy model będzie mieć ok. 20 m kw. (7 m x 3 m). Budowę sfinansował Teatr Kamienica z pomocą Fundacji Kronenberga i Ministerstwa Kultury. <br>Na zdjęciu skrzyżowanie Marszałkowskiej (na wprost) i Królewskiej.
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    4 z 15

    Uroczysta prezentacja całości makiety jest zapowiadana na 30 września. Gotowy model będzie mieć ok. 20 m kw. (7 m x 3 m). Budowę sfinansował Teatr Kamienica z pomocą Fundacji Kronenberga i Ministerstwa Kultury.
    Na zdjęciu skrzyżowanie Marszałkowskiej (na wprost) i Królewskiej.
    Makieta powstaje na drewnianych płytach. Ustawiane na nich budynki - tak jak tu Prudential przy Świętokrzyskiej - wykonywane są z gipsu. Artyści ręcznie je rzeźbią, a następnie malują. Używają też innych materiałów, np. gąbki i drewna. Starają się odtworzyć miasto w najdrobniejszych detalach. Na ulicach widać samochody i tramwaje, przed witrynami sklepów zatrzymują się przechodnie.
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    5 z 15

    Makieta powstaje na drewnianych płytach. Ustawiane na nich budynki - tak jak tu Prudential przy Świętokrzyskiej - wykonywane są z gipsu. Artyści ręcznie je rzeźbią, a następnie malują. Używają też innych materiałów, np. gąbki i drewna. Starają się odtworzyć miasto w najdrobniejszych detalach. Na ulicach widać samochody i tramwaje, przed witrynami sklepów zatrzymują się przechodnie.
    Skrzyżowanie Królewskiej z Marszałkowską. Na dole zdjęcia widać przebicie tej drugiej przez Ogród Saski.
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    6 z 15

    Skrzyżowanie Królewskiej z Marszałkowską. Na dole zdjęcia widać przebicie tej drugiej przez Ogród Saski.
    Budynek PAST-y przy Zielnej. Na pierwszym planie magazyny i warsztaty na tyłach domu przy ul. Bagno.
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    7 z 15

    Budynek PAST-y przy Zielnej. Na pierwszym planie magazyny i warsztaty na tyłach domu przy ul. Bagno.
    Namiot cyrkowy w Ogrodzie Saskim
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    8 z 15

    Namiot cyrkowy w Ogrodzie Saskim
    Budynek PAST-y, po lewej przebiega ul. Próżna, w prawym dolny rogu widoczny kawałek ulicy Bagno
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    9 z 15

    Budynek PAST-y, po lewej przebiega ul. Próżna, w prawym dolny rogu widoczny kawałek ulicy Bagno
    Ogród Saski: po lewej widać drewniany Teatr Letni - spłonął we wrześniu 1939 roku.
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    10 z 15

    Ogród Saski: po lewej widać drewniany Teatr Letni - spłonął we wrześniu 1939 roku.
    Ulica Marszałkowska po obu stronach zabudowana wielkimi kamienicami.
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    11 z 15

    Ulica Marszałkowska po obu stronach zabudowana wielkimi kamienicami.
    Teatr Letni w Ogrodzie Saskim
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    12 z 15

    Teatr Letni w Ogrodzie Saskim
    Plac Małachowskiego z kościołem św. Trójcy i gmachem Zachęty
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    13 z 15

    Plac Małachowskiego z kościołem św. Trójcy i gmachem Zachęty
    Plac Saski, w tle Pałac Saski
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    14 z 15

    Plac Saski, w tle Pałac Saski
    Teatr Kamienica, makieta przedstawiająca północną część Śródmieścia w sierpniu 1939 roku.
    Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Wyborcza.pl
    15 z 15

    Teatr Kamienica, makieta przedstawiająca północną część Śródmieścia w sierpniu 1939 roku.
    Warszawa na zdjęciach
    Czytaj teraz

    Przydatne linki

    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego
      A może by tak dodać, że przed wojną cała Starówka nie miała kanalizacji. W czasie eleganckich przyjęć na Zamku okna nie można było otworzyć... Oczywiście bez kanalizacji, a często i bez wody żyło dużo więcej mieszkańców Warszawy, ale Starówkę każdy kojarzy.
      już oceniałe(a)ś
      13
      3
      Zgłoś
      Odpowiedz
      I znów to idiotyczne porównanie. Nie wiem, w czym Warszawa przypominała Paryż? Była czasem piękna, czasem zaniedbana i na pewno bardzo ciekawa, ale porównanie do Paryża jednak mało pasuje. Nie miała zbyt wielu szerokich alei, nie miała efekciarskich symboli (łuków, wież, kaskadowych fontann), raczej rozwijała się spontanicznie (nie miała makro-planów urbanistycznych). Za to była wielokulturowa (podczas gdy Paryz zamieszkiwała co najwyżej emigracja). Poza tym co drugie miasto jest nazywane 'paryżem': <a href="http://www.travelforum.pl/podr-e-na-wiecie-og-lnie/8743-pary-p-nocy-pary-wschodu-strategie-marketingowe-miast.html" target="_blank" rel="nofollow">www.travelforum.pl/podr-e-na-wiecie-og-lnie/8743-pary-p-nocy-pary-wschodu-strategie-marketingowe-miast.html</a>
      już oceniałe(a)ś
      6
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      to był Paryż dla tych co byli najdalej w Woli Bałuckiej.
      już oceniałe(a)ś
      5
      1
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Polacy to naród mitomanów. Jednym z przykładów mitologizacji własnej historii są dwie bajeczki na temat Warszawy. Na mocy pierwszego mitu - bajeczki, polską stolicę sprzed wojny zwykło się nazywać "Paryżem Północy". Bzdura. Przedwojenna Warszawa to kilka eleganckich ulic w centrum (Marszałkowska, Al. Ujazdowskie, Senatorska, Nowy Świat), trochę willi i przyzwoitego budownictwa spółdzielczego w peryferyjnych dzielnicach (Mokotów, Żoliborz) i masa biedy naokoło (Wola, Praga, Powiśle, Muranów, a nawet sporo ulic w Śródmieściu nieco tylko oddalonych od reprezentacyjnych kwartałów). To stanowczo za mało, żeby szarpać się na porównania z Paryżem. Drugi mit - bajeczka opowiada o rzekomo totalnym zniszczeniu Warszawy w czasie wojny (a zwłaszcza Powstania) przez Niemców. Ponownie bzdura. Totalnie zniszczone - ale nie w czasie powstania 1944 - były teren getta na pólnoc od linii ul. Chłodnej (tam rzeczywiście, poza kościołem św. Augustyna, nie ostał się niemal kamień na kamieniu) oraz, w rezultacie desperackiej obrony przez powstańców w sierpniu 1944, tzw. Starówka. Mocno ucierpiała część Śródmieścia na północ od Al. Jerozolimskich, dużo mniej - część południowa (patrz: nieźle zachowana ul. Nowogrodzka, Lwowska, Mokotowska, Piękna, Plac Unii Lubelskiej, dzielnica "niemiecka" wokół ul. Szucha itp). Żoliborz i Mokotów, poza powstańczymi redutami (np. klasztor Zmartwychwstanek), nie doznały jakichś ogromnych strat w substancji budowlanej, Praga poradziła sobie jeszcze lepiej. W dodatku komuniści z różnych względów wyburzyli w centrum w pierwszych latach powojennych sporo kamienic, które nadawały sie do remontu. Niemieckie komanda wypalające Warszawę dzielnica po dzielnicy po upadku Powstania to obraz wyolbrzymiony, bo dotyczący właściwie "tylko" Śródmieścia i to nie całego, co oczywiście nie zmniejsza w niczym ciężaru niemieckich zbrodni.
      już oceniałe(a)ś
      5
      3
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Chyba sobie ktoś kpiny robi Warszawę porównywać z Paryżem . To więc po co wszyscy jeździli do Paryża jak go mieli nad Wisłą. Chyba tylko po to żeby dzisiaj stworzyć makietę na wzór Paryża i mówić o tej przerośniętej wsi że był Paryżem ........
      już oceniałe(a)ś
      8
      6
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Pięknie wykonana choć zbyt idealistyczna
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      Kochajmy Warszawę, ale trzymajmy się ziemi i zachowajmy rozsądek, bo "kłamstwo jest zbyt dobrą rzeczą, aby go nadużywać" jak mawiał Talleyrand. Nie wmawiajmy nikomu że Łazienki są równie piękne i okazałe jak Wersal czy Peterhoff, bo się tylko skompromitujemy jako nieucy lub mitomani. Moja koleżanka-varsavianistka, znawczyni historii miasta i jego ogromna miłośniczka, od lat czynna przewodniczka słysząc sformułowania o "Paryżu Północy", sprowadza wypowiadającego je do parteru, nazywając Warszawę nieco złośliwie "Radomiem Północy". ;-) Z calym szacunkiem dla bardzo interesującego Radomia, który bardzo lubię i cenię. Owszem, Warszawa polowie XIX wieku była jednym z kilkuk miast w Europie, które wypadało odwiedzić podczas Grand Tour, świadczą o tym ówczesne pamiętnki. Jerzy Waldorff znający Warszawę przedwojenną i także powojenną doskonale, mówił że owszem do Paryża podobnych było kilkadziesiąt ulic w Śródmieściu, ale całość przypominało piękny kwiat wrzucony w błoto - czyli większość okalających Śródmieście biednych dzielnic. Złota młodzież szukając przygód, schodziła z Nowego Światu na pobliskie Powiśle. Z drugiej strony każde miasto - także Paryż - ma i zawsze miało swoje gorsze dzielnice, a nawet dzielnice bardzo złe. Tak czy owak Warszawa przedwojenna (mimo wielu wad jak zbytnie zagęszczenie zabudowy, bardzo mała ilośc zieleni, parków) miała jedną ogromną zaletę w porównaniu z miastem obecnym - prawie w całym mieście pierzeje uliczne z usługami na parterach. Pierzeje uliczne tworzą miasto i odróżniają je od blokowisk, które są tworem z charakteru wiejskim.
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.