Żaden inny twórca nie miał takiego wpływu na kształtowanie obrazu Żydów. Fotografie Romana Vishniaca

Zdjęcia Romana Vishniaca wywarły głębszy wpływ na współczesny obraz życia żydowskiego w Europie Wschodniej niż prace jakiegokolwiek innego fotografa. Był on autorem najbardziej rozpoznawalnego i najczęściej powielanego zapisu fotograficznego świata u progu Zagłady, choć jedynie niewielka część jego dorobku została pokazana lub opublikowana za jego życia. <br>Oto krótka prezentacja jego zdjęć. Więcej już w maju będzie można podziwiać na wystawie w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. <br>Zdjęcie: dzieci w szkole żydowskiej. Mukaczewo, ok. 1935-1938 r.

Roman Vishniac/copyright: Mara Vishniac Kohn, dzięki uprzejmości International Center of Photography

1 z 8

Zdjęcia Romana Vishniaca wywarły głębszy wpływ na współczesny obraz życia żydowskiego w Europie Wschodniej niż prace jakiegokolwiek innego fotografa. Był on autorem najbardziej rozpoznawalnego i najczęściej powielanego zapisu fotograficznego świata u progu Zagłady, choć jedynie niewielka część jego dorobku została pokazana lub opublikowana za jego życia.
Oto krótka prezentacja jego zdjęć. Więcej już w maju będzie można podziwiać na wystawie w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.
Zdjęcie: dzieci w szkole żydowskiej. Mukaczewo, ok. 1935-1938 r.

Mimo że Vishniac jest znany przede wszystkim jako twórca przejmującego zapisu, był wyjątkowo wszechstronnym i nowatorskim fotografem. Jego twórczość obejmuje ponad pięć dekad, od wczesnych poszukiwań inspirowanych europejskim modernizmem w latach dwudziestych XX wieku, po innowacyjną mikrofotografię lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych - pisze Maya Benton, kurator Archiwum Vishniaca. <br>Zdjęcie:

Roman Vishniac/copyright: Mara Vishniac Kohn, dzięki uprzejmości International Center of Photography

2 z 8

Mimo że Vishniac jest znany przede wszystkim jako twórca przejmującego zapisu, był wyjątkowo wszechstronnym i nowatorskim fotografem. Jego twórczość obejmuje ponad pięć dekad, od wczesnych poszukiwań inspirowanych europejskim modernizmem w latach dwudziestych XX wieku, po innowacyjną mikrofotografię lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych - pisze Maya Benton, kurator Archiwum Vishniaca.
Zdjęcie: "Krnąbrność", Berlin, 1929 r.

Wystawa monograficzna Romana Vishniaca ukazuje dzieła bardzo różnorodne - wiele z nich odkryto dopiero niedawno - proponując nowe spojrzenie na ikoniczne fotografie Żydów wschodnioeuropejskich w szerszym kontekście społecznej fotografii dokumentalnej lat trzydziestych. <br>Zdjęcie:

Roman Vishniac/copyright: Mara Vishniac Kohn, dzięki uprzejmości International Center of Photography

3 z 8

Wystawa monograficzna Romana Vishniaca ukazuje dzieła bardzo różnorodne - wiele z nich odkryto dopiero niedawno - proponując nowe spojrzenie na ikoniczne fotografie Żydów wschodnioeuropejskich w szerszym kontekście społecznej fotografii dokumentalnej lat trzydziestych.
Zdjęcie: "Ulice są wolne od brunatnych batalionów!" Berlin, 1947 r.

Vishniac, urodzony w 1897 roku w zamożnej rodzinie rosyjskich Żydów, wychował się w Moskwie, gdzie studiował biologię. W 1920 roku, w następstwie rewolucji październikowej, wyemigrował do Berlina. Jako fotograf amator uwieczniał życie ulicy, tworząc błyskotliwą, ironizującą kronikę wizualną swego przybranego miasta, a jednocześnie eksperymentując z nowym podejściem do kadru i kompozycji. Dokumentował dojście nazistów do władzy, a zwiastujące rychłą katastrofę przejawy represji stały się wkrótce centralnym tematem jego prac. <br>Zdjęcie: przygotowanie posiłku w żydowskiej jadłodajni. Berlin, druga połowa lat 30.

Roman Vishniac/copyright: Mara Vishniac Kohn, dzięki uprzejmości International Center of Photography

4 z 8

Vishniac, urodzony w 1897 roku w zamożnej rodzinie rosyjskich Żydów, wychował się w Moskwie, gdzie studiował biologię. W 1920 roku, w następstwie rewolucji październikowej, wyemigrował do Berlina. Jako fotograf amator uwieczniał życie ulicy, tworząc błyskotliwą, ironizującą kronikę wizualną swego przybranego miasta, a jednocześnie eksperymentując z nowym podejściem do kadru i kompozycji. Dokumentował dojście nazistów do władzy, a zwiastujące rychłą katastrofę przejawy represji stały się wkrótce centralnym tematem jego prac.
Zdjęcie: przygotowanie posiłku w żydowskiej jadłodajni. Berlin, druga połowa lat 30.

W 1935 roku główne przedstawicielstwo europejskie American Jewish Joint Distribution Committee - największej żydowskiej organizacji pomocowej na świecie (w Polsce znanej jako Joint) - zleciło Vishniacowi udokumentowanie życia ubogich społeczności żydowskich w Europie Wschodniej. Owocem czteroletnich prac były słynne zdjęcia, które w znacznej mierze zdefiniowały charakter fotograficznej spuścizny Vishniaca. <br>Zdjęcie: Sara, siedząca w łóżku w mieszkaniu w suterenie, z malowanymi szablonem kwiatami nad głową. Warszawa, ok. 1935-1937 r.

Roman Vishniac/ Mara Vishniac Kohn, dzięki uprzejmości International Center of Photography

5 z 8

W 1935 roku główne przedstawicielstwo europejskie American Jewish Joint Distribution Committee - największej żydowskiej organizacji pomocowej na świecie (w Polsce znanej jako Joint) - zleciło Vishniacowi udokumentowanie życia ubogich społeczności żydowskich w Europie Wschodniej. Owocem czteroletnich prac były słynne zdjęcia, które w znacznej mierze zdefiniowały charakter fotograficznej spuścizny Vishniaca.
Zdjęcie: Sara, siedząca w łóżku w mieszkaniu w suterenie, z malowanymi szablonem kwiatami nad głową. Warszawa, ok. 1935-1937 r.

Po przyjeździe do Nowego Jorku 1 stycznia 1941 roku, Vishniac otworzył studio portretowe. Zarabiał na utrzymanie uwieczniając życie żydowskich imigrantów i amerykańskiej społeczności żydowskiej, a jednocześnie wyrabiał sobie opinię pioniera w dziedzinie mikrofotografii. W 1947 roku powrócił do Europy, gdzie fotografował żydowskie obozy dla dipisów (z ang. displaced persons - osoby, które wyniku wojny znalazły się poza swoim krajem), próby odbudowania życia przez ocalałych z Zagłady, emigrantów oraz działalność pomocową, a także ruiny Berlina. <br>Zdjęcie: wnętrze dworca kolejowego Anhalter Bahnhof w pobliżu Potsdamer Platz w Berlinie. Przełom lat 20. i 30. XX wieku.

Roman Vishniac/copyright: Mara Vishniac Kohn, dzięki uprzejmości International Center of Photography

6 z 8

Po przyjeździe do Nowego Jorku 1 stycznia 1941 roku, Vishniac otworzył studio portretowe. Zarabiał na utrzymanie uwieczniając życie żydowskich imigrantów i amerykańskiej społeczności żydowskiej, a jednocześnie wyrabiał sobie opinię pioniera w dziedzinie mikrofotografii. W 1947 roku powrócił do Europy, gdzie fotografował żydowskie obozy dla dipisów (z ang. displaced persons - osoby, które wyniku wojny znalazły się poza swoim krajem), próby odbudowania życia przez ocalałych z Zagłady, emigrantów oraz działalność pomocową, a także ruiny Berlina.
Zdjęcie: wnętrze dworca kolejowego Anhalter Bahnhof w pobliżu Potsdamer Platz w Berlinie. Przełom lat 20. i 30. XX wieku.

Wystawa Roman Vishniac: Fotografia, 1920-1975 jest próbą nowego, całościowego spojrzenia na twórczość fotograficzną Vishniaca, począwszy od jego wczesnych lat w Berlinie aż po powojenny okres w Ameryce. <br>Eksponowane prace pochodzą z archiwum Romana Vishniaca w International Center of Photography. Są one wprowadzeniem do bogatego, liczącego ponad 30 tysięcy obiektów zbioru, obejmującego m.in. odkryte niedawno historyczne odbitki, rzadkie materiały filmowe, odbitki stykowe, korespondencję osobistą oraz wydruki wielkoformatowe wykonane na podstawie zdigitalizowanych w ostatnich latach negatywów. <br>Zdjęcie: siostry Marion, Renate i Karen Gumprecht, objęte pomocą National Refugee Service (NRS) i Hebrew Immigrant Aid Society (HIAS), wkrótce po przybyciu do Stanów Zjednoczonych. Central Park, Nowy Jork, 1941 r.

Roman Vishniac/copyright: Mara Vishniac Kohn, dzięki uprzejmości International Center of Photography

7 z 8

Wystawa Roman Vishniac: Fotografia, 1920-1975 jest próbą nowego, całościowego spojrzenia na twórczość fotograficzną Vishniaca, począwszy od jego wczesnych lat w Berlinie aż po powojenny okres w Ameryce.
Eksponowane prace pochodzą z archiwum Romana Vishniaca w International Center of Photography. Są one wprowadzeniem do bogatego, liczącego ponad 30 tysięcy obiektów zbioru, obejmującego m.in. odkryte niedawno historyczne odbitki, rzadkie materiały filmowe, odbitki stykowe, korespondencję osobistą oraz wydruki wielkoformatowe wykonane na podstawie zdigitalizowanych w ostatnich latach negatywów.
Zdjęcie: siostry Marion, Renate i Karen Gumprecht, objęte pomocą National Refugee Service (NRS) i Hebrew Immigrant Aid Society (HIAS), wkrótce po przybyciu do Stanów Zjednoczonych. Central Park, Nowy Jork, 1941 r.

Wystawa odbędzie się w dniach 7.05.- 30.08. 2015 r. <br>Na zdjęciu: Roman Vishniac z aparatem Rolleiflex. Zdjęcie wykonane ok. 1935-1938 r.

Nieznany fotograf

8 z 8

Wystawa odbędzie się w dniach 7.05.- 30.08. 2015 r.
Na zdjęciu: Roman Vishniac z aparatem Rolleiflex. Zdjęcie wykonane ok. 1935-1938 r.

Czytaj teraz

Materiał promocyjny

Terapia dla par zanim powiedzą sobie "tak"? W Polsce to pieśń przyszłości

"Według badań przed pandemią pary czekały od czterech do sześciu lat zanim udały się do terapeuty, dziś ten okres skrócił się do dwóch lat. Temat ostatnio zyskał na znaczeniu: pandemia, wojna w Ukrainie, inflacja powodują niepewność, a to odbija się na relacjach. Im więcej lęku na zewnątrz, tym bardziej chcemy dbać o najbliższe relacje." - mówi. Marta Szarejko, dziennikarka, reportażystka, autorka książki "Terapeuci par. Historie z gabinetów".

Komentarze

drive55 08.04.2015, 18:28

Patrząc na te zdjęcia czuję się okaleczony jako Polak ,że ich już nie ma, choć nie wiem czy jakby byli nie byłbym zawziętym antysemitom. Nie wiem czy można dziedziczyć wspomnienia, ale mi się śni ruszająca się ziemia pod setkami zabitych i zakopanych Żydów, którą to ziemię widziała moja mama. Ograbili Niemcy nasz kraj.

już oceniałe(a)ś

Popularne