Po lewej Jadwiga Piłsudska (1920-2014), młodsza córka, która jako siedemnastolatka zaczęła uprawiać szybownictwo. W 1942 r. została pilotem rozprowadzającym samoloty RAF z fabryk na lotniska bojowe. W 1944 r. wyszła za kapitana Marynarki Wojennej Andrzeja Jaraczewskiego, a po wojnie pracowała jako architekt w Wielkiej Brytanii. W 1990 r. wróciła do Polski. Po prawej Wanda Piłsudska (1918-2001), starsza córka, o której ojciec mówił czasem w żartach, że powinna być królową Polski. Po klęsce wrześniowej z matką i siostrą została ewakuowana do Wielkiej Brytanii, w Edynburgu skończyła medycynę, angażowała się w życie emigracyjne, pracowała jako psychiatra. Jesienią 1990 r. powróciła do Polski.
Maria z Billewiczów Piłsudska (1842-84), matka Józefa i jedenastu dzieci pochodzących ze związku z Józefem Wincentym Piłsudskim, za którego wyszła w 1863 r. A zaklinam wszystkich, co mnie kochali, sprowadzić zwłoki mojej matki z Sugint Wiłkomirskiego powiatu do Wilna i pochować matkę największego rycerza Polski nade mną. Niech dumne serce u stóp dumnej matki spoczywa.
Maria Piłsudska (1865-1921), de domo Koplewska, primo voto Juszkiewiczowa, secundo voto Piłsudska. Garlicki: Była piękną kobietą o dużej inteligencji i wyrobionym dowcipie. Małżeństwo z Juszkiewiczem nie okazało się szczęśliwe i się rozpadło. Maria związana była, raczej zresztą towarzysko, z konspiracjami, co przyniosło jej krótkotrwałe areszty.
Aleksandra Piłsudska (1882-1963), de domo Szczerbińska, druga żona. Działaczka PPS i POW. W 1904 r. wstąpiła do PPS, działała na warszawskiej Pradze, a na początku 1906 r. powierzono jej organizację składów broni. W maju 1906 r. poznała Piłsudskiego, który przybył na inspekcję tych składów. Przez lata żyli w związku nieformalnym, bo Maria nie godziła się na rozwód. W tym okresie urodziły się obie córki.
Eugenia Lewicka (1896-1931). Poznał ją w Druskiennikach wiosną 1924 r. Młoda lekarka - pisze Garlicki - zwracała uwagę urodą i nowoczesnością zainteresowań. Miała piękną twarz o delikatnych rysach, okoloną ciemnymi włosami. Była świetnie zbudowana i wysportowana. Specjalizowała się w fizjoterapii, entuzjazmowała sportem kobiet, leczeniem słońcem, powietrzem i ruchem.
Jadwiga Burhardt (1901-1965). Ta o 34 lata młodsza od Piłsudskiego urzędniczka była ponoć jego ostatnią miłością, na co mogą, choć nie muszą, wskazywać listy podpisane "J. Piłsudski" odnalezione w 1995 r. Uczestniczyła w obronie Warszawy w 1939 r., po wojnie pracowała m.in. jako kierowniczka bufetu i stołówki w Radomiu i stolicy.
Leonarda Lewandowska (1861-1901), zesłanka na Sybir, którą Piłsudski poznał w Kireńsku. W środowisku zesłańców tego typu nieformalne związki były rzeczą częstą i akceptowalną. Oczywiście plotkowano (...), ale nie miały te sprawy posmaku skandalu, kompromitacji kobiety - pisał Andrzej Garlicki, biograf Piłsudskiego.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
