Po utracie bliskiej osoby starajcie się zachować cierpliwość, nie wybiegać myślami w przyszłość. Z czasem emocje staną się mniej intensywne.
Jak przejść przez żałobę
Aby przejść przez proces żałoby, trzeba:
- dopuścić do siebie myśl o stracie,
- pozwolić sobie na rozpacz,
- odnaleźć nowy sposób na życie, aby było ono wartościowe, mimo braku fizycznej obecności ukochanej osoby (choć możecie mieć wrażenie, że jej duch nadal wam towarzyszy),
- wykorzystać energię, by wykreować nową rzeczywistość i postarać się z czasem zacząć normalnie żyć.
Nie próbujcie pomijać żałoby
Nie pomożecie sobie, próbując zakończyć żałobę przedwcześnie lub uciekając przed nią. Bo prędzej czy później emocje i uczucia z nią związane powrócą. Ponowny ból może wywołać znana melodia, miejsce, fotografia lub przypadkowe wspomnienie. Gdy rozpacz spada znienacka, trudno sobie z nią poradzić.
Wspominając zmarłego i jego życie, nie należy koncentrować się na tym, w jaki sposób odszedł. Na przykład bliscy osoby, która popełniła samobójstwo, mogą być szczególnie narażeni na to, że i oni targną się na swoje życie. To dlatego, że towarzyszy im poczucie winy związane z niezapobieżeniem tragedii i powoduje myśli na temat końca własnego życia.
Nie pogrążajcie się w bólu
Jeżeli odnosicie wrażenie, że wy - lub inna osoba - utknęliście w miejscu, pogrążając się w bólu, to być może warto poszukać pomocy u lekarza rodzinnego, psychologa, psychiatry lub osoby duchownej.
Podsumowując:
- żałoba po stracie bliskiej osoby jest tak wyczerpująca, że inne aspekty życia mogą zejść na dalszy plan;
- ból może być wszechogarniający;
- możecie mieć napady paniki, napady duszności, zawroty głowy - to normalne;
- poczucie winy, dezorientacja, wściekłość i ogromny żal to również często spotykane uczucia;
- mogą pojawić się myśli samobójcze, (jeśli myśli te nie opuszczają was przez dłuższy czas, należy bezzwłocznie poszukać pomocy lekarza, psychologa lub osoby duchownej);
- kłopoty z pamięcią to częsty, ale przemijający objaw;
-żałoba nie przebiega według określonego wzorca czy harmonogramu, to najtrudniejsza rzecz, z jaką kiedykolwiek przyszło wam się zmierzyć, a więc dajcie sobie czas;
- jeśli to możliwe, starajcie się opóźnić podejmowanie ważnych decyzji;
- starajcie się żyć według ustalonej rutyny: znajdźcie sobie jakieś zajęcia, zaplanujcie cały dzień;
- postarajcie się otaczać ludźmi, którym będziecie mogli opowiedzieć o swojej rozpaczy;
- powiedzcie przyjaciołom i rodzinie o swoich potrzebach, pozwólcie, by wam pomogli - dajcie im znać, że chcecie porozmawiać z kimś albo po prostu z kimś pobyć;
- wyrażajcie swoje uczucia od razu, mówcie o nich lub zapisujcie je w pamiętniku;
- nie wahajcie się szukać pomocy u specjalistów;
- nikt lepiej od was nie wie jak się czujecie i jak powinniście się zachowywać;
- starajcie się nie słuchać dobrych rad typu: "wiem co czujesz, ale powinieneś", "już czas, żebyś zaczął normalnie żyć" mogą one tylko denerwować, a w niczym wam nie pomogą. Często wypowiadane są przez ludzi w dobrej wierze, ale niestety potrafią wyrządzić dużo złego. Jasno komunikujcie, że nie życzycie sobie "dobrych rad".
Zachęcamy do udziału w zajęciach grup wsparcia dla ludzi w żałobie, w trakcie których będziecie mogli mówić o swoich uczuciach lub spędzić czas z osobami z podobnym doświadczeniem jak wasze. Więcej informacji o grupach możecie znaleźć na www.naglesami.org.pl lub pod bezpłatnym telefonem wsparcia 0 800 108 108.
Artykuł pochodzi z książki "Poradnik dla osób w żałobie" wydanej przez fundację NAGLE SAMI
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze