Żałoba. Pytania i odpowiedzi

Czy pewne okresy są trudniejsze od innych?

Tak. Szczególnie trudne mogą okazać się rocznice, urodziny, Boże Narodzenie, wakacje, a także poprzedzające je tygodnie. Warto się zastanowić, jak chcielibyście spędzić ten trudny dla czas. Możecie spróbować zmienić swoje obyczaje, stworzyć nowe tradycje, odwiedzić nowe miejsca. Postarajcie się zmienić nawyki, wybierać towarzystwo tych, z którymi czujecie się bezpiecznie.

Zastanówcie się wspólnie z rodziną, jak najlepiej obchodzić święta czy okazje tak, by wszyscy w tych dniach czuli się ze sobą swobodnie, by spotkania te nie stały się smutnym obowiązkiem, w którym wszyscy będą wspominać zmarłego.

Czy leki i alkohol pomagają w żałobie?

Niektóre osoby podczas żałoby sięgają po alkohol lub zaczynają pić go więcej niż dotychczas. Wypalają więcej papierosów, biorą środki przeciwbólowe lub proszą lekarza o pigułki na sen. Najczęściej związane jest to z niemożnością samodzielnego poradzenia sobie z przeżywanym uczuciem pustki i osamotnienia.

Jeśli wy lub ktoś z waszego najbliższego otoczenia zauważy, że ilość przyjmowanych przez was leków wzrosła, skontaktujcie się z lekarzem. Długotrwałe przyjmowanie leków czy picie alkoholu odsunie rozpacz i ból, przyniesie chwilową ulgę. Przytłumione w ten sposób uczucia, mogą powrócić ze zdwojoną siłą i spowodować, że czas trwania żałoby będzie o wiele dłuższy i trudniejszy.

Kiedy należy szukać pomocy?

Gdy umiera bliska wam osoba, musicie zrozumieć, co oznacza dla was ta strata, i określić, czy potrzebujecie dodatkowej pomocy, oprócz wsparcia oferowanego przez rodzinę i przyjaciół. Niektórzy nie chcą prosić o pomoc z wielu powodów, a później żałują, że tego nie zrobili. Skorzystanie z pomocy może ułatwić wam przetrwanie najgorszego okresu.

Należy szukać pomocy specjalisty, jeżeli:

-stwierdzicie, że emocje lub towarzyszące wam dolegliwości fizyczne wywołane traumą was przerastają;

- przez cały czas czujecie otępienie i pustkę, znikły emocje, jakie dawniej wam towarzyszyły;

- macie poczucie, że emocje zakłócają waszą zdolność do utrzymywania relacji z innymi ludźmi, rodziną, przyjaciółmi, np. w pracy czy szkole;

- nie możecie spać lub dręczą was koszmary;

- nie macie nikogo, z kim moglibyście podzielić się swoimi uczuciami i emocjami;

- pijecie więcej alkoholu lub zażywacie więcej leków niż dotychczas;

- pojawiły się i utrzymują problemy z koncentracją i pamięcią;

- macie myśli samobójcze.

Warto skontaktować się z:

- lekarzem rodzinnym,

- psychologiem,

- linią wsparcia Fundacji NAGLE SAMI 0 800 108 108.

Jeśli boicie się o bezpieczeństwo swoje lub innych osób, powinniście natychmiast skontaktować się:

- ze swoim lekarzem,

- z poradnią zdrowia psychicznego,

- miejscowym oddziałem pogotowia ratunkowego.

Jak radzić sobie z rozpaczą?

Oto wskazówki, które będą pomocne:

- Zaakceptujcie swoje uczucia. Nie ma dobrych ani złych uczuć po stracie osoby, którą kochaliście. Zaakceptowanie własnych emocji i przyjęcie do wiadomości tego, że jesteście w stresie, może pomóc wam kształtować relacje z innymi. Wiele osób sądzi, że skoro ich odczucia są tak intensywne, to najwyraźniej tracą zmysły. Utrata bliskiej osoby to ogromny wstrząs - macie prawo tak się czuć.

- Płaczcie. Płaczcie, kiedy tylko poczujecie taką potrzebę.

- Znajdźcie czas dla siebie. Przyjaciele i krewni zapewne także borykają się z żałobą. Być może radzą sobie z nią inaczej niż wy, niektórzy z nich mogą reagować zbyt emocjonalnie. Sprawy, które na ogół są traktowane jako błahe, teraz stają się przyczyną stresu. Jeśli trudno wam przebywać z rodziną czy przyjaciółmi, być może warto znaleźć trochę czasu tylko dla siebie, wyjść na spacer, posłuchać muzyki, poćwiczyć.

- Pamiętajcie - uśmiech to nic złego. Jeśli straciliście bliską osobę, być może pomoże wam rozmowa o dobrych chwilach z nią spędzonych. Z pewnością macie wiele wspaniałych wspomnień, które warto pielęgnować.

Artykuł pochodzi z książki "Poradnik dla osób w żałobie" wydanej przez fundację NAGLE SAMI