Żałoba to proces naturalny. Mimo, iż bywa doświadczeniem bardzo bolesnym, z reguły nie wymaga terapii.

Gdy ból po stracie staje się nie do zniesienia i zagraża zdrowiu, a nawet życiu, to trzeba szukać pomocy u lekarzy i psychologów.

Pierwszy etap żałoby

Śmierć osoby bliskiej może okazać się ogromnym szokiem. Stan szoku utrzymuje się przez kilka dni lub tygodni, u niektórych trwa dłużej. Myślimy: "To nie dzieje się naprawdę". Często pojawia się otępienie i niedowierzanie, które następnie może ustąpić miejsca dojmującemu poczuciu straty.

Związane z tym emocje bywają niezwykle intensywne, wręcz przerażające. Sprawiają, że czujemy się zdruzgotani. Pojawia się potrzeba rozmawiania o ukochanej zmarłej osobie, co jest częścią naturalnej walki o to, by pogodzić się z utratą.

Fizyczne objawy po utracie bliskiej osoby

Być może będziecie musieli zmierzyć się z niepokojem, bezsennością i zmęczeniem, jak również z problemami z pamięcią i koncentracją. Towarzyszem bólu emocjonalnego jest często ból fizyczny. Napięcie mięśni może prowadzić do dolegliwości fizycznych, na przykład bólu głowy, karku i kręgosłupa. Częstymi objawami są również utrata apetytu, mdłości i biegunka. Są to reguły chwilowe dolegliwości, które mijają z czasem.

Rozpacz

Rozpacz jest pierwszą reakcją na wiadomość o śmierci bliskiej nam osoby. Jej intensywność i przebieg zależą od: wychowania, sytuacji rodzinnej, płci, wieku, dotychczasowego doświadczenia życiowego.

Jak długo trwa żałoba

Nie ma na świecie dwojga ludzi, którzy przechodziliby żałobę tak samo intensywnie i długo. Każdy z nas ma za sobą inne doświadczenia życiowe, osobowość i styl, inaczej radzi sobie ze stresem, prezentuje różne postawy życiowe. To wszystko ma wpływ na naszą zdolność do akceptowania tego, co nas w życiu spotyka.

Istotny jest także charakter naszej relacji ze zmarłym, okoliczności jego śmierci, sytuacja życiowa i czynniki, które wywierają na nas wpływ.

Ulga po śmierci bliskiej osoby

Jeżeli przez wiele lat opiekowaliście się kimś przewlekle chorym, po jego śmierci możecie odczuć ulgę i mieć poczucie, że zmarły "nareszcie spoczywa w pokoju". Nie bójcie i nie wstydźcie się tych uczuć, ponieważ są one czymś normalnym. Macie prawo również poczuć się wolni, bo już nie musicie się o niego martwić. To nic złego, nie oznacza to przecież, że życzyliście temu komuś śmierci.

Artykuł pochodzi z książki "Poradnik dla osób w żałobie" wydanej przez fundację NAGLE SAMI

Komentarze
Zaloguj się
Chcesz dołączyć do dyskusji? Zostań naszym prenumeratorem