Reakcja na przeżytą tragedię zależy od waszej osobowości, doświadczeń życiowych, stanu zdrowia fizycznego i psychicznego, oraz pochodzenia kulturowego.
Pierwsze reakcje, których możecie doświadczyć po śmierci bliskiego, to:
- niedowierzanie, graniczące z fizycznym paraliżem,
- dezorientacja,
- napięcie, ciągły niepokój,
- płacz, wściekłość lub nienaturalny spokój.
Oprócz tego, mogą pojawić się objawy natury fizjologicznej np. przyspieszona akcja serca , kłopoty z oddychaniem, mdłości, pocenie się, wrażenie ucisku w głowie.
Potrzeba wam wtedy:
- prostych, jasnych, rzetelnych informacji, dotyczących okoliczności śmierci bliskiego;
- wsparcia kogoś, komu ufacie, kto pomoże wam w kontaktach z policją czy z mediami - może to być krewny lub przyjaciel albo pracownik socjalny;
- możliwości spędzenia czasu przy ciele zmarłego, co zazwyczaj odbywa się w domu pogrzebowym;
- ze strony bliskich - zrozumienia i akceptacji pojawiających się emocji i zachowań związanych z przeżywanym straty;
- pomocy w poinformowaniu innych o śmierci danej osoby.
Przekazanie informacji o śmierci bliskiej osoby może być dla was emocjonalnie trudne. Warto wtedy:
- sporządzić listę osób, które musicie powiadomić w pierwszej kolejności,
- poprosić zaufaną osobę, by zrobiła to za was, precyzując, jakie informacje ma przekazać,
- przygotować sobie krótki tekst informujący o tym, co się wydarzyło.
Artykuł pochodzi z książki "Poradnik dla osób w żałobie" wydanej przez fundację NAGLE SAMI
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze