Kosmiczne pejzaże Hubble'a

Mgławica Mrówka została odkryta w 1922 roku przez amerykańskiego astronoma Donalda Menzela. Mgławica ta znajduje się w odległości około 4500 lat świetlnych od Ziemi, a rozmiary każdego z bąbli mgławicy szacowane są na 1,5 roku świetlnego. Rozszerza się z prędkością ok. 16,4 km/s. Powstała podobnie, jak Mgłwica Kocie Oko, gdy gwiazda w jej wnętrzu (co ok. 1500 lat) wybuchała i pozbawiała się części swej masy.

Zbliżenie na mgławicę Oriona. To najjaśniejsza mgławica na naszym niebie i widać ją nieuzbrojonym okiem. Położona około 1344 lat świetlnych od Ziemi, jest najbliższym nam obszarem, gdzie w pyłu i gazów powstają nowe gwiazdy.

Fragment mgławicy Tarantula położonej w Wielkim Obłoku Magellana w odległości 170 000 lat świetlnych. Jest tak jasna, że gdyby znajdowała się w takiej odległości od Ziemi jak najbliższa nam Mgławica Oriona (1300 lat świetlnych), to na ziemskim niebie rozciągałby się na szerokość kątową 60 Księżyców i byłaby na tyle jasna, aby w nocy rzucać cień.

Galaktyka spiralna NGC 1433, która znajduje się 32 miliony lat świetlnych od Ziemi.

Gromada gwiazd NGC 2060. To pozostałość po supernowej znajdująca się w gwiazdozbiorze Złotej Ryby, w Wielkim Obłoku Magellana około 170 tys. lat świetlnych od Ziemi.

Galaktyka Wir odkryta w 1773 roku. Została odkryta 13 października 1773 roku przez Charlesa Messiera. Galaktyka ta ma 60 000 lat świetlnych średnicy i leży aż 25,74 miliona lat świetlnych od Ziemi (dla porównania, Słońce leży 8 minut świetlnych od Ziemi, zaś najbliższa Gwiazda, Proxima Centauri, 4 lata świetlne). Ponieważ patrzymy na nią od strony jej bieguna (czyli "z góry"), widzimy wyraźne ramiona. Była to pierwsza galaktyka, w której zauważono spiralną strukturę.

Mgławica Carina, leżąca 7500 lat świetlnych od Ziemi. Jest jedną z największych i najjaśniejszych odkrytych mgławic. Pył i gaz w jej wnętrzu rozgrzewane przez znajdujące się w jej centrum młode gwiazdy.

Gwiazda V838 Monocerotis, znajdująca się w gwiazdozbiorze Jednorożca. Odkryta w 2002 r. przez astronoma amatora jest jedną z bardziej interesujących gwiazd naszej Galaktyki. Całkiem niedawno stała się czerwonym nadolbrzymem. Zazwyczaj proces taki trwa setki lub nawet tysiące lat, ale w wypadku tej gwiazdy proces trwał zaledwie kilka miesięcy. W styczniu 2002 roku, gwiazda gwałtownie pojaśniała i stała się 600 000 razy jaśniejsza od Słońca. Miesiąc później zaobserwowano kolejne pojaśnienie, gdy jasność gwiazdy wzrosła w ciągu jednego dnia 10 000 razy. Na temat nietypowego zachowania gwiazdy powstało wiele teorii. Najbardziej prawdopodobną z nich jest, że byliśmy świadkami zderzenia się i połączenia się ze sobą dwóch gwiazd, co powodowało zmiany jasności.

Zdjęcie przedstawia Mgławicę Omega, która znajduje się około 5500 lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Strzelca. Ma około 15 lat świetlnych średnicy i masę około 800 mas Słońca. Uważana jest region naszej Galaktyki, gdzie powstają najcięższe i najjaśniejsze gwiazdy. Położona jest tak, że widzimy jej krawędź, czyli widzimy ją z boku.