Kremacja [ADRESY SPOPIELARNI W POLSCE]

Kremacja czyli proces spopielania zwłok zmarłych ma długą tradycję. Pierwsza współczesna spopielarnia powstała w Mediolanie w 1873 roku. Kremacja dokonywana jest z zachowaniem wszystkich norm etycznych. Spopielenia ciała osoby zmarłej nie zabrania Kościół katolicki (kanon 1176 par. 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r.).

Ciało spalane jest w piecach krematoryjnych w temperaturze 800-1200 stopni Celsjusza. Po spaleniu prochy są rozdrabniane w specjalnym urządzeniu, a potem umieszczane w urnie. Urnę z prochami chowa się we wcześniej wykupionym miejscu na polu urnowym lub w kolumbarium czyli zbiorowym grobowcu z niszami na urny.

By dokonać kremacji zmarłego, w kancelarii cmentarza należy złożyć: skrócony odpis aktu zgonu, kserokopię karty zgonu, zlecenie spopielenia, a w przypadku kremowania szczątków - zaświadczenie o ich pochodzeniu.

Warto dokładnie dopytać o rodzaj i wielkość trumny, w jakiej musimy przywieźć ciało do spopielarni. Rodzina musi również dostarczyć urnę o pojemności 3,5-5 litrów (o średnicy ok. 20 cm i wysokości ok. 30 cm), oznaczoną imieniem, nazwiskiem i datą śmierci osoby spopielonej.

Kremacja zwłok nie jest możliwa w każdym przypadku. Z odmową spotkamy się, gdy osoba ma wszczepiony rozrusznik serca, a nie został on usunięty z ciała w szpitalu. W trumnie bezwzględnie nie można umieszczać przedmiotów zawierających akumulatory lub baterie, materiałów plastikowych, zabawek, dużych przedmiotów (np. książek), przedmiotów metalowych i szklanych.

Po wykonaniu kremacji, zakład, który jej dokonał, wyda nam protokół spopielenia zwłok.

Kremację zwłok można przeprowadzić w dwóch wersjach: z obecnością rodziny lub bez niej. Kościół katolicki nie sprzeciwia się spopielaniu zwłok, o ile nie została celowo wybrana z pobudek przeciwnych religii. Dlatego obrzędy pogrzebowe w niczym nie różnią się od tych stosowanych przy tradycyjnym chowaniu zmarłych w trumnach. Uroczystości odbywają się w kaplicy, podczas mszy oraz przy grobie. Mogą być również odprawiane w budynku krematorium, a nawet w samej sali krematorium.

Podobnie sytuacja wygląda u protestantów. Żydzi i prawosławni wykluczają możliwość kremacji. W tych wyznaniach możliwe jest jedynie chowanie ciał zmarłych w grobach.

Za taką formą pochówku przemawiają względy higieniczne, ekologiczne i ekonomiczne. Ludzi jest coraz więcej i zaczyna brakować miejsc na cmentarzach.

Kremacja jest też sposobem na redukcję kosztów pochówku. Tradycyjna metoda pogrzebu jest droższa. Miejsce na grób, jego przygotowanie i sam nagrobek są droższe. Kremacja pozwala zmniejszyć te koszty, zwłaszcza gdy nie ma się wykupionego grobu. Urnę można pochować w już istniejącym i zajętym grobie, nawet jeśli nie upłynęło 20 lat od ostatniego pogrzebu.

Poza tym prawo zabrania przewozu zwłok przez nieprzystosowane środki transportu, ale nie dotyczy to urn z prochami zmarłych.

Balsamowanie ciała

Przygotowanie zmarłego do pogrzebu sprowadza się zwykle do ubrania go, wykonania makijażu i ułożenia go w trumnie. Kiedy jednak rodzina życzy sobie wystawienia ciała zmarłego w trumnie na widok publiczny i zależy jej, by zmarły prezentował się jak najlepiej, zwłoki poddawane są procesowi balsamowania.

Balsamowanie zapobiega rozkładowi zwłok. Zwyczaj ten jest niezwykle popularny w Stanach Zjednoczonych (ok. 90 proc. zmarłych jest poddawanych balsamowaniu).

Balsamowanie jest koniecznością w przypadku transportu zwłok. Często wymagają tego służby lotniskowe.

KREMATORIA W POLSCE

Bydgoszcz

Przedsiębiorstwo "Zieleń Miejska" Sp. z o.o.

ul. Czarna Droga 45, 85-220 Bydgoszcz

Tel. 52 325 60 00, fax 52 325 60 10