materiał promocyjny
Saksonia świętuje w 2024 roku 250. rocznicę urodzin mistrza Caspara Davida Friedricha.
Jego rysunki i obrazy pozostają dziś tak samo fascynujące – ich przesłanie jest bardziej aktualne teraz niż kiedykolwiek, zwłaszcza jeśli chodzi o tęsknotę za nietkniętą przyrodą. Niezależnie od tej wyjątkowej okazji każda wizyta w Saksonii będzie kulturalnym świętem.
W Saksonii, jednym z 16 krajów związkowych Niemiec, historia i sztuka są na wyciągnięcie ręki. Każdy termin na wizytę tutaj jest dla koneserów wypoczynku z kulturą doskonały. Jeśli jednak chce się jeszcze bardziej zanurzyć w sztuce, nie warto zwlekać. W 2024 roku jest tu hucznie obchodzona 250. rocznica urodzin jednego z najwybitniejszych niemieckich artystów – Caspara Davida Friedricha.
Powolny wędrowiec
Caspar David Friedrich był jednym z najbardziej wpływowych i ważnych niemieckich artystów okresu romantyzmu, a jego prace znane są z wyrażania nastroju samotności i autorefleksji. Artysta urodził się 5 września 1774 roku w miasteczku Greifswald. Na studia wyjechał do Danii. Uczył się na Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze. W wieku 24 lat przeprowadził się do Drezna, by kontynuować edukację na tamtejszej akademii. W mieście spędził resztę życia.
Dużo podróżował po Saksonii, czerpiąc inspirację z odkrywanej natury. Czarująca przyroda doliny Łaby zaprowadziła go aż do Miśni, najstarszego miasta Saksonii. Mnóstwo motywów spotykał też z dala od wielkiej rzeki. Zwykle przemieszczał się pieszo, by nie przegapić najbardziej wyjątkowych widoków. Do namalowania „Wędrowca nad morzem mgły”, jednego z najbardziej znanych dzieł, zainspirował go skalisty krajobraz Saksonii Szwajcarskiej, który znalazł niedaleko Drezna.
Dusza natury
Caspar David Friedrich w ciągu swojego życia namalował 150 obrazów. Zasłynął z przedstawiania natury jako miejsca głębokich duchowych i emocjonalnych spotkań. Działając w awangardzie niemieckiego ruchu romantycznego, który był orędownikiem radykalnie nowego rozumienia więzi między naturą a wewnętrznym ja, Friedrich tworzył dzieła, które podkreślały indywidualność, intymność, otwartość i złożoność reakcji na przyrodę. Wizja krajobrazu, która rozwija się w jego sztuce – medytacyjna, tajemnicza i pełna cudów – jest nadal aktualna.
Jego rysunki i obrazy pozostają dziś tak samo fascynujące – ich przesłanie jest bardziej aktualne teraz niż kiedykolwiek, zwłaszcza jeśli chodzi o tęsknotę za nietkniętą przyrodą.
Caspar David Friedrich zmarł 7 maja 1840 roku w Dreźnie.
Z okazji 250. rocznicy urodzin twórcy w Saksonii przygotowano wiele wydarzeń. W Albertinum (24 sierpnia 2024 roku – 5 stycznia 2025 roku) oraz Kupferstich-Kabinett (24 sierpnia – 17 listopada 2024 roku) odbędą się wystawy pod tytułem: „Gdzie to wszystko się zaczęło”. W Albertinum dzieła mistrza zestawione będą z pejzażami z Drezdeńskiej Galerii Obrazów Starych Mistrzów, które niegdyś go inspirowały.
Jednym z najbardziej znanych obrazów, jakie się tu znajdują, jest „Madonna Sykstyńska” – obraz Rafaela, który zachwyca odwiedzających stałą wystawę już od ponad 250 lat.
Ważną część zbiorów muzeum stanowi włoskie malarstwo renesansowe z głównymi dziełami: Giorgionego, Tycjana, Correggia, Mantegni, Botticellego i Parmigianina.
Równie istotne są dzieła malarzy holenderskich i flamandzkich z XVII wieku. Wiele dzieł to prace Rembrandta i uczniów jego szkoły. Ponadto prezentowane jest wybitne malarstwo staroniemieckie i staroniderlandzkie, m.in. Eyck, Dürer, Cranach i Holbein, oraz wielkie dzieła hiszpańskich i francuskich artystów XVII wieku.
Galeria Starych Mistrzów znajduje się w dawnej dworskiej rezydencji Zwinger. Mieszczą się tam też kolekcja porcelany oraz Królewski Gabinet Instrumentów Matematycznych i Fizycznych, dworskie dzieło sztuki zbudowane na polecenie Augusta Mocnego. Podczas bombardowania w 1945 roku zamek Zwinger został prawie całkowicie zniszczony. Jego odbudowa rozpoczęła się jeszcze w tym samym roku, gdy Drezno znajdowało się pod radzieckim zarządem okupacyjnym. W 1951 roku otwarto dla zwiedzających dziedziniec i pierwszą odbudowaną część kompleksu. Całość prac rekonstrukcyjnych została zakończona w 1963 roku. Obecnie dziedziniec Zwingeru podlega kolejnym renowacjom, które będą zakończone w 2025 roku.
Słynny w Polsce malarz Bernardo Bellotto, zwany Canaletto, znany z realistycznych widoków europejskich miast (zwanych wedutami), zwłaszcza Drezna, Wiednia, Warszawy i miast włoskich, mieszkał wiele lat w Dreźnie. Jego obrazy zobaczyć można również w drezdeńskiej Galerii Starych Mistrzów.
Nie lada gratką może być wizyta w Muzeum Sztuk Pięknych w Lipsku (MdbK). Instytucja posiada w swoich zbiorach obrazy i rysunki Caspara Davida Friedricha, w tym: „Etapy życia”, a także „Cmentarz w śniegu” i „Pejzaż morski w świetle księżyca”. Ten pierwszy powstał około 1834 roku. Uważany jest za jedną z najobszerniejszych alegorii niemieckiego artysty.
Podczas wizyty w muzeum koniecznie należy zajrzeć na wystawę poświęconą Rembrandtowi.
Jej otwarcie zaplanowano na 2 października 2024 roku. „Impuls Rembrandta” obejmuje około 120 obrazów, rysunków i rycin malarza oraz jego uczniów, umożliwia wgląd w twórczość artysty i jeden z największych warsztatów malarstwa holenderskiego w XVII wieku. Bada fascynującą zdolność Rembrandta do przekazywania specyfiki swojego stylu malarskiego, a jednocześnie promowania indywidualności artystycznej uczniów. W latach 1625-1665 ten holenderski artysta przyciągnął więcej młodych talentów artystycznych z Holandii i Europy niż jakikolwiek inny malarz w Amsterdamie.
Choć 2024 rok jest wyjątkowy i obfituje w ciekawe wystawy, to także poza celebracją urodzin Caspara Davida Friedricha jest co w Saksonii robić. W Dreźnie państwowe kolekcje sztuki można podziwiać aż w 15 muzeach. Należą do najstarszych i najważniejszych organizacji muzealnych na świecie.
Podczas wizyty w muzeum koniecznie należy zajrzeć na wystawę poświęconą Rembrandtowi.
Zbiory drezdeńskie zyskały swój szczególny charakter w XVIII wieku dzięki kunsztowi dwóch książąt: Augusta Mocnego (1670-1733, elektora Saksonii od 1694 roku, króla Polski od 1697 roku) i jego syna Augusta III (1696-1763, elektora i króla od 1733 roku).
Prawdziwy klejnot Augusta Mocnego znajduje się w drezdeńskim Zamku Rezydencyjnym. Mowa o Zielonym Sklepieniu. Wraz z Nowym Zielonym Skarbcem tworzy jedną z najbogatszych komnat skarbowych w Europie i jest bezdyskusyjnie jedną z atrakcji drezdeńskich zabytków. W Zielonym Sklepieniu prezentowane są inspirujące dzieła sztuki w oryginalnej barokowej scenerii. Zgodnie z odświętną architekturą mieści się tutaj ponad 3000 arcydzieł sztuki jubilerskiej i złotniczej. Cenne wyroby z bursztynu i kości słoniowej, naczynia z kamieni szlachetnych oraz pełne artyzmu statuetki z brązu są ustawione w dramaturgicznej przestrzeni muzealnej bez witryn.
Galeria Starych Mistrzów znajduje się w dawnej dworskiej rezydencji Zwinger. Mieszczą się tam też kolekcja porcelany oraz Królewski Gabinet Instrumentów Matematycznych i Fizycznych, dworskie dzieło sztuki zbudowane na polecenie Augusta Mocnego. Podczas bombardowania w 1945 roku zamek Zwinger został prawie całkowicie zniszczony. Jego odbudowa rozpoczęła się jeszcze w tym samym roku, gdy Drezno znajdowało się pod radzieckim zarządem okupacyjnym. W 1951 roku otwarto dla zwiedzających dziedziniec i pierwszą odbudowaną część kompleksu. Całość prac rekonstrukcyjnych została zakończona w 1963 roku. Obecnie dziedziniec Zwingeru podlega kolejnym renowacjom, które będą zakończone w 2025 roku.
Niesamowitych wrażeń dostarcza wizyta w komnatach Augusta Mocnego. Będą one ponownie otwarte dla odwiedzających po krótkiej przerwie od 18 października. Zobaczyć będzie można sale tronową i audiencyjną, kolekcję strojów królewskich z szafy Augusta Mocnego oraz cenne meble.
Nie lada gratka czeka na fanów kultury w 2025 roku. Trzecie co do wielkości miasto Saksonii – Chemnitz zostało wybrane na Europejską Stolicę Kultury. Centrum miasta jest idealnym miejscem na spacery. Znajduje się tu kilka niezwykłych muzeów prezentujących sztukę na najwyższym poziomie. Chemnitz było siłą napędową rewolucji przemysłowej w Niemczech, a odwiedzający mogą dzisiaj odkrywać fascynujące dziedzictwo tego terenu.
Z okazji otrzymania tytułu w Chemnitz zaplanowano około 100 projektów i 1000 wydarzeń.
Projekty będą się koncentrować na przemyśle, kulturze i przyrodzie. Stare obiekty przemysłowe nabiorą nowego blasku. Muzea w Chemnitz i Zwickau zaprezentują charakterystyczny dla regionu duch wynalazczości. Zgodnie z mottem „C the Unseen” odwiedzający będą mogli poznać nieodkryte dotąd miejsca.
Saksonia skrywa także liczne wyjątkowe zamki i pałace, zachwycające swoim rozmachem. Dzięki przewodnikom wgranym na tablety, HistoPadom, wiele z nich można zwiedzać w interaktywny sposób, choćby zamek Colditz niedaleko Lipska. W latach 1939-1945 pełnił funkcję obozu jenieckiego dla alianckich żołnierzy. Nienaruszony stan wielu pomieszczeń nadaje temu miejscu specyficzny charakter opuszczonego i pełnego tajemnic obiektu. Legendarne próby ucieczki więźniów alianckich podczas II wojny światowej do dziś wzbudzają duże emocje. HistoPad zabiera po zamku na wycieczkę tematyczną „Ucieczka z zamku Colditz”, podczas której na nowo ożywa historia. Przy specjalnej interaktywnej stacji każdy może sprawdzić, czy udałoby mu się uciec z Colditz.
Kto z pomocą tabletu znajdzie ukryty skarb, ten otrzyma nagrodę. Z HistoPadem zwiedzić można również zamki Moritzburg oraz Albrechtsburg w Miśni.
Moritzburg jest jednym z najpiękniejszych zamków na wodzie w Saksonii. Jak magnes przyciąga turystów, którzy chętnie fotografują się na jego tle. W XVIII wieku August Mocny kazał przebudować znajdującą się nieopodal Drezna siedzibę królewską i utworzyć w niej pałac myśliwski i rekreacyjny, gdzie urządzał liczne wystawne przyjęcia. W zamku podziwiać można jedną z najznakomitszych europejskich kolekcji trofeów myśliwskich, kunsztowne, pozłacane tapety ze skóry oraz pokój ozdobiony ponad milionem barwnych ptasich piór.
Turystów przyciąga również Albrechtsburg w Miśni. To najstarszy zamek mieszkalny w Niemczech. Budynek ze swoim reprezentacyjnym centrum administracyjnym, dużymi salami i wytwornymi pomieszczeniami mieszkalnymi pierwotnie miał służyć jako rezydencja dla panujących braci Ernsta i Albrechta von Wettinów. Nigdy jednak nie został wykorzystany zgodnie ze swoim przeznaczeniem, gdyż centrum władzy przeniesiono do Drezna. Niemniej jednak projekt zamku przewyższał wszystko, co zbudowano w XV wieku, i tym samym przeszedł do historii architektury Niemiec. August Mocny otworzył w nim pierwszą w Europie manufakturę porcelany.
Fani historii powinni zaplanować wizytę w twierdzy Königstein. Położona jest w Saksońskiej Szwajcarii, w wyjątkowych piaskowcowych Górach Połabskich, zaledwie 35 km od Drezna. Ten potężny bastion znajduje się na terenie wielkości 13 boisk piłkarskich i wznosi na wysokości 247 metrów nad Łabą. W jego skład wchodzi ponad 50 imponującymi budynków i wiele terenów zielonych. Pierwsze informacje o twierdzy pochodzą z 1241 roku. W ciągu wieków pełniła funkcję klasztoru, fortecy, pałacu rozkoszy, więzienia państwowego, obozu jenieckiego i ośrodka dla młodzieży.
Dziś twierdza oferuje zapierający dech w piersiach panoramiczny widok i różnorodne wystawy.
Można tu podziwiać pierwszy kościół garnizonowy w Saksonii (z 1676 roku), najgłębszą studnię w Saksonii (152,5 metra) i najstarsze zachowane koszary w Niemczech (433 lata). Z pomocą windy historyczne fortyfikacje są w dużej mierze pozbawione barier. To jeden z najpopularniejszych szlaków turystycznych w Niemczech. Polscy goście, którzy chcą zwiedzić twierdzę oraz wystawę poświęconą jej historii, mają do dyspozycji audio przewodnik w języku polskim, plan orientacyjny, a dla rodzin przewidziano zabawę w znajdowanie ukrytych obiektów pt. „Wielka twierdza dla małych zdobywców”. Dostępna jest też strona internetowa w języku polskim.
Obok Königstein na dystansie 116 kilometrów biegnie szlak Malerweg. Prowadzi przez najpiękniejsze zakamarki Saksońskiej Szwajcarii i podzielony jest na 8 etapów. Nie bez powodu nazwany został szlakiem malarzy. Krajobrazy tego terenu stanowiły dla nich inspirację. Niezmiennie zachwycają.
W Saksońskiej Szwajcarii znajduje się również słynny na całym świecie most Bastei. Przebiega przez imponującą formację skalną i ma długość 76,5 metra. Można z niego podziwiać wspaniały widok. Aby dobrze zrozumieć czar tego krajobrazu, najlepiej na własne oczy zobaczyć te niespotykane formacje skalne i pełną wąwozów Dolinę Łaby. Albo jeszcze lepiej: doświadczyć na własnej skórze podczas wędrówki, wspinaczki lub jazdy na rowerze.
Zanurzanie się w dziedzictwie Saksonii warto połączyć ze smakowaniem tutejszych win. Winorośle są na tym terenie uprawiane od ponad 850 lat. Wina z saksońskiej Doliny Łaby charakteryzują się szczególnym aromatem, na co wpływ ma dość chłodny klimat, jaki tu panuje. Na malowniczych tarasowych zboczach wzdłuż Łaby za dnia jest ciepło, a nocą chłodno. Duże różnice temperatur wpływają na szczególny sposób dojrzewania winogron. Aby wyłapać te niuanse, najlepiej udać się na wycieczkę 55-kilometrowym Saksońskim Szlakiem Winnym. W leżącej przy szlaku winnicy Hoflößnitz znajduje się jedyne w Saksonii Muzeum Winiarstwa. Na uwagę zasługuje państwowa winnica Schloss Wackerbarth. To druga pod względem wieku wytwórnia wina musującego w Niemczech i winnica z ofertą dla zwiedzających. Organizowane są w niej wycieczki z przewodnikiem, degustacje i imprezy, funkcjonuje również restauracja.
