Grobowiec Tutenhamona w Dolinie Królów w Egipcie
Autorstwo tego słynnego, odnalezionego w 1912 r. rzeźbiarskiego portretu Nefertiti przypisuje się Totmesowi, wielkiemu artyście pracującemu na dworze Echnatona. Zadziwia to, że lewe oko królowej jest niekompletne: brakuje mu źrenicy i tęczówki. Niewykluczone, że popiersie mogło być tylko rodzajem wprawki dla rzeźbiarza, modelem, z którego korzystał on i jego uczniowie przy tworzeniu znacznie większych dzieł, które nie dotrwały do naszych czasów.
Artystom pracującym dla Echnatona i Nefertiti w bardzo wierny sposób udało się uchwycić szczęście i radość panujące w rodzinie królewskiej jako następstwo życia zgodnego z ideałem świętości małżeństwa. Przekaz tych dzieł jest zgodny z ideą reformy religijnej faraona: miłości w rodzinie Echnatona (z lewej) nie da się oddzielić od kultu boskiego Słońca i siły jego promieniowania. Dlatego słoneczna tarcza symbolizująca Atona rozpościera się nad Echnatonem, Nefertiti i dziećmi, przekazując im anch, czyli znak życia.