To naprawdę ja? Metamorfozy w domu opieki

Broniła się pani Krysia: a po co jej ta zmiana na stare lata? Przecież ona wstanie, zje, porozmawia, poogląda telewizję i już kładzie się spać. Ale terapeutki przekonywały. Więc dała się namówić. A razem z nią trzy inne panie, podopieczne Domu Pomocy Społecznej w Nowej Hucie (którego dyrektorka upiera się: – U nas są „domownicy”, a nie „podopieczni”). Trzy panie przekonały się nawet do farbowania włosów i w środku tygodnia bardzo kulturalny pan zawiózł je samochodem do salonu fryzjerskiego. W salonie zleciały się fryzjerki i komplementowały: – Ach, jakie włosy, grube i lśniące; jak się ładnie układają nad czołem.