Wyścig rozgrywany na dystansie 200 kilometrów, rozgrywany jest na zamarźniętych kanałach i jeziorach Holandii. Zawody są mocno uzależnione od pogody - po raz ostatni rozgrywane były w 1997 roku. Od tamtej pory nigdy lód nie zamarzł na tyle, by bezpiecznie było można się ścigać.
W ostatnim wyścigu w 1997 roku wzięło udział około 15 tysięcy łyżwiarzy - zarówno amatorów jak i zawodowców. Impreza jest tak ważna dla Holendrów, że część posłów zaapelowała, by dzień wyścigu ogłosić dniem wolnym od pracy, by wszyscy chętni mogli śledzić narodowy wyścig.
Łyżwiarze startują w miejscowości Leeuwarden by przejechać przez 10 innych miast, a następnie wrócić do miejsca startu. W każdym mieście zawodnicy zbierają pieczątki na karcie kontrolnej.
By zawody się odbyły lód na całej trasie zawodów musi mieć co najmniej 15 centymetrów. W ostatnich latach temperatura w Holandii była na tyle wysoka, że komitet organizacyjny zawodów nawet się nie spotykał. Teraz codziennie najważniejszym wydarzeniem w Holandii jest codzienna prognoza pogody - krajowy instytut meteorologiczny ogłasza, czy grubość lodu zwiększyła się, czy nie.
Lód musi być w dobrym stanie, dlatego potrzebni są wolontariusze do odśnieżania kanałów i sprawdzania grubości lodu. Holendrzy chętnie angażują się w pracę przy wyścigu - w dniu imprezy około 10 tysięcy wolontariuszy obsługuje zawody.
Zawodnicy startują około 5 rano, a ostatni zawodnik musi zejść z lodu o północy. Wyścig jest na tyle ważny, że niektórzy członkowie reprezentacji narodowej Holandii w łyżwiarstwie szybkim zapowiedzieli, że zrezygnują ze startu w Mistrzostwach Świata w Moskwie by wziąć udział w Elfstedentocht
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze