Maja Włoszczowska, mistrzyni kolarstwa górskiego, radzi, jak dobrze kupić rower

Jeśli ktoś ma jeden uniwersalny rower, ale chciałby jednak zasmakować treningu na szosie, polecam zainwestować przynajmniej w opony na zmianę.

Jeśli planujemy wypad szosowy, załóżmy wąskie, gładkie, a w teren – szerokie, z bardziej agresywnym bieżnikiem. Kto może sobie na to pozwolić, niech kupi całe koła, nie będzie się wtedy za każdym razem męczył ze zmianą opon (dodatkowym ułatwieniem będzie mocowanie obu kół za pomocą zacisków, tzw. szybkozamykaczy).

PRZECZYTAJ TAKŻE: Maja Włoszczowska: W tej dyscyplinie idol jest idolem, bo jest dobry i ma to coś. Nieważne, jaki ma paszport

Ile możesz wydać?

No dobrze, załóżmy, że już wiesz, jaki typ roweru cię interesuje. Drugi krok to określenie kwoty, którą możesz i chcesz na niego wydać. Ponieważ ma to być inwestycja na wiele lat, nie oszczędzajmy za bardzo. Rama ramie nierówna, podobnie jak amortyzator amortyzatorowi czy napęd napędowi. Moim zdaniem bez sensu jest kupować za 1000 zł rower z amortyzatorem. Taki amortyzator się zaraz zepsuje. Już lepiej mieć rower na sztywnym widelcu, ale dobry.

Nie radziłabym kupować roweru w hipermarkecie. Wiem, wiem, ceny bywają kuszące. Ale nie ma cudów – za kilkaset złotych nie dostanie się sprzętu, który posłuży przez lata.

I będzie niezawodny oraz bezpieczny. Poza tym w takim sklepie w wyborze nie pomogą wam fachowi doradcy.

Kiedy już określiliście budżet, pogadajcie ze znajomymi, którzy znają się na rzeczy, posłuchajcie rad fachowców. A potem wybierzcie się do dobrego salonu rowerowego i przejrzyjcie jego ofertę. Doświadczony sprzedawca pomoże dopasować rower do waszych potrzeb i możliwości finansowych. Posłuchajcie go uważnie. I pamiętajcie, że bardziej niż wyposażenie roweru w gadżety typu błotniki, koszyczek czy dzwonek, liczy się to, jakie ma części. Na to warto zwrócić szczególną uwagę.

Na koniec pamiętaj: dobre amortyzatory to jedno, a ich właściwe ustawienie – drugie. Inaczej należy ustawić tłumienie dla osoby ważącej 40 kg, inaczej dla kogoś, kto waży 70 kg. Różne ustawienia stosuje się też na różny teren, ale to już temat dla profesjonalistów.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Maja Włoszczowska: dzień sportowca to trening i micha, ale ja czuję frajdę

Co to jest bikefitting?

Mało który kolarz, nawet amator startujący w zawodach, jeździ na takim rowerze, jaki odebrał z salonu. Gdy tylko człowiek zaczyna się wkręcać w ten sport, orientuje się, że w rowerze wszystko można wymienić – koła, napęd, hamulce, amortyzator, siodełko... Warto o tym pamiętać, także wtedy, kiedy nie ma się zamiaru ścigać, ale po prostu chce się mieć dobry rower do jazdy rekreacyjnej.

Dlatego po kupnie roweru warto skorzystać z usług bikefittingu, czyli dopasowania roweru do potrzeb konkretnej osoby. Nie ma ustawień idealnych dla każdego.

Weźmy Kross Racing Team, jest nas tam czworo: Jolanda, Bartek Wawak, Fabian Giger i ja. Wszyscy jesteśmy podobnego wzrostu, ale każdy z nas ma innej długości nogi i ręce, przyjmuje inną pozycję na rowerze, ma inaczej ułożony kręgosłup. W przypadku zawodnika wysunięcie siodełka nawet o milimetr więcej może się przełożyć na wynik, a właściwie na wydatek energetyczny potrzebny do pedałowania, ale także może spowodować bóle mięśni, ścięgien czy pleców.

Zaawansowany bikefitting to koszt rzędu 400-600 zł. Jeśli stać cię na taki wydatek, na pewno nie będą to pieniądze wyrzucone w błoto, bo ustawienia wykorzystasz przy kolejnych rowerach. A jeśli dopiero zaczynasz przygodę z kolarstwem, powinna wystarczyć fachowa pomoc specjalisty ze sklepu rowerowego, w którym kupujesz sprzęt. Pomoże ci dobrać optymalną pozycję na rowerze – taką, w której będziesz się najlepiej czuć i w której jednocześnie maksymalnie wykorzystasz siłę wkładaną w pedałowanie. Na pewno odpowiednio ustawi wysokość siodełka. Wydawałoby się, że to prosta sprawa, a jednak codziennie widzę rowerzystów i rowerzystki, którzy jeżdżą z podkurczonymi nogami. Aż mnie kusi, żeby ich zatrzymać i powiedzieć: „Podnieś siodełko!”. Gdyby tylko trafili na bikefitting, ułatwiliby sobie życie.

Specjalista podpowie też, które części warto wymienić. Najczęściej wystarczy mostek kierownicy, by znaleźć optymalną pozycję. Mostek o 2 cm za długi to dla pozycji na rowerze katastrofa, a dla rowerzysty męczarnia. Koszt tej operacji jest niewielki, a może ogromnie poprawić jakość jazdy.

Rodzaje rowerów

MTB hardtail

Rower górski na sztywnej ramie. Ma amortyzowany widelec, może mieć też amortyzowaną sztycę siodełka. Najbardziej uniwersalny i najpopularniejszy typ roweru. Minusy na zjazdach – w stosunku do roweru full, wynikające ze sztywnej ramy – są rekompensowane na podjazdach. Hardtail jest zwykle lżejszy od fulla (ramy karbonowe mogą ważyć ok. 1 kg!) i dodatkowo tańszy w serwisie.

MTB full

Rower mający pełne zawieszenie – amortyzowany widelec i amortyzator tylny, czyli damper. Pełne zawieszenie ułatwia poruszanie się w trudnym terenie. Fulle mają różne przeznaczenie i w zależności od niego różnią się konstrukcją ramy, skokiem amortyzacji i masą (wytrzymałością) komponentów.

Gravel

Nazwa odnosi się do przeznaczenia tego roweru: żwir, szuter. Na pierwszy rzut oka przypomina rower szosowy lub przełajowy. Wyróżnia go nieco bardziej wyprostowana pozycja rowerzysty, większa wytrzymałość komponentów oraz solidniejsze niż w szosówce opony, które muszą się sprawdzić w jeździe terenowej.

Trekking

Rower przeznaczony do jazdy turystycznej na szosie i na szlakach nieutwardzonych. Zwykle ma koła o średnicy 28 cali (jak w rowerze szosowym), uniwersalne opony oraz wyposażenie przydatne podczas wypraw (błotniki, oświetlenie, bagażniki, możliwość zamocowania sakw). W rowerach trekkingowych liczy się wygoda, mniejsze znaczenie ma masa roweru.

Rower szosowy

Przeznaczenie: sportowa jazda po twardej nawierzchni. Pochylona pozycja rowerzysty, brak amortyzacji, kierownica typu baranek, niska masa roweru, cienkie opony pozbawione bieżnika, wysokie ciśnienie w oponach – wszystko po to, aby rower jechał jak najszybciej.

Rower miejski

Wygodny rower umożliwia jazdę w pozycji wyprostowanej. Ma szeroką giętą kierownicę, wygodne szerokie siodełko oraz praktyczne wyposażenie dodatkowe (lampki, błotniki, osłonę łańcucha). Powinien być prosty w obsłudze.

Jak dopasować siodełko

Metod jest wiele. Ja polecam tę o nazwie 109%, której podstawą jest zmierzenie wewnętrznej długości nogi.

1. Nałóż buty, w których jeździsz na rowerze.

2. Weź w dłoń cienką książkę.

3. Stań tyłem do ściany, dotykając jej piętami.

4. Książkę włóż między nogi i zaznacz na ścianie punkt, w którym dotyka krocza – podobnie jak siodełko. Warto to zrobić kilka razy, żeby uniknąć pomyłki.

5. Odległość między podłogą a kropką na ścianie pomnóż przez 109%. Na tak obliczonej wysokości od ziemi ustaw siodełko.

Tekst pochodzi z książki „Rowerem na szczyt. Trenuj z Majką”. Maja Włoszczowska, Karolina Oponowicz (Wydawnictwo Agora). Można ją zamawiać na stronie kulturalnysklep.pl