Dawno, dawno temu (czyli przed dwudziestu laty), w ciasnej i słabo wyposażonej bibliotece szkolnej stała sobie mała dziewczynka. By zdobyć Skarb, mogła pokonać parę przeciwności losu (przejść dla pieszych) i zawędrować do większej, dzielnicowej biblioteki. Tak byłoby szybciej, ale wolała zaczekać, by rozkoszować się byciem częścią rówieśniczej Wspólnoty Czytelniczej.
Na Skarb obowiązywały bowiem w szkole Zapisy – co nie zdarzało się prawie nigdy. Pobudzić ospałe czytelniczo dzieciaki – zachęcić do niecierpliwego przebierania nogami w kolejce i dowiadywania się, kto po kim otrzyma reglamentowane dobro i czego się po nim spodziewa – potrafił głównie pewien zdecydowanie niemugolski chłopiec z blizną na czole. Ewentualnie zaplątane w serię niefortunnych zdarzeń sieroty Baudelaire. No i wreszcie – Meggie, córka genialnego introligatora, „lekarza książek", główna bohaterka wspominanego tu Skarbu.
Pełne korzystanie z serwisu wymaga włączonego w Twojej przeglądarce JavaScript oraz innych technologii służących do mierzenia liczby przeczytanych artykułów.
Możesz włączyć akceptację skryptów w ustawieniach Twojej przeglądarki.
Sprawdź regulamin i politykę prywatności.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze