Jezus też był uchodźcą

Agnieszka Holland nakręciła na ten temat film, na którym przedstawiciele Wolnych Sądów przekazują nam życzenia skłaniające do refleksji.

Zazwyczaj święta usposabiają nas do skupienia się na innych sprawach aniżeli polityczne, choć nie tym razem. Teraz, świętując, będziemy mieć przed oczami ciała uchodźców porzuconych na leśnych bezdrożach, także dzieci. Władza zmusza nas do uległości i pochwały agresji. Za cenę złudnego poczucia bezpieczeństwa każe nam odwrócić się plecami od ludzi wymagających od nas pomocy.

Dobry obywatel w państwie skonstruowanym przez prezesa Kaczyńskiego i jego ludzi to człowiek o kamiennym sercu, za to z gębą pełną frazesów i czczych deklaracji.

W pewnej szkole zorganizowano jasełka, do których wprowadzono oddział umundurowanych żołnierzy z bronią palną. Na pytania zbulwersowanych rodziców, co autor miał na myśli, dyrektorka szkoły objaśniła, że przyszli, by chronić dzieciątko Jezus. Jak rozumiem, chronić przed nim samym, bo przecież on też był uchodźcą.

Serdecznie życzę z okazji świąt, by tych, którzy rozciągają drut kolczasty wzdłuż granicy, dopadły potężne wyrzuty sumienia, jakkolwiek nie mam złudzeń, że tak się stanie.

Czytaj także:

Na tegoroczny stół wigilijny talerz z drutem kolczastym. Akcja "Dobro nie zna granic"

Tego typu świąteczne refleksje nie mają charakteru politycznego, ponieważ pomaganie innym ludziom wykracza poza sferę polityki. Jeśli ktoś twierdzi inaczej, to dlatego, że dał się zwieść faszyzującej propagandzie PiS. Wczoraj czuwałem nad zniedołężniałym ojcem, który zasypia przy telewizji. Jest przygłuchy, więc i ja musiałem słuchać propagandy sączonej przez TVP.

Cały boży dzień wmawiano tam widzom, że wszczęcie przez Komisję Europejską procedury antynaruszoniowej (traktaty) wobec Polski trzeba widzieć jako wrogi akt czynienia z Unii państwa federacyjnego pod wodzą Niemiec, w którym Polska będzie jakoby jednym z landów. Kolejny akt naszego narodowego dramatu, z wyprowadzaniem Polski z Unii pod wodzą pana Ziobry, pani Przyłębskiej i pozostałych. Unia się nam oddala, a Rosja zbliża.

Życzę zatem moim znajomym i przyjaciołom, by się spełniły nasze najskrytsze marzenia o kraju otwartym, demokratycznym, równościowym, praworządnym, partnerskim wobec pozostałych krajów Unii. Byśmy znaleźli w sobie dość sił, by złą władzę pokonać i się jej pozbyć.

Na razie pozostaje nam wstyd za to, co się dzieje na polskiej granicy. Świat za sprawą działań rządzących widzi w Polakach barbarzyńców i szmalcowników, samolubnych i pełnych niczym nieuzasadnionej pychy.

W takim stanie rzeczy powitamy dzieciątko Jezus, patrona uchodźców i wykluczanych, gnębionych i bitych, wzgardzanych i pozbawionych ojczyzny, które chyba ze smutku i rozpaczy wcale nie będzie chciało przyjść tutaj na świat. Nie dziwmy się mu, że w Polsce tego cudu w tym roku nie będzie. On poczeka na lepsze czasy.

Przemysław Wiszniewski

listy@wyborcza.pl