Pacjent numer milion czterysta tysięcy trzysta pięćdziesiąt dwa dwieście siedemnaście proszony do gabinetu

Po przejściu do poradni jest tak, jak było zawsze. Mrowie ludzi - siedzących na krzesłach (ustawionych jedno przy drugim tak, że ludzie stykają się ramionami), stojących pod ścianami, przechodzących wąskim korytarzem.

W innych przychodniach zaklejone jest co drugie krzesło, co wymusza zachowanie dystansu. Tutaj zwiększyłoby to liczbę podpierających ściany. Jest co prawda mała poczekalnia, tam też krzesła są ustawione gęsto.

Nie ma wyznaczonych konkretnych godzin wizyty, jedynie przedział czasowy, co powoduje, że wszyscy stawiają się na początku w nadziei, że będą pierwsi, ale automat wzywa ich po numerach rejestracyjnych przypisanych jako pacjentom NIO nie wiadomo według jakiego klucza. Numery są obecnie półtoramilionowe, co wygląda tak, że odczytywany jest komunikat "pacjent numer milion czterysta tysięcy trzysta pięćdziesiąt dwa dwieście siedemnaście proszony jest do gabinetu. Gab. 17". Tak to brzmi dosłownie, to "gab" wymawiane jest skrótem. Kto jest pierwszy raz tak jak ja, nie rozumie, co on mówi - gab, lab czy jeszcze coś innego. To jest oczywiście zupełnie nieważne w tej sytuacji, ale powoduje niepotrzebne zamieszanie.

Przy telefonicznej rejestracji powiedziano mi, że wizytę mam o 9, żeby przyjść o 8.30 do rejestracji. Do gabinetu weszłam o 11.30, co pewnie było i tak dużym sukcesem.

Pełnomocnik tłumaczy i żartuje

Zadzwoniłam do pełnomocnika ds. praw pacjenta NIO, który tłumaczył mi długo przyczynę tego stanu rzeczy:

• - brak bazy - wieloletnie zaniedbania na szczeblach decyzyjnych kraju (poradnie zaplanowano na kilka razy mniej pacjentów, niż obecnie przyjmują, bo takie są potrzeby),
• - niemożność innej organizacji pracy (podobno kiedyś próbowali), gdyż takie mamy społeczeństwo, że nie zastosuje się do nowych zasad - i tak wszyscy będą przychodzić na godz. 9, nawet jeśli mają wizytę o 13. Poza tym bardzo dużo jest przyjezdnych, którzy prosto z dworca idą pod gabinet i czekają.
• - trudno o wyznaczenie dokładnych godzin, bo nie wiadomo, czy wizyta danego pacjenta zajmie 15, czy 45 minut.

Nie padło ani jedno słowo o tym, że starają się, próbują, żeby coś poprawić. Podobno gdy ograniczyli wpuszczanie pacjentów do środka na początku pandemii, były protesty, że ludzie marzną i przeziębiają się, czekając na dworze, więc odstąpili od tego.

A potem pan pełnomocnik przeszedł na żartobliwy, w jego odczuciu, ton rozmowy. Zaproponował, że jeśli mam pomysł, jak rozwiązać ten problem, to oni chętnie skorzystają. I rozwodził się nad tym, że maseczki i dystans... a w samolocie LOT-u, którym leciał na Dominikanę, ludzie siedzą w zamkniętym pomieszczeniu, zdejmują maseczki na czas drinków i konsumpcji, więc te obowiązujące zasady zachowania się w pandemii są pozornie zabezpieczające.

To porównanie turystów, którzy z własnej woli i na własne ryzyko lecą samolotem kilka czy kilkanaście godzin na urlop, do ciężko chorych ludzi, którzy musieli  przyjść do poradni, bo mają choroby nowotworowe i tym bardziej są narażeni na zarażenie covidowe i ciężki przebieg choroby - stawia pod znakiem zapytania rolę pełnomocnika w faktycznej ochronie praw pacjentów NIO.

Chodzi przecież nie o ograniczenie liczby przyjmowanych pacjentów, ale o poprawę warunków, w jakich są leczeni.

Czy nie można znaleźć rozwiązań doraźnych, przenieść gdzieś część gabinetów poradni, zorganizować miejsce oczekiwania dla tych, którzy przyjeżdżają z daleka rano, a wizytę mają za kilka godzin? Czy ktoś w ogóle próbuje coś zrobić, aby ulżyć i tak ciężkiemu losowi pacjentów nowotworowych?

Hanna Dziarska

Chcieliśmy, aby do podniesionych w liście zarzutów odniósł się rzecznik NIO, a jeszcze lepiej pełnomocnik ds. praw pacjenta NIO, ale nasza prośba (mimo pozytywnej deklaracji rzecznika) pozostała bez odpowiedzi.

Czekamy na Wasze komentarze: listy@wyborcza.pl