Kobiety wstydzą się swoich pośladków, które uważają za zbyt duże, i tego, że nie są wystarczająco dobrymi matkami. Mężczyzn gryzie zbyt skromna pensja albo problemy z erekcją. Powody wstydu mogą być też zupełnie błahe - plama na ubraniu, szczypiorek między zębami, rozpięty rozporek, to, że nie możemy znaleźć miejsca na parkingu, że zapomnieliśmy imienia rozmówcy czy że przywitaliśmy się z zupełnie obcą osobą, myląc ją z kimś znajomym.
Choć wszyscy odczuwamy wstyd, jest on jedną z najbardziej skrywanych ludzkich emocji. I jednocześnie świetnie widoczną. Zewnętrzne objawy wstydu bywają bardzo czytelne dla otoczenia - rumieniec na twarzy i szyi, odwracanie i spuszczanie wzroku, niespokojne ruchy (wiercenie się), sztuczny śmiech. Kiedy mówimy o czymś, co jest obszarem wstydliwym, zniżamy głos (nawet do szeptu), omijamy drażliwy temat lub mówimy o nim nie wprost, przerywamy w środku wypowiedzi, mówimy szybko lub - przeciwnie - robimy nienaturalnie długie pauzy.
Pełne korzystanie z serwisu wymaga włączonego w Twojej przeglądarce JavaScript oraz innych technologii służących do mierzenia liczby przeczytanych artykułów.
Możesz włączyć akceptację skryptów w ustawieniach Twojej przeglądarki.
Sprawdź regulamin i politykę prywatności.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze