Caerostris darwini. Żyje na Madagaskarze, a jego sieci rozpinają się niekiedy od jednego brzegu rzeki do drugiego. Jedna z największych - wisząca właśnie nad potokiem - miała średnicę prawie 25 m, a uwięzionych było w niej w sumie ponad 30 owadów. Jednak nie tylko rozmiary sieci tego pająka Darwina budzą zdumienie. Tkane przez niego jedwabne nici to chyba najmocniejszy materiał pochodzenia zwierzęcego - są dwa razy mocniejsze niż nić jakiegokolwiek innego gatunku pająka i dziesięć razy mocniejsze od podobnej wielkości włókna kewlaru, z którego szyje się nowoczesne kamizelki kuloodporne
Halomonas titanicae. Żywiąca się tlenkiem żelaza bakteria odkryta na wraku najsłynniejszego chyba statku w historii, który zatonął w wodach Atlantyku w 1912 r. po zderzeniu z górą lodową. Badania pokazały, że bakteria przyczepia się do stalowych powierzchni i wytwarza przypominające gałki skupiska produktów korozji
Varanus bitatawa. Ten ważący 11 kg i mierzący niecałe dwa metry przedstawiciel waranowatych żyje w lasach pasma górskiego Sierra Madre na filipińskiej wyspie Luzon. Żywi się owocami i pewnie dlatego większość czasu spędza na drzewach.
Jest jaskrawo ubarwiony ? grzbietowa strona ciała jest przeważnie czarna z jasnozłotymi lub żółtymi plamami i pasami. Przednie kończyny są bardziej żółte niż czarne, podczas gdy tylne są czarne z żółtymi plamami. Ogon ma poprzeczne czarne i żółte pasy
Glomeremus orchidopilus. Z przyrodniczego punktu widzenia to bardzo ważny świerszcz. Jest on jedynym ?zapylaczem? bardzo rzadkiego i zagrożonego wyginięciem storczyka Angraecum cadetii. I świerszcz, i zapylany przez niego storczyk żyją na należącej do archipelagu Maskarenów wyspie Reunion na Oceanie Indyjskim
Philantomba walteri. Dujkery to podrodzina bardzo małych afrykańskich antylop krętorogich. Odkrycie nowego ssaka to zawsze duże wydarzenie w świecie nauki, ostatecznie to je znamy najlepiej. Dujker Waltera (nazwany na cześć Waltera N. Verheyena, wybitnego badacza afrykańskich ssaków) żyje w Afryce Zachodniej
Saltoblattella montistabularis. Domem tego niezwykłego owada, którego nogi są ewidentnie przystosowane do dalekich i wysokich skoków, jest południowa Afryka. Badaczy zaskoczyły półkoliste oczy nowego karalucha (zwykle mają kształt nerki) i specyficzne czułki pomagające w utrzymaniu równowagi podczas skoku. Wcześniej naukowcy znali jedynie prehistoryczne skaczące karaluchy - z okresu późnej jury, kiedy po świecie chodziły jeszcze dinozaury
Halieutichthys intermedius. Tak właśnie w dosłownym tłumaczeniu na polski nazwali tego niezwykłego stwora jego odkrywcy. Żyje on w koszmarnie zanieczyszczonej przez ropę Zatoce Meksykańskiej. Pływający ?naleśnik? nie grzeszy gracją. ?Jakby podskakiwał na cieniutkich, przypominających ramiona płetwach, poruszając się niezgrabnie w wodzie na kształt kroczącego nietoperza? - głosi oficjalny opis zamieszczony przez jego odkrywców.
Wszystkie komentarze